anna seniuk

Dzieciństwo Anny Seniuk zdecydowanie różniło się od tego, które miała większość z nas. Aktorka przeżyła wiele ciężkich chwil razem z rodziną. Miała zaledwie dwa lata. O tym, co przeżyła, opowiedziała w rozmowie z serwisem Gazeta.

44 lata temu, 7 grudnia 1973 r. na ekrany polskich kin weszła głośna ekranizacja "Chłopów". Film kręcono cały rok, ale wysiłek się opłacił. Krytycy byli wniebowzięci, a Jan Rybkowski i jego ekipa zbierali doskonałe recenzje. Oficjalnie reżyser mówił, że kręci film kinowy. To, że równocześnie powstaje 13-odcinkowy serial, trzymano w tajemnicy nawet przed aktorami.

„Z miłości porzuciła rolę, która trafia się aktorce raz na sto lat. O mały włos - aż trzykrotnie - nie straciła życia. Jako pierwsza polska aktorka pokazała na dużym ekranie biust”, czytamy w książce „Nietypowa baba jestem”, wywiadzie-rzece, który z Anną Seniuk przeprowadziła jej córka, Magdalena Małecka-Wippich.

Zygmunt Hübner nazywał ją „amantką charakterystyczną” i namawiał, aby swoim postaciom nadawała rys komediowy. Krytycy zachwycali się jej ekspresją, a widzowie pokochali ją zwłaszcza za rolę Magdy Karwowskiej w „Czterdziestolatku”.

Przez dziesięciolecia Seniuk uchodziła za uosobienie kobiecości. Na planie rozbierała się rzadko, ale kiedy już to robiła, film bił rekordy popularności – jak w przypadku słynnego „Kardiogramu”.

Niestety, w jej życiu prywatnym nie było już tak wspaniale – aktorki los nie rozpieszczał: zmagała się z nowotworem piersi, a w dodatku w jej małżeństwie od dawna pojawiały się poważne zgrzyty. Jej mąż, Michał Małecki, wreszcie wyprowadził się z domu i zamieszkał z inną kobietą.

28 czerwca na deskach stołecznego Teatru Polonia odbyła się premiera monodramu „Kalina”. W postać legendarnej Kaliny Jędrusik wcieliła się Katarzyna Figura. Obie panie przez ostatnie kilka tygodni walczyły w plebiscycie ogłoszonym na łamach Super Expressu. Kto zdaniem czytelników został najbardziej pożądaną seksbombą PRL-u?

21 i 22 stycznia to wyjątkowe dni w roku, o których niestety często zapominamy. W te dni wszystkie dzieci, i nie tylko, powinny pobiec do swych babć i dziadków z laurkami, kwiatami i innymi upominkami.