Madeleine Stowe

Amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna o oryginalnej, nieco orientalnej urodzie, która w zbiorowej świadomości widzów zapisała się przede wszystkim dzięki roli w wojenno-przygodowym romansie „Ostatni Mohikanin” z Danielem Day-Lewisem. Mimo imponującej filmografii nigdy nie była gwiazdą wielkiego formatu – zawsze przyszło jej bowiem grać u boku, a tym samym w cieniu tych bardziej znanych od siebie.

Urodziła się 18 sierpnia 1958 roku w Los Angeles, dorastała w podmiejskim Eagle Rock. Chciała zostać pianistką – grała na tym instrumencie od 10 roku życia przez 8 kolejnych lat, pod bacznym okiem mistrza Siergieja Tarnowskiego, jednak po jego śmierci w 1976 roku, całkowicie zaprzestała gry. Studiowała dziennikarstwo i filmoznawstwo na University of Southern California, zanim spróbowała swoich sił jako aktorka, zapisując się na kursy przy Beverly Hills’ Solaris Theater.

Zaczynała od występów telewizyjnych. Ekranowy debiut zaliczyła w jednym z odcinków serialu kryminalnego „Baretta” (1978). Później zagrała w takich produkcjach małego ekranu, jak m.in. „Pogromca zwierząt” (1978), „Miłość Sary” (1980), czy „The Gangster Chronicles” (1981). Jej debiutem na dużym ekranie była rola u boku Davida Carradine’a w dramacie „Tropical Snow” (1986), jednak pierwszym filmem, dzięki któremu dała się poznać amerykańskiej publiczności była komedia akcji „Zasadzka” z Richardem Dreyfussem i Emilio Estevezem (1987, sequel w 1993).

* Zanim nadeszła przełomowa kreacja Cory Munro w „Ostatnim Mohikaninie” (1992), zagrała u boku Kevina Costnera i Anthony’ego Quinna w „Odwecie” Tony’ego Scotta (1990), wystąpiła w kryminalnym filmie „Dwóch Jake’ów” z udziałem i w reżyserii Jacka Nicholsona (1990) oraz zagrała z Alanem Rickmanem w psychologicznym dramacie dwóch aktorów „Closet Land” (1991). W 1993 roku miała zaszczyt współpracować z Robertem Altmanem na planie słynnego arcydzieła „Na skróty”, za rolę w którym nagrodzona została, wraz z całym zespołem aktorów, Złotym Globem, National Society of Film Critics Award i Pucharem Volpiego na MFF w Wenecji. Rok później po raz pierwszy wystąpiła w pierwszoplanowej roli niewidomej kobiety w thrillerze „Blink” Michaela Apteda (1994). Inne filmy z tego gatunku z udziałem Stowe to m.in. „Obsesja namiętności” z Rayem Liottą i Kurtem Russellem (1992) i głośny film sci-fi „12 małp” Terry’ego Gilliama, z Brucem Willisem w roli głównej (1995, Universe Reader's Choice Award, nominacja do Saturna).*

Po trzech latach przerwy, w czasie której rozkoszowała się urokami macierzyństwa, powróciła na ekrany, dzięki roli w kostiumowym romansie/dramacie „Grzeszna propozycja” z Kennethem Branaghiem i Williamem Hurtem (1998). W tym samym roku zagrała też niewierną żonę w „Grze w serca” z Seanem Connery, Gillian Anderson i Angeliną Jolie.

Nadal obsadzano ją w mało wyrazistych rolach przy wielkich, z reguły męskich gwiazdach kina. Rok 1999 to występ u boku Johna Travolty w kryminalnej „Sprawie honoru”, 2001 – rola u boku Gary’ego Sinise’a w produkcji sci-fi „Impostor: Test na człowieczeństwo”, będącej ekranizacją noweli Philipa K. Dicka, a 2002 – występ z Melem Gibsonem i Gregiem Kinnearem w wojennym filmie „Byliśmy żołnierzami” oraz partnerowanie Sylvestrowi Stallone na planie komedii kryminalnej „Słodka zemsta”. To także jedna z głównych ról w telewizyjnej wersji „Wspaniałości Ambersonów”.

Ostatni występ aktorki na dużym ekranie to gwiazdorska rola w horrorze „Krwawa jazda” (2003). W telewizji dała się zauważyć jako tytułowa bohaterka dramatu „Na ratunek Milly” (2005, Imagen Award) oraz jedna z głównych bohaterek kryminalnego serialu „Raines” z Jeffem Goldblumem (2007).