Trwa ładowanie...
d3rpth7

John Travolta

Najnowsze informacje
4.4
(363 głosy)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

Englewood, New Jersey, USA

Scenarzysta:
Filmografia:

Cienka czerwona linia (1998) (generał Quintard)

Dorwać małego (1995) (Chili Palmer)

Pulp Fiction (1994) (Vincent Vega)

Bez twarzy (1997) (Sean Archer/Castor Troy)

Pozostać żywym (1983) (Tony Manero)

Numer stulecia (2000) (Russ Richards)

Savages: poza bezprawiem (2012) (Dennis)

Bitwa o Ziemię (2000) (Terl)

Austin Powers i Złoty Członek (2002) (John Travolta as Goldmember in 'Austinpussy')

Shout (1991) (Jack Cabe)

I kto to mówi 2 (1990) (James Ubriacco)

Perfect (1985) (Adam Lawrence)

Tajna Broń (1996) (Vic Deakins)

Sprawa honoru (1999) (Paul Brenner/Frank White)

Barwy kampanii (1998) (Jack Stanton)

She's So Lovely (1997) (Joey)

Miejski kowboj (1980) (Bud)

Kod dostępu (2001) (Gabriel)

Teren prywatny (2001) (Frank Morrison)

W swoim rodzaju (1983) (Zack Melon)

Adwokat / A Civil Action (1998) (1998) (Jan Schlichtmann)

Blow Out (1981) (Jack)

Michael (1996) (Michael)

Płonąca pułapka (2004) (Kennedy)

Łańcuchy złota (1991) (Scott Barnes)

Killing Season (2013) (Emil Kovac)

Samotne serca (2006) (Elmer C. Robinson)

Gotti:W Cieniu Mojego Ojca (2013) (John Gotti Sr.)

Pozdrowienia z Paryża (2010) (Charlie Wax)

Metro strachu (2009) (Ryder)

Piorun (2008) (Bolt)

Gang Dzikich Wieprzy (2007) (Woody Stevens)

Be Cool (2005) (Chili Palmer)

Stare wygi (2009) (Charlie)

Lakier do włosów (2007) (2007) (Edna Turnblad)

Lokatorka (2004) (Bobby Long)

Dumb Waiter, The (1987) (Ben)

Grand Knockout Tournament, The (1987) (Siebie)

Eksperci (1989) (Travis)

Eyes of an Angel (1991) (Bobby)

Boris and Natasha (1992) (John Travolta)

White Man`s Burden (1995) (Louis Pinnock)

Fenomen (1996) (George Malley)

Miejski obłęd (1997) (Sam Baily)

Grease (1978) (Danny Zuko)

You're Still Not Fooling Anybody (1997) (Vincent Vega)

Devil`s Rain, The (1975) (Danny)

Welcome Back, Kotter (1975) (Vinnie Barbarino)

Tenth Level, The (1976)

Boy in the Plastic Bubble, The (1976) (Tod Lubitch)

Moment by Moment (1978) (Strip)

That`s Dancing! (1985) (Dancer)

Basements (1987) (Ben)

I kto to mówi (1989) (James Ubriacco)

Twist of Fate (1989) (siebie)

Look Who`s Talking Now (1993) (James Ubriacco)

Happy Birthday Elizabeth: A Celebration of Life (1997) (Siebie)

Welcome to Hollywood (1998) (1998) (Siebie)

Carrie (1976) (Billy Nolan)

Gorączka sobotniej nocy (1977) (Tony Manero)

Sekcja 8. (2003) (Agent Hardy)

Forever Hollywood (1999) (Siebie)

Punisher (2004) (Howard Saint)

Gotti (2018) (2018) (John Gotti)

d3rpth7

Jeden z najbardziej znanych i najlepiej opłacanych aktorów hollywoodzkich, popularny niemal nieprzerwanie od 30 lat. Wszechstronny, o dość charakterystycznej urodzie, odnajduje się dobrze w każdym gatunku (komedia, thriller, film muzyczny, film fantasy), mając szczególne szczęście do trafiania na role w filmach, które później zyskują miano kultowych.

Urodził się 18 lutego 1954 roku w Englewood w stanie New Jersey. Jako jasnooki i pełen chłopięcego uroku młodzieniec, zwrócił na siebie uwagę w roli Vinniego Barbarina w serialu „Welcome back, Kotter” (1975). Szybko zyskał popularność. W 1976 zagrał u Briana De Palmy w thrillerze „Carrie”, a w 1977 – w kultowym filmie muzycznym ery disco – „Gorączka sobotniej nocy”, gdzie po raz pierwszy dał się poznać jako wytrawny tancerz i aktor śpiewający. Za rolę Tony’ego Manero otrzymał pierwszą nominację do Oskara i Złotego Globu.

Miało to swoją kontynuację w równie popularnym, pochodzącym z 1978 roku musicalu „Grease”, gdzie zagrał obok Olivii Newton-John. Za rolę tę otrzymał kolejną nominację do Złotego Globu oraz specjalną nagrodę Henrietta, wręczoną podczas gali rozdania Złotych Globów.

Mimo ogromnej popularności obu muzycznych produkcji, które uczyniły z Travolty gwiazdę, aktor wcale nie narzekał na nadmiar propozycji. Wręcz przeciwnie, niemal przez całą następną dekadę grał w niewielu, raczej słabych i nieznanych filmach, a jego świetnie rozpoczęta kariera zaczęła chylić się ku upadkowi.* Szczęśliwym trafem, w 1989 roku aktor otrzymał rolę w ogromnie popularnej komedii „I kto to mówi”*.

Udział w trzech kolejnych częściach filmu (1989, 1990, 1993) przywrócił karierę aktora na właściwe tory, zaś urastający występ w roli Vincenta Vegi w „Pulp Fiction” (1994) Quentina Tarantino przypieczętował ten międzynarodowy sukces i powrót do formy, zapewniając aktorowi stałe występy w wysokobudżetowych i szeroko rozpowszechnianych produkcjach. Za ten występ aktor otrzymał nominacje do Oskara, Złotego Globu i BAFTA oraz liczne wyróżnienia od stowarzyszeń krytyków. Sam film „Pulp Fiction” szybko zyskał status kultowego, niedawno został nawet ponownie wprowadzony do kin. Charakterystyczne motywy tańca Travolty z Umą Thurman (nagroda MTV w kategorii najlepszy taniec) wciąż znajdują wielu naśladowców na imprezach tanecznych całego świata.

W 1995 roku wystąpił w komedii kryminalnej „Dorwać małego” (Złoty Glob), rok później wsławił się występem w sensacyjnej produkcji Johna Woo zatytułowanej „Tajna broń” (1996). Rok 1996 to także udział w filmie fantasy „Fenomen” i rola u boku Andie MacDowell w komedii romantycznej „Michael”. W 1997 zagrał obok Dustina Hoffmana w filmie sensacyjnym „Miejski obłęd” oraz z Nicolasem Cage’em w thrillerze sensacyjnym „Bez twarzy” Johna Woo. Był też producentem wykonawczym komedii romantycznej „Jak jej nie kochać”, w której zagrał też jedną z głównych ról.

W 1998 zagrał jedną z głównych ról generała Quintarda w znanym dramacie wojennym „Cienka czerwona linia” oraz w komedii Mike’a Nicholsa „Barwy kampanii” (nominacja do Złotego Globu), gdzie (za 20 milionów dolarów) wcielił się w rolę gubernatora . W 1999 ponownie zagrał wojskowego w „Sprawie honoru”, rok później z kolei w przygodowym filmie sci-fi „Bitwa o ziemię” (2000, także producent), za występ w który otrzymał Złotą Malinę.

W 2001 roku wziął udział w filmach „Kod dostępu” i „Teren prywatny” – obu z gatunku thrillera, w którym był najczęściej obsadzany. W późniejszych latach grał już nieco mniej. W 2003 wystąpił w sensacyjnym filmie „Sekcja 8.”, obok Samuela L. Jacksona, rok później – w niemiecko-amerykańskim „Punisherze”, obok Scarlett Johansson w dramacie „Lokatorka” oraz filmie akcji „Płonąca pułapka” (2004).

W 2005 roku ponownie spotkał się z Umą Thurman w komedii kryminalnej „Be Cool”, a w 2006 wystąpił obok Salmy Hayek i Laury Dern w kryminale „Samotne serca”. Rok 2007 to powrót Travolty „do korzeni”, za sprawą występu w musicalu „Lakier do włosów”, obok Michelle Pfeiffer i Christophera Walkena. W 2009 roku zagrał Charliego w komedii "Stare wygi". Rok 2010 to z kolei rola w filmie "Pozdrowienia z Paryża".

Na początku kariery był w związku z 18 lat starszą aktorką Dianą Hyland. Wystąpili razem w serialu „The Boy in the Plastic Bubble” (1976), rok później jednak aktorka zmarła na raka. Travolta w jej imieniu odebrał później nagrodę Emmy.

John Travolta w 1991 roku ożenił się z aktorką Kelly Preston. Ma córkę Ellę Bleu (2000) oraz syna Benjamina (2010). Miał też syna Jetta (1992-2009), który zmarł na atak serca.

Oficjalna strona: http://www.travolta.com/

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d3rpth7
d3rpth7
d3rpth7