Trwa ładowanie...
da9tc6f

Kevin Spacey

Najnowsze informacje
4.8
(203 głosy)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

South Orange, New Jersey, USA

Reżyser:
Filmografia:

American Beauty (1999) (Lester Burnham)

Dawno temu w trawie (1998) (Hopper)

Negocjator (1998) (Chris Sabian)

Tajemnice Los Angeles (1997) (Jack Vincennes)

Murder of Mary Phagan, The (1988) (Wes Brent)

Long Day's Journey Into Night (1987) (James Tyrone)

Przyzwoity przestępca (2000) (Michael Lynch)

K-PAX (2001) (Prot)

Życie za życie (2003) (David Gale)

Kroniki portowe (2001) (Quoyle)

Austin Powers i Złoty Członek (2002) (Sławny Doktor Zło)

Podejrzani (1995) (Verbal Kint)

Casino Jack (2010) (Jack Abramoff)

Siedem (1995) (John Doe)

Chciwość (2011) (Sam Rogers)

Szefowie wrogowie (2011) (Dave Harken)

Podaj dalej (2000) (Eugene Simonet)

Glengarry Glen Ross (1992) (John Williamson)

Dad (1989) (Mario)

Pracująca Dziewczyna (1988) (Bob Speck)

Henry i June (1990) (Richard Osborn)

Jak zostać kotem (2016) (Tom Brand)

Nierozłączni (2011) (Chuck)

Szefowie wrogowie 2 (2014) (Dave Harken)

Father of Invention (2010) (Robert Axle)

House of Cards (serial) () (Francis Underwood)

Decydujący głos () (Ron Klain)

21 (2008) (Mickey Rosa)

Człowiek, który gapił się na kozy (2009) (Larry Hooper)

Moon (2009) (GERTY)

Całe życie z wariatami (2009) (Henry Carter)

Fred Claus - Brat Świętego Mikołaja (2007) (Clyde)

Edison (2005) (detektyw Wallace)

Superman: Powrót (2006) (Lex Luthor)

Beyond the Sea (2004) (Bobby Darin)

Fall from Grace (1990) (Jim Bakker)

Consenting Adults (1992) (Eddy Otis)

Doomsday Gun (1994) (Jim Price)

Mój kumpel Buddy (1994) (Buddy Ackerman)

Północ w ogrodzie dobra i zła (1997) (Jim Williams)

Steve McQueen: The King of Cool (1998) (Narrator)

It`s Tough to Be a Bug (1999) (Hopper)

Hitchcock: Shadow of a Genius (1999) (narrator)

Big Kahuna, The (1999) (Larry)

Epidemia (1995) (gen. Casey Schuler)

Czas Zabijania (1996) (Rufus Buckley)

Pogrzeb wikinga (1988) (Dwayne Hanson)

Nic nie widziałem, nic nie słyszałem (1989) (Kirgo)

Show of Force, A (1990) (Frank Curtin)

When You Remember Me (1990) (Wade)

Mecenas Darrow (1991) (Clarence Darrow)

Ref, The (1994) (Lloyd Chasseur)

Żelazna wola (1994) (Harry Kingsley)

Mętlik (1998) (Mickey)

Looking for Richard (1996) (Buckingham)

Zgaga (1986) (złodziej w metrze)

Forever Hollywood (1999) (Siebie)

Dzieciak rządzi (2017)

Baby Driver (2017)

da9tc6f

Jeden z najbardziej wszechstronnych, utalentowanych i charyzmatycznych współczesnych aktorów amerykańskich średniego pokolenia. Urodził się 26 lipca 1958 roku w South Orange w stanie New Jersey.

Jako dziecko i nastolatek sprawiał duże problemy wychowawcze, wielokrotnie zmieniał szkoły. Jego szkolnym kolegą w Chatsworth High School był Val Kilmer, który później namówił go do wstąpienia do teatralnej Juilliard School.

Po ukończeniu studiów Spacey szybko osiągnął status wybitnego aktora na Broadwayu, gdzie zagrał m.in. z Liv Ulmann oraz u Mike’a Nicholsa. To właśnie ten reżyser dał mu później szansę debiutu filmowego (1986 „Heartburn”, u boku Meryl Streep).

Po serii spektakularnych sukcesów na scenie teatralnej, szeregu ról w filmach telewizyjnych i kilku epizodach, aktor stworzył interesującą kreację w filmie „Glengarry Glen Rose” (1992), w którym rolę dostał z polecenia Ala Pacino, będącego pod wrażeniem jego umiejętności. W tym samym roku zagrał też u Alana Pakuli w filmie „Tolerancyjni partnerzy”.

Spacey dobrze sprawdzał się w specyficznych rolach ekscentryków, które jednak zawsze starannie dobierał zyskując sobie zarówno popularność jak i respekt. Sławy przysporzyły mu znakomite kreacje w dwóch filmach z 1995 roku: „Podejrzanych” Bryana Singera oraz „Siedem” Davida Finchera. Za drugoplanową rolę w tym pierwszym otrzymał nagrodę Oscara. W 1996 roku wziął udział znanym filmie Joela Schumachera „Czas zabijania” (adaptacja powieści Johna Grishama).

W 1997 roku Spacey zdecydował się stanąć po drugiej stronie kamery, debiutując jako reżyser filmem „Albino Alligator”. Spacey zaprosił do współpracy takich aktorów jak Matt Dillon i Viggo Mortensen, film uzyskał jednak mieszane opinie krytyków i nie trafił do szerokiej publiczności.

Rok porażki Spacey’a jako reżysera był jednocześnie rokiem sukcesów aktorskich, które zapewniły mu udane role w „Tajemnicach Los Angeles” oraz w filmie Clinta Eastwooda „Północ w ogrodzie dobra i zła”, gdzie zagrał homoseksualistę, co stworzyło okazję do głupich plotek i spekulacji na temat prywatnego życia aktora, które ma zwyczaj trzymać w tajemnicy. 1998 rok przyniósł kolejną doskonałą kreację, tym razem u boku Samuela L. Jacksona w filmie „Negocjator”.

W przeciwieństwie do wielu aktorów teatralnych, którzy odnieśli sukces w Hollywood, Kevin Spacey nie poświęcił się wyłącznie filmowi, skutecznie godząc i jedno, i drugie. Wśród wielu spektakularnych sukcesów na scenie wymienić można choćby rolę w „The Iceman Cometh”, za którą otrzymał prestiżową Nagrodę Teatralną Laurence’a Oliviera.

W 1999 roku aktor po raz kolejny otrzymał statuetkę Oskara, tym razem za pierwszoplanową rolę w filmie „American Beauty” Sama Mendesa. Rola przyniosła mu wiele innych nagród i wyróżnień (m.in. nagrodę Stowarzyszenia Krytyków na Festiwalu w Toronto, nagrodę BAFTA), a także jeszcze większą sławę.

Wśród kreacji z początku tysiąclecia wymienić można m.in. udział w takich filmach, jak „Przyzwoity przestępca”, „Podaj dalej” (oba w 2000), „K-PAX” czy „Kroniki portowe”, „życie zażycie” Alana Parkera (2003). W 2004 roku Spacey po raz drugi stanął za kamerą (był również współtwórcą scenariusza i odtwórcą jednej z ról) realizując „Wielkie życie” („Beyond the Sea”), film oparty na biografii piosenkarza Bobby’ego Darina.

W 2006 roku zagrał w filmie „Superman: Powrót”, gdzie wcielił się w rolę Lexa Luthora. W 2008 roku był nominowany do Złotego Globu za rolę w obrazie "Decydujący głos". W 2009 roku zagrał Larry'ego Hoopera w filmie "Człowiek, który gapił się na kozy". Rok później widzieliśmy go w produkcji "W krainie pieniądza". W 2011 roku zagrał w filmie "Szefowie wrogowie".

Od 2003 roku jest dyrektorem artystycznym Old Vic Theatre w Londynie. Jednym z godnych podziwu wzorów do naśladowania jest dla Kevina Spacey sztuka aktorska Jacka Lemmona. To jemu dedykował otrzymaną za „American Beauty” nagrodę Akademii.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
da9tc6f
da9tc6f
da9tc6f