Grace Kelly: Od hollywoodzkiego wampa do księżnej Monako

Diagnoza była bezlitosna. W wyniku licznych urazów w mózgu księżnej Monako doszło do nieodwracalnych zmian. 14 września o godzinie 22:10 aparatura podtrzymująca życie została odłączona. Trzydziestokilkutysięczna populacja księstwa i fani kina na całym świecie pogrążyli się w żałobie.

Choć zasłynęła dzięki legendarnemu westernowi „W samo południe” oraz licznymi występami u mistrza suspensu Alfreda Hitchcocka, największa rola Grace Kelly miała dopiero nadejść.

Była piękną, posągową blondynką o klasycznej urodzie, utalentowaną aktorką, która poślubiła księcia Monako. Bajkowe życie księżnej zakończył dramatyczny wypadek...

Grace Kelly urodziła się 12 listopada 1929 roku w Filadelfii, w zamożnej rodzinie medalisty olimpijskiego w wioślarstwie Johna Brendana Kelly'ego i Margaret Katherine Majer.

Jej rodzice kategorycznie sprzeciwiali się aktorskim aspiracjom córki, którą posłali do szkoły prowadzonej przez siostry zakonne. Pobyt w placówce i surowe wychowanie nie wybiły jej z głowy marzeń o graniu, wręcz przeciwnie.

Krótko po ukończeniu szkoły średniej przeniosła się do Nowego Jorku, aby rozpocząć karierę aktorską.

Zanim zadebiutowała na Broadwayu, przez pewien czas próbowała swych sił jako fotomodelka. Karierę przed kamerą zaczęła od drobnych ról w serialach telewizyjnych. Dzięki temu została wypatrzona przez producentów filmowych zachwyconych blondynką o zniewalającej urodzie.

W 1953 roku wystąpiła u boku samego Gary'ego Coopera w kultowym westernie „W samo południe”. Rola bohaterskiego szeryfa przyniosła jej rozgłos i prawdziwą sławę. Swoją pozycję w aktorskim świecie Kelly ugruntowała rolą w filmie "Mogambo", która przyniosła jej nominację do Oscara.

Prawdopodobnie podczas zdjęć do filmu nawiązał się romans Kelly z Clarkiem Gable. Odnosząc się do tych plotek, aktorka żartowała: "Co można robić, będąc w namiocie w Afryce tylko z Clarkiem?".

Rok później Grace Kelly otrzymała Oscara za rolę w filmie George'a Seatona "Dziewczyna z prowincji". W pamięci kinomanów aktorka zapisała się również jako dystyngowana, pewna siebie i fascynująca mężczyzn kobieta z filmów Hitchcocka, m.in. z "Okna na podwórze" (1954), gdzie zagrała razem z Jamesem Stewartem.

"Ośnieżony wulkan" - tak brytyjski mistrz suspensu określił typ kobiety granej przez Kelly w jego filmach.

Sama aktorka do końca swojej kariery zachowywała zdrowy dystans do swojej pracy i środowiska. W jednym z wywiadów stwierdziła nawet, że:

"Hollywood mnie bawi. Dla społeczeństwa jest świętsze od papieża, a w rzeczywistości gorsze od samego diabła".

Po występie Kelly w oscarowej "Dziewczynie z prowincji", rozpoczęły się wielkie zmiany w życiu osobistym amerykańskiej aktorki.

Przy okazji pokazu filmu na festiwalu w Cannes w 1955 r. Kelly została zaproszona do udziału w sesji zdjęciowej z księciem Monako Rainierem Grimaldim. Kilka miesięcy później, w czasie podróży do Stanów Zjednoczonych, książę oświadczył się aktorce.

Kelly zdążyła jeszcze zagrać w "Łabędziu" Charlesa Vidora (wcielając się w postać księżniczki Aleksandry) i "Wyższych sferach" Charlesa Waltersa, po czym rozpoczęła przygotowania do zaślubin.

Mający miejsce kilkanaście miesięcy po poznaniu się pary ślub był towarzyskim wydarzeniem 1956 roku.

Do Monaco przyszła księżna przypłynęła liniowcem. Na pokładzie towarzyszyła jej rodzina oraz bagaż składający się z… 80 walizek i pakunków. O skali wydarzenia niech świadczy choćby fakt, że kilkuset dziennikarzy starało się o możliwość relacjonowania tej podróży.

Na szeroko komentowanej przez prasę uroczystości pojawiło się ponad 400 gości, wśród nich aktorzy Ava Gardner, Cary Grant czy jeden z najbogatszych ludzi na świecie Arystoteles Onassis.

Kelly wystąpiła na ślubie w sukni zaprojektowanej przez kostiumolog ze studia Metro Goldwyn Mayer.

25 metrów tafty, ponad 100 metrów jedwabnych koronek z XIX wieku, welon obszyty około tysiącem pereł - suknia Grace Kelly na trwałe zapisała się w historii mody.

Opisując wygląd aktorki w dniu ślubu, projektant mody Oscar de la Renta powiedział po latach, że "nadała ona nowy sens słowu ikona", stając się "ponadczasową panną młodą".

Ślub trwał dwa dni – 18 kwietnia miał miejsce ślub cywilny, następnego dnia w katedrze św. Mikołaja odbyła się uroczystość, której transmisję śledziło 30 mln widzów na całym świecie.

Dziewięć miesięcy po ślubie Grace urodziła pierwsze dziecko, księżniczkę Karolinę (ur. 1957).

Podczas ciąży starała się uniemożliwić paparazzim robienie jej zdjęć - zakrywała brzuch słynną torbą Hermesa, nazwaną później na cześć księżnej "Kelly".

Jak wspominała w jednym z ostatnich wywiadów w swoim życiu, dopiero po narodzinach pierwszego dziecka "poczuła, że Monako jest jej domem”.

Prawda była niestety taka, że jeszcze przez wiele lat małżeństwo gwiazdy i Rainierem Grimaldim było uważane za mezalians. Wielu mieszkańcom Monako przeszkadzało jej pochodzenie.

Ponadto aktorka musiała raz na zawsze zrezygnować z grania, a dekret wydany przez jej męża zakazywał dystrybucji filmów z udziałem Kelly. Podobno powodem były znajdujące się w nich sceny miłosne z udziałem księżnej.

Rok po urodzeniu córki na świecie pojawił się syn książę Albert (ur. 1958 r.), a kilka lat po nim najmłodsze dziecko pary książęcej - Stefania (ur. 1965 r.).

Bajkowe życie księżnej przerwał 13 września 1982 roku tragiczny wypadek samochodowy, w którym uczestniczyły Kelly oraz jej córka, księżniczka Stefania.

W wyniku ataku apopleksji księżna Monako straciła panowanie nad samochodem, który runął w przepaść. Po natychmiastowym przewiezieniu ich od szpitala lekarze stwierdzili, że w mózgu Kelly zaszły nieodwracalne zmiany.

Kiedy następnego dnia jej mózg przestał funkcjonować, rodzina podjęła dramatyczną decyzję i poprosiła o odłączenie jej od aparatury podtrzymującej życie…

Na pogrzebie pojawiła się m.in. księżna Walii Diana, która piętnaście lat później również zginęła w wypadku samochodowym... (gk/pap/wp)