Charakterystyczna polska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna, ostatnio znana przede wszystkim z występu w telenoweli „M jak miłość”. Jedna z najciekawszych i najbardziej obiecujących aktorek młodego pokolenia.

Urodziła się 15 maja 1972 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim. Studiowała aktorstwo w PWST w Warszawie, którą ukończyła w 1996 roku, od razu wiążąc się z tamtejszym Teatrem Ateneum (1996-2002), później współpracując kolejno z teatrami: na Woli (2003) i Komedia (2004).

* Zadebiutowała jeszcze jako studentka w filmie Krzysztofa Zanussiego „Cwał” (1995), gdzie dała się zapamiętać jako dyrektorka szkoły – zagorzała komunistka, lejąca łzy na wieść o śmierci „towarzysza Stalina”.* Ponownie spotkała się z reżyserem dwa lata później, grając u niego w „Linii opóźniającej”, filmie z telewizyjnego cyklu „Opowieści weekendowe” (1997). W tym samym roku zagrała też u Kazimierza Kutza w serialu „Sława i chwała” oraz w jednym z odcinków polsko-walijskiej produkcji TV „Wojenna narzeczona”.

Rok 1999 to występ w głośnym filmie Krzysztofa Krauze „Dług”, niewielka rola w „Prawie ojca” Marka Kondrata, dołączenie do obsady telenoweli „Na dobre i na złe” (1999-2000) oraz udział w serialu „Pierwszy milion” (kinowa wersja z 2000 roku), na planie którego spotkała się z Szymonem Bobrowskim oraz z przyszłym mężem, Przemysławem Sadowskim (film w 2000 roku).

W latach 2000-2001 ponownie zagrała u boku Bobrowskiego w serialu „Miasteczko”, a w 2003 roku wystąpiła w jednej z głównych ról w kryminalnym serialu „Tak czy nie?” Ryszarda Bugajskiego. W międzyczasie dała niewielki występ w głośnych produkcjach sensacyjnych Wojciecha Wójcika: „Sfora” i „Bez litości” (2002).

Zagrała gościnnie w „Zaginionej” (2003) i w „Kryminalnych” (2004), na dłużej wiążąc się z telenowelą „M jak miłość” (od 2004 roku), gdzie po dziś dzień kreuje postać Alicji Schmidt, właścicielki przetwórni i pubu w Grabinie, oraz z serialem „Pogoda na piątek”, gdzie w latach 2006-2007 kreowała postać Karoliny Koralczyk, kierowniczki d/s public relations.

* W międzyczasie stworzyła ciekawą kreację w nagrodzonym za debiut na FPFF w Gdyni, filmie Anny Jadowskiej „Teraz ja” (2004), zagrała obok Roberta Gonery w „Wieży” Agnieszki Trzos (2005) i wystąpiła u boku męża w niezależnej produkcji „Siedem grzechów popcooltury” (2005) Adama Bortnowskiego i Domana Nowakowskiego.*

Ponadto można ją było zobaczyć w głośnej komedii romantycznej Ryszarda Zatorskiego „Dlaczego nie!” (2007).

Kilkakrotnie wzięła udział w realizacji polskiego dubbingu do takich filmów, jak m.in. „102 dalmatyńczyki” (2000), „Lilo i Stich” (2002, 2005), „Po rozum do mrówek” (2006), czy „Sposób na rekina” (2006).

Komentarze

Trwa ładowanie