''Szwedzka teoria miłości'': premiera polskiego zwiastuna tylko u nas [ZWIASTUN]

Wydaje się, że państwo zapewnia Szwedom wszystko oprócz… umiejętności bycia z innymi ludźmi. Erik Gandini, autor filmu „Wideokracja” (Nagroda Millennium w Konkursie Głównym 7. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity), w swoim najnowszym filmie zastanawia się, czy ceną za wolność nie jest samotność. - Mieszkanie w pojedynkę nie jest w Szwecji niczym niezwykłym. Niemal połowa z nas tak żyje. To najwyższy wskaźnik na świecie – słyszymy w wideo zapowiadającym film.

Model obecnego systemu w Szwecji ma swoje korzenie w 1972 roku, kiedy szwedzka partia socjalistyczna opublikowała manifest „Family of the Future”. Kobiety miały wyzwolić się spod władzy mężczyzn, starsi nie musieli już polegać na dobrej woli dorosłych dzieci, a najmłodsi zyskiwali pełnię praw i opiekę państwa. Dziś wydaje się, że te postulaty udało się zrealizować, ale pojawiły się nowe problemy.

Zygmunt Bauman: To nieprawda, że szczęście oznacza życie wolne od problemów

Jeśli Szwecja nie jest krainą powszechnego szczęścia, to gdzie go szukać? Gandini odwiedza z kamerą szwedzkiego lekarza, który czuje się spełniony, pracując w Etiopii.* – Myślę, że coś w Szwecji poszło źle. Tutaj zawsze jest się wśród ludzi* – mówi bohater filmu. Gandini portretuje także grupę młodych ludzi, którzy aby doświadczyć bliskości, zdecydowali się na życie w komunie.
Reżyser filmu „Szwedzka teoria miłości” w końcu prosi o wskazówki samego profesora Zygmunta Baumana.* - Niezależność odziera cię ze zdolności społecznych. […] To nieprawda, że szczęście oznacza życie wolne od problemów* – odpowiada mu w filmie polski socjolog, zmarły w styczniu bieżącego roku.