Trwa ładowanie...
d28shrd

Asia Argento

Najnowsze informacje
3.6
(45 głosów)
Oceń:
d28shrd

Charakterystyczna, włoska aktorka, reżyserka i scenarzystka, córka słynnego twórcy horrorów Daria Argento i gwiazda jego filmów.

Urodziła się 20 września 1975 roku w Rzymie. Jej dzieciństwo związane było nierozerwalnie z atmosferą świata filmu (matka również była aktorką), nic dziwnego, że na dużym ekranie debiutowała już jako 10-latka w napisanym i wyprodukowanym przez ojca obrazie „Demony 2” (1986), rok wcześniej pojawiając się po raz pierwszy w telewizyjnym mini-serialu „Sogni e bisogni” (1985).

Zanim stała się jedną z gwiazd filmów ojca (anglojęzyczna „Trauma” 1993, „Syndrom Stendhala” 1996, „Upiór w operze” 1998, czy wcześniej, powstały wg jego scenariusza „Kościół” 1989), zbierała doświadczenie aktorskie w innych, niż horror i thriller, gatunkach. Była nastoletnią gwiazdą filmu „Zoo” Cristiny Comencini (1989), komedii sportowej „Dziki gołąb” Nanniego Morettiego (1989) i dramatu „Przyjaciółki od serca” (1992), gdzie wiarygodnie zagrała ofiarę molestowania seksualnego.

W międzynarodowej karierze pomogła jej biegła znajomość języków – angielskiego i francuskiego oraz oryginalna, zmysłowa uroda.

* Poza granicami kraju, Asia po raz pierwszy dała się zauważyć dzięki roli baronowej Charlotty of Sauve w głośnym dramacie historycznym „Królowa Margot” Patrice’a Chéreau (1994), z kolei amerykańska publiczność poznała ją jako główną bohaterkę produkcji „B. Monkey” Michaela Radforda,z Jonathanem Rhys-Meyersem oraz dramatu sci-fi „Hotel New Rose” Abla Ferrary, z Willemem Dafoe i Christopherem Walkenem (oba z 1998). W rodzimym kraju szczególnie doceniono ją za rolę w komedii „Perdiamoci di vista!” Carla Verdone (1994) i za kreację u boku Michela Piccoli w dramacie „Towarzyszka podróży” Petera Del Monte (1996). Oba występy przyniosły jej włoską nagrodę Davida dla Najlepszej Aktorki.*

Aktorstwo bynajmniej nie jest jedyną formą artystycznego wyrazu Argento. Wśród wielu innych, w których próbuje się realizować, znajdują się literatura, malarstwo, muzyka, fotografia, ale też reżyseria i scenopisarstwo.

Zadebiutowała jako reżyserka jednego z epizodów horroru „DeGenerazione” (1994, nagroda publiczności dla całego zespołu na Mystfest). Zrealizowała jeszcze kilka krótkometrażówek i teledysków muzycznych, zanim powstał jej w pełni autorski dramat „Scarlet Diva”, w którym zagrała również główną rolę, zgarniając kilka laurów na pomniejszych festiwalach. Rok później zrealizowała horror „L’Assenzio” (2001), a w 2004 – anglojęzyczny, kameralny dramat „The Heart Is Deceitful Above All Things”, na plan którego udało jej się zaprosić Petera Fondę, Winonę Ryder, Michaela Pitta i Marilyna Mansona.

Reżyserując swoje własne filmy, jednocześnie stale była aktywna zawodowo jako aktorka. Często występowała w produkcjach francuskich (gwiazdorsko obsadzona ekranizacja „Nędzników” 2000, thriller „Czerwona syrena” z Jean-Markiem Barrem 2002), jak i amerykańskich (film akcji „xXx” z Vinem Dieslem 2002, „Ginostra” z Harveyem Keitelem i Andie MacDowell 2002, kryminał „The Keeper” z Dennisem Hopperem 2004). W 2005 roku zagrała u George’a A. Romero w „Ziemi żywych trupów” i u Gusa Van Santa w inspirowanym biografią Kurta Cobaina, dramacie „Last Days” z Michaelem Pittem, natomiast rok później stworzyła znakomitą, pierwszoplanową kreację Zingariny w „Transylwanii” Tony’ego Gatlifa i świetną, drugoplanową rolę hrabiny Du Barry w „Marii Antoninie” Sofii Coppoli (oba z 2006).

Ostatnio, po niemal 10 latach przerwy ponownie zagrała u ojca (główna rola w horrorze „Matka łez” 2007) i u Abla Ferrary („Go Go Tales” z Willemem Dafoe i Bobem Hoskinsem 2007), przede wszystkim jednak kontynuowała występy w produkcjach francuskich (thrillery „Boarding Gate” 2007 i „Diamond 13” 2008, dramat „O wojnie” 2008, kostiumowy film Catherine Breillat „Stara kochanka” 2007).

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d28shrd
d28shrd
d28shrd