Amerykańska aktorka i piosenkarka, gwiazda wielu musicali z lat 40-tych. Pamiętna jako Dorotka w klasycznej, przedwojennej wersji „Czarnoksiężnika z krainy Oz” Victora Fleminga oraz partnerka Mickeya Rooneya i Gene’a Kelly w znanych musicalach Busby’ego Berkeleya. Matka aktorki i piosenkarki Lizy Minnelli, żona reżysera Vincente’a Minnellego.

Urodziła się 10 czerwca 1922 roku w Grand Rapids w stanie Minnessota, jako Frances Ethel Gumm. Nie miała szczęśliwego dzieciństwa – spędziła je w ciągłej tułaczce, z dala od ojca oskarżonego o seksualne przestępstwa. Pierwsze kroki na scenie stawiała, występując w wodewilowych sztukach, jako dziecięca członkini siostrzanego tria „The Gumm Sisters”. Pod tymże szyldem dała wraz ze starszymi siostrami pierwsze występy na ekranie, w muzycznych krótkometrażówkach, powstałych tuż po wprowadzeniu dźwięku do kina („The Big Revue” 1929, „Bubbles” 1930).

Samodzielną karierę rozpoczęła w połowie lat 30-tych, już pod pseudonimem Judy Garland. Zarówno producenci filmowi, jak i muzyczni widzieli w dziewczynie ogromny potencjał – w 1935 roku podpisała kontrakt z filmową wytwórnią MGM, rok później z kolei – z firmą fonograficzną Decca Records.

* Jej pełnometrażowym debiutem był musical „Pigskin Parade” (1936), zaś przełomową rolą – kreacja Dorotki w słynnym musicalu „Czarnoksiężnik z krainy Oz” w reżyserii Victora Fleminga (1939). Szesnastoletnia Garland zauroczyła publiczność kinową nie tylko dzięki naturalnemu wdziękowi i grze całkowicie pozbawionej aktorskiej maniery, ale także dzięki ponadprzeciętnym umiejętnościom wokalnym, które zaprezentowała jako wykonawczyni filmowych przebojów, z oskarową piosenką „Over the Rainbow” na czele.*

Rola Dorotki oraz występ u boku Mickeya Rooneya w „Babes in Arms” Busby’ego Berkeleya przyniosły jej Specjalną Nagrodę Akademii – Juvenile Award w 1940 roku.

„Babes in Arms” to pierwszy z sześciu filmów Berkeleya z udziałem Garland. Pozostałe to: „Strike Up the Band” (1940), „Babes on Broadway” (1941) i „Zwariowana dziewczyna” (1943) z Rooneyem oraz „Kulisy wielkiej rewii” z Jamesem Stewartem (1941) i „Dla mnie i mojej dziewczyny” z Genem Kelly (1942).

Począwszy od „Małego dżentelmena” (1937) rozpoczęła się cała seria występów w wokalno-tanecznym duecie z Mickeyem Rooneyem. Prócz czterech wymienionych wyżej musicali Berkeleya, para zagrała razem w trzech filmach George’a B. Seitza („Zakochany Andy Hardy” 1938 oraz sequele z 1940 i 1941 roku) oraz dała ostatni występ cameo w musicalu „Words and Music” Normana Tauroga (1948).

Garland zasłynęła też w występów u boku Gene’a Kelly („Pirat” Vincente’a Minnellego 1948, „Summer Stock” Charlesa Waltersa 1950), Freda Astaire’a („Rewia na Broadwayu” 1946, „Parada wielkanocna” Waltersa 1948) i Franka Sinatry („Burzliwe życie Kerna” 1946).

Wystąpiła jeszcze w dwóch innych filmach wyreżyserowanych przez najsłynniejszego ze swoich pięciu mężów – Vincencte’a Minnellego: wyśpiewując słynny przebój „Have Yourself a Merry Little Christmas” w musicalu „Spotkamy się w St. Louis” (1944) i pojawiając się w wyjątkowo nieśpiewanej roli w filmie „Pod zegarem” (1945).

* Kolejne lata obfitowały w długie przerwy od występów na ekranie spowodowane załamaniami nerwowymi, chorobą alkoholową i lekomanią. Każdy filmowy powrót Garland był jednak triumfalnie przyjmowany. W 1955 roku została nagrodzona pierwszym Złotym Globem oraz nominacją do Oskara i BAFTA za rolę u George’a Cukora w „Narodzinach gwiazdy”.*

Po sześciu latach przerwy dołączyła do gwiazdorskiej obsady dramatu historycznego „Wyrok w Norymberdze” Stanleya Kramera, zgarniając kolejną nominację do Oskara i Złotego Globu (1961). W tym samym roku dała też jeden ze swoich legendarnych koncertów w Canergie Hall. Ostatnie filmy z udziałem aktorki to „Dziecko czeka” Johna Cassavetesa oraz musical „I dalej będę śpiewać” Ronalda Neame’a (oba z 1963 roku).

W latach 1963-64 była prowadzącą telewizyjny program „The Judy Garland Show”, który przyniósł jej dwie nominacje do telewizyjnych nagród Emmy.

Do końca życia koncertowała. W 1964 roku wróciła na scenę London Palladium, by wystąpić wraz z córką, Lizą Minnelli. Ostatni koncert dała w Kopenhadze w 1969 roku.

Zmarła na skutek przedawkowania barbituranów, 22 czerwca 1969 roku w Chelsea, w Wielkiej Brytanii.

Komentarze

Trwa ładowanie