400 batów

Rok 1959. Paryż. 26 letni Francois Truffaut tworzy "400 batów" - jeden z pierwszych filmów wywrotowej Nowej Fali, kierunku artystycznego, który na przełomie lat '50 i '60 odmienił oblicze kinematografii. Truffaut, krytyk i twórca dwóch krótkich metraży, pieniądze na zrobienie "400 batów" dostaje od teścia, znanego dystrybutora filmowego. Truffaut tworzy opowieść o chłopcu, w którym krytycy doszukiwać się będą alter ego samego mistrza. Nic dziwnego. Przygody Antoine'a Doinel do złudzenia przypominają życiorys samego Truffauta...

Bohaterem "400 batów" jest 13 letni Antoine Doinel (Jean Pierre Leaud). Chłopiec niespecjalnie pasuje do otaczającej go rzeczywistości. Jest wrażliwy, pochopny, zagubiony. Wciąż popada w tarapaty, niespecjalnie bawi go szkoła, nie przepadają za nim nauczyciele. Także w domu nie znajduje zrozumienia - matka pochłonięta jest sobą, a ojciec samochodami. Żadne z nich nie zauważa, że tuż obok nich kształtuje się żądna przygód, pragnąca wolności, bogata osobowość.

Chłopiec pozostawiony sam sobie myśli o niebieskich migdałach. Świat go woła. Ciąg niefortunnych zdarzeń sprawia, że Antoine postanawia zmienić swoje życie. Rzuca szkołę i ucieka z domu. Największym marzeniem chłopca jest podróż nad morze.