Trwa ładowanie...
d2wxjnm

Dustin Hoffman

Najnowsze informacje
4.6
(118 głosów)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

Los Angeles, California, USA

Reżyser:
Filmografia:

Joanna D'Arc (1999) (sumienie Joanny)

John and Mary (1969) (John)

Kwartet (2012) (2012) (Jean)

Billy Bathgate (1991) (Dutch Schultz)

Świat według Barneya (2010) (Izzy)

Fakty i akty (1997) (Stanley Motss)

Śmierć komiwojażera (1985) (Willy Loman)

Alfredo, Alfredo (1972) (Alfredo)

Moonlight Mile (2002) (Ben Floss)

Ishtar (1987) (Chuck Clarke)

Baby's in Black (2002) (Ben Floss)

Przekręt doskonały (2003) (Winston King)

Uśpieni (1996) (Danny Snyder)

Hook (1991) (Kapitan Hook)

Common Threads: Stories from the Quilt (1989) (Narrator (głos))

Rain Man (1988) (Raymond Babbitt)

Dick Tracy (1990) (Mumbles)

Goldwyn: The Man and His Movies (2001) (Narrator)

Strategia mistrza (2015)

Kung Fu Panda: Secrets of the Masters (2011) (Shifu (głos))

Szef (2014) (Riva)

Kung Fu Panda: Sekrety Potężnej Piątki (2008) (Shifu)

Święta, święta i Po (2010) (Shifu)

Last Chance Harvey (2008) (Harvey Shine)

Przypadek Harolda Cricka (2006) (Dr. Jules Hilbert)

Kung Fu Panda (2008) (Shifu)

Pana Magorium Cudowne Emporium (2007) (Mr. Edward Magorium)

Zebra z klasą (2005) (Tucker/Tadzik)

Journey of the Fifth Horse, The (1966) (Zoditch)

Straight Time (1978) (Max Dembo)

Wish for Wings That Work, A (1991) (krokodyl)

Luck () (Chester ACE Bernstein)

Kung Fu Panda 2 3D (2011) (Mistrz Shifu)

Dzielny Despero (2008) (Roscuro)

Holiday (2006) (on sam)

Hawana - miasto utracone (2005) (Meyer Lansky)

Pachnidło (2006) (Giuseppe Baldini)

Poznaj moich rodziców (2004) (Bernie Focker)

Jak być sobą (2004) (Bernard)

Tiger Makes Out, The (1967) (Hap)

Star Wagon, The (1967) (Hanus Wicks)

Millón de Madigan, El (1968) (Jason Fister)

Who Is Harry Kellerman and Why Is He Saying Those Terrible Things Abou (1971) (Georgie Soloway)

Point, The (1971) (Narrator (głos))

American Buffalo (1996) (Walt 'Teach' Teacher)

Marzyciel (2004) (Charles Frohman)

Przypadkowy bohater (1992) (Bernie Laplante)

Miejski obłęd (1997) (Max Brackett)

Absolwent (1967) (Benjamin Braddock)

Wielki Mały Człowiek (1970) (Jack Crabb)

Nędzne psy (1971) (David Sumner)

Papillon (1973) (Louis Dega)

Lenny (1974) (Lenny Bruce)

Maratończyk (1976) (Babe)

Wszyscy ludzie prezydenta (1976) (Carl Bernstein)

Sprawa Kramerów (1979) (Ted Kramer)

Tootsie (1982) (Michael Dorsey/Dorothy Michaels)

Epidemia (1995) (pułkownik Sam Daniels)

AFI's 100 Years... 100 Movies (1998) (siebie)

Nocny kowboj (1969) (Ratso Rizzo)

Salute to Dustin Hoffman, A (1999) (Honoree)

Agata (1979) (Wally Stanton)

Rodzinny interes / Family Business (1989) (1989) (Vito)

Kula (1998) (Norman Johnson)

Ława przysięgłych (2003) (Wendell Rohr)

d2wxjnm

Jeden z najwybitniejszych aktorów filmowych w historii kina, także aktor teatralny; zdobywca dwóch Oskarów, sześciu Złotych Globów, honorowych nagród na festiwalach w Wenecji w i w Berlinie. Znany wśród publiczności i uznany przez krytykę.

Urodził się 8 sierpnia 1937 roku w Los Angeles. Zawodu uczył się na scenach Nowego Jorku oraz w słynnej nowojorskiej szkole Actors Studio. Zadebiutował w filmie TV w 1966 roku („Journey of the Fifth Horse”). Już rok później zagrał swoją przełomową rolę zbuntowanego Benjamina w głośnym filmie „Absolwent” Mike’a Nicholsa. Rola przyniosła mu nagrodę BAFTA i Złoty Glob dla Najlepszego Debiutanta oraz pierwszą nominację do Oskara (i Złotego Globu) dla Najlepszego Aktora Pierwszoplanowego. Kolejnych sześć (w tym dwie statuetki) dostawał w miarę regularnie w latach późniejszych. Zagrał role w większości najważniejszych filmów amerykańskich lat 60-tych i 70-tych.

W 1969 roku, obok Jona Voighta w „Nocnym kowboju” Johna Schlesingera (nominacja do Oskara i Złotego Globu, nagroda BAFTA) oraz jedną z tytułowych ról w filmie „John i Mary” Petera Yatesa (nominacja do Złotego Globu, nagroda BAFTA), w 1970 - w antywesternie „Mały Wielki Człowiek” Arthura Penna (nominacja do nagrody BAFTA), w 1971 w „Nędznych psach” Sama Peckinpaha, w 1973 - w „Papillonie” , a w 1974 – w „Lennym” Boba Fosse’a (kolejna nominacja do Oskara, nagrody BAFTA i Złotego Globu), każdą kolejną rolą potwierdzając swoją rangę aktora wszechstronnego i niezwykle utalentowanego.

W 1976 roku ponownie wystąpił u Johna Schlesingera w „Maratończyku”, za rolę w którym zebrał kolejne nagrody i nominacje (do Złotego Globu i nagrody BAFTA), pojawił się też obok Roberta Redforda w filmie Alana J. Pakuli „Wszyscy ludzie prezydenta” (nominacja do BAFTA).

Rok 1979 to pierwszy Oskar, Złoty Glob i nominacja do BAFTA za rolę w filmie „Sprawa Kramerów” Roberta Bentona, w którym aktor partnerował również Oskarowej Meryl Streep. W 1982 roku zebrał głosy uznania, sympatię widzów i kolejne nominację za „przebierankową” rolę w komedii „Tootsie” (nominacja do Oskara, Złoty Glob i nagroda BAFTA) Sydneya Pollacka, u boku Jessiki Lange.

W 1986 roku zgarnął Złoty Glob i nagrodę Emmy za rolę w filmie telewizyjnym Volkera Schlöndorffa „Śmierć komiwojażera”. Potwierdził swój talent rolą chorego na autyzm Charliego Babbitta w „Rain Man” Barry’ego Levinsona (Oskar, nagroda BAFTA, Złoty Glob). Z Levinsonem będzie współpracował jeszcze wielokrotnie, stając się niemal jego „dyżurnym” aktorem w latach 90-tych.

W 1992 roku otrzymał nominację do Złotego Globu za rolę kapitana Hooka w Spielbergowskej wersji opowieści o Piotrusiu Panu, przechodząc w tym celu metamorfozę niemal porównywalną z pamiętną rolą w „Tootsie”. W kilku scenach filmu wystąpiła trójka dzieci Hoffmana: Max, Jake i Rebecca

W latach 90-tych dobrze odnalazł się w typowo rozrywkowych produkcjach (film kryminalny „Dick Tracy” Warrena Beatty 1990, komediowy Przypadkowy bohater”1992 Stephena Frearsa, katastroficzna „Epidemia” 1995 Wolfganga Petersena, thriller „Uśpieni” 1996 i film science-fiction „Kula” – obydwa w reżyserii Barry’ego Levinsona).

W 1998 roku otrzymał ostatnią, jak na razie nominację do Oskara i Złotego Globu za rolę w komedii Levinsona „Fakty i akty”, gdzie spotkał się na planie z „równym sobie” Robertem de Niro.

Pojawił się też jako Wielki Inkwizytor w „Joannie d’Arc” (1999) Luka Bessona, jako on sam w „Być jak John Malkovich” (1999) Spike’a Jonze’a, w „Przekręcie doskonałym” (2003), w „Marzycielu” Marka Forstera (2004), ponownie obok Roberta de Niro w komedii „Poznaj moich rodziców” (2004, nagroda MTV za Najlepszą Rolę Komediową), w filmie Andy’ego Garcii „Havana - miasto utracone”.

Popisową rolę aktor stworzył w „Pachnidle” Toma Tykwera -zagrał w tym filmie drugoplanową postać perfumiarza Baldiniego. Po "Pachnidle" przyszły role w "Przypadku Harolda Cricka", "Holiday", "Pana Magorium cudowne emporium".W tym ostatnim filmie po raz kolejny potwierdził swój talent i zyskał uznanie widzów.

W 1989 roku aktor otrzymał honorową nagrodę Złotego Niedźwiedzia podczas MFF w Berlinie. W 1996 roku otrzymał Honorowego Złotego Lwa na MFF w Wenecji. W 1997 roku otrzymał honorową nagrodę im. Cecila B. DeMille’a, wręczaną podczas gali rozdania Złotych Globów.

W 1999 został uhonorowany nagrodą za całokształt przez Amerykański Instytut Filmowy. W 2003 roku otrzymał niemiecką Złotą Kamerę oraz brytyjską Empire Award za Osiągnięcia Życia. W latach 1989 i 1990 wybrany został na Najpopularniejszego Aktora w rankingu People’s Choice Award USA. W 2008 roku zagrał w filmie "Po prostu miłość". Z kolei w 2010 roku wystąpił w komedii "Poznaj naszą rodzinkę". Rok później użyczył głosu Mistrzowi Shifu w animacji "Kung Fu Panda 2".

Dustin Hoffman był mężem Anne Byrne (od 4 maja 1969 do 6 października 1980), z którą ma córkę Karinę. W 1980 roku ożenił się z Lisą Gottsegen. Mają czwórkę dzieci; dwóch synów - Jacoba Jake'a Hoffman (ur. 20 marca 1981) i Maxwella (ur. 30 sierpnia 1984) oraz dwie córki - Rebeccę (ur. 17 marca 1983) i Alexandrę (ur. 1987).

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d2wxjnm
d2wxjnm
d2wxjnm