Trwa ładowanie...
d43iqy8

Louis Malle

Najnowsze informacje
4.0
(1 głos)
Oceń:
d43iqy8

Mimo że Louis Malle nie był związany z grupą krytyków "Cahier du Cinema" - późniejszych twórców Nowej Fali (m.in. Jean-Luc Godard, Francois Truffaut, Claude Chabrom), to łączyło go z nimi jedno - był równie niepoprawnym kinomanem. Pasja ta ujawniła się też w debiutanckim filmie, w którym reżyser świadomie nawiązywał do stylu podziwianych przez siebie artystów - Hitchcocka i Bressona, jednocześnie trafnie portretując pokolenie swoich rówieśników.

Taki melanż bardzo odpowiadał wyobrażeniom młodych z "Cahier..." o tym, jak powinno wyglądać nowoczesne kino. Windą na szafot zostało więc bardzo ciepło przez nich przyjęte, a kolejne filmy Malle realizował już w ramach ruchu nowofalowego. Od razu zresztą widoczne było zamiłowanie Francuza do gry z różnymi stylistykami, gatunkami, tematami. Melodramat Kochankowie, opowiadający historię... miłości młodego mężczyzny i znudzonej żony zamożnego burżuja, to równocześnie krytyka społeczeństwa mieszczańskiego.

Szalona komedia Zazie w metrze (będąca adaptacją prozy Raymonda Queneau) z jednej strony nawiązuje do tradycji filmowej burleski, z drugiej zaś przepełnia ją buntowniczy duch Nowej Fali. W roku 1961 Malle zrealizował film oparty częściowo na biografii Brigitte Bardot, w którym aktorka zagrała główną rolę.

Życie prywatne to dramatyczna historia gwiazdy filmowej - zaszczutej przez opinię publiczną i dziennikarzy. Obraz wzbudził duże zainteresowanie, choć głównie koncentrowało się ono na analogiach z prawdziwymi problemami BB. Za to wielkie uznanie krytyki zyskał Błędny ognik - studium ostatnich dni życia alkoholika, a zarazem film bardzo osobisty (autor uznał go zresztą za swoje pierwsze, w pełni udane, dzieło).

Do końca dekady Louis Malle zrobił jeszcze trzy filmy: komedię Viva Maria!, na planie której spotkały się dwie gwiazdy francuskiego kina... – Jean Moresu i Brigitte Bardot; jedną z nowel w Trzech krokach w szaleństwo, będących ekranizacją opowiadań Edgara Allana Poe; kostiumowy dramat Życie złodzieja, w którym wystąpił ulubieniec Francji – Jean-Paul Belmondo.

Po tej ostatniej fabule reżyser poczuł się "zmęczony światem zachodnim" i wyjechał do Indii, gdzie zrealizował dwa filmy dokumentalne: Calcutta i Inde Fantome. Po powrocie pracował jeszcze w Europie (Szmery w sercu, Lacombe Lucien, Czarny księżyc), jednak pod koniec lat 70. zdecydował się kontynuować karierę za Oceanem.

Pod koniec lat 80. Malle wrócił do Francji, by zrobić swój najważniejszy film. Do zobaczenia chłopcy to również dzieło najbardziej osobiste. Autobiograficzną opowieścią o latach okupacji spędzonych w katolickiej szkole, o chłopięcej przyjaźni i ludzkim okrucieństwie reżyser odreagował wojenną traumę.

Dwa lata później, w 1989 roku, reżyser zrealizował obraz Milou w maju, ze znakomitą kreacją Michela Piccoli.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d43iqy8
d43iqy8
d43iqy8