Charakterystyczny polski aktor filmowy, teatralny i estradowy, znany z wieloletnich występów w telewizyjnym „Kabarecie Olgi Lipińskiej”, bogatego dorobku z zakresu dubbingu i konferansjerki, a ostatnio – ze zwycięstwa w popularnym programie rozrywkowym „Taniec z gwiazdami”. Pamiętny „Pan Fasola” z muzycznego programu dla młodych widzów.

Urodził się 5 lutego 1956 roku w Nowej Rudzie. Dorastając w dolnośląskim miasteczku, naturalną koleją rzeczy nastawiony był na przyszłość w zawodzie górnika. Stało się jednak inaczej. Uczył się w liceum w przygranicznym Zgorzelcu, a w trudnych czasach zajmował się handlem rajstopami, sprowadzanymi z sąsiedniego NRD.

W 1980 roku ukończył warszawską PWST, niedługo potem wiążąc się z tamtejszym Teatrem Współczesnym (1982-88). Od 1988 roku jest aktorem Teatru Ateneum w Warszawie. Jedną ze słynniejszych kreacji teatralnych Tyńca jest rola Pignona w „Kolacji dla głupca” Vebera w Teatrze Ateneum w Warszawie. Zaczynał od epizodów: w serialu „Dom” (1980), „111 dniach letargu” Jerzego Sztwiertni (1984) i w wojennym „Dniu czwartym” (1984) Ludmiły Niedbalskiej. W 1985 roku zagrał pierwszą dużą rolę w filmie „Gra w ślepca” w reżyserii Dominika Rettingera – Wieczorkowskiego.

Kolejny tok to rola motorniczego w filmie „Dzieci śmieci” Macieja Dejczera, z telewizyjnego cyklu „Kronika wypadków” oraz kreacja Stacha w filmie Ryszarda Zatorskiego „Nikt nie jest winien” (1986). Zanim pojawił się w większej roli nauczyciela w „Pannach i wdowach” Janusza Zaorskiego (1991), dwukrotnie współpracował z Januszem Kondratiukiem („Jedenaste przykazanie” 1987, „Prywatne niebo” 1988), zagrał u Grzegorza Warchoła w serialu historycznym „Królewskie sny” (1988) i u Jakuba Z. Rucińskiego w serialu „Odbicia” (1989).

W dekadzie lat 90-tych rozpoczął intensywną współpracę z telewizyjnym „Kabaretem Olgi Lipińskiej”, w filmie pojawiając się m.in. jako ksiądz w polsko-francuskiej produkcji „Dzieciach wojny” Krzysztofa Rogulskiego (1991) oraz w zaskakujących rolach SB-eków: w „Zwolnionych z życia” Waldemara Krzystka (1992) i komedii politycznej „Człowiek z...” Konrada Szołajskiego (1993).

Po czterech latach przerwy zagrał u Izabelli Cywińskiej w głośnym serialu „Boża podszewka” (1997), wcielając się w postać Romana. Do roli powrócił w 2005 roku, na planie drugiej części serialu. W międzyczasie zaliczył gościnne występy w serialach TV (m.in. „Badziewiakowie” 1999, „Kryminalni” 2004), tytułową rolę w sitcomie „Pucuś” (2000), udział w serialu Jerzego Gruzy „Tygrysy Europy” (2003) i jedną z głównych ról w sitcomie „Daleko od noszy” (od 2003 roku). W latach 2000-2001 objął po Zygmuncie Chajzerze stanowisko prowadzącego program „Idź na całość”.

Poza występem w romantycznej komedii Piotra Wereśniaka „Nie kłam kochanie” (2008), w ostatnich latach nadal związany był przede wszystkim z małym ekranem. Zagrał policjanta Wojtaszka w komediowym serialu „Dylematu 5” (2006) Grzegorza Warchoła i Alfreda w telenoweli „Plebania” (2008), pojawił się gościnnie na planie „Niani”, „Kryminalnych”, „Sąsiadów” i „Heli w opałach”, a wiosną 2007 roku wziął udział w programie „Taniec z gwiazdami”, zgarniając – z tancerką, Kamilą Kajak u boku – Kryształową Kulę.

Od października 2007 roku prowadzi nową edycję „Koła fortuny”, a ostatnią produkcją z jego udziałem jest komedia „Zmiana” (2008) w reżyserii Konrada Aksinowicza.

Mówiąc o Krzysztofie Tyńcu, nie sposób nie wspomnieć o dubbingu, który w jego przypadku stanowi odrębną, bardzo szeroką gałąź działalności. Do najsłynniejszych dubbingowanych ról Tyńca należą: rola Goofy’ego (wielokrotnie odtwarzana przy okazji kolejnych przygód Myszki Miki i Kaczora Donalda), Timona z „Króla Lwa” (1994), Bimbra z serialu „Psie serce” (2002-2003), Dżina z Disneyowskiego „Alladyna” (1992), Gusta z „Gumisiów”, Królika Bugsa (1990-93), Mambo z filmu „Happy Wkręt” (2007).

Komentarze

Trwa ładowanie