Trwa ładowanie...
d4m2x5h

Alina Janowska

Najnowsze informacje
4.4
(117 głosów)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

Warszawa

Filmografia:

Rozmowy kontrolowane (1991) (Halina Należyty)

Wszyscy święci (2002) (Halina)

Och, Karol (1985) (teściowa Karola)

Czarci żleb (1949) (Hanusia, narzeczona Jaśka)

Podróż za jeden uśmiech (1972) (Ciocia Ula)

Ostatnia akcja (2008) (Goga)

Skarb (1948) (Basia)

Ostatni etap (1947) (Dessa)

Zakazane piosenki (1946) (śpiewaczka uliczna)

Niezawodny system (2008) (Maria)

Dulscy (1975) (Dulska Aniela)

Femina (1990) (Matka Bogny)

Spóźnieni przechodnie (1962) (nauczycielka Zofia Kwiecińska)

d4m2x5h

Znana przede wszystkim z ról komediowych polska aktorka telewizyjna, filmowa, estradowa i teatralna. Wieloletnia przewodnicząca Sekcji Estrady ZASP-u.

Urodziła się 16 kwietnia 1923 roku w Warszawie. W czasie wojny była uczestniczką Powstania Warszawskiego jako łączniczka batalionu „Kiliński”. Ukończyła Szkołę Tańca Artystycznego Janiny Mieczyńskiej w Łodzi. W latach 1945-47 podjęła tam pracę pedagogiczną i choreograficzną, występując jednocześnie jako tancerka i piosenkarka w teatrach Domu Żołnierza i Syrena.

W kolejnych latach występowała w Teatrze Narodowym pod dyrekcją Juliana Tuwima (1947-49), a następnie - w Teatrze Wojska Polskiego (późniejszy Dramatyczny). W latach 1952-65 (z czteroletnią przerwą) była z kolei aktorką Teatru Syrena. W międzyczasie należała do ekipy teatru „Buffo”, gdzie działała nie tylko jako aktorka, ale również w charakterze reżysera i choreografa, oraz podjęła występy w kabarecie „Szpak” i „Podwieczorek przy mikrofonie”. W latach 1962-64 była też wykładowcą interpretacji piosenki w Szkole Muzycznej im. Chopina w Warszawie, zaś w okresie 1966-80 należała do zespołu teatru „Komedia”.

Z filmem związana jest od lat powojennych. Jej debiutem był udział w słynnej komedii Leonarda Buczkowskiego „Zakazane piosenki” (1946). Ponownie spotkała się z reżyserem w 1948 roku na planie kolejnego powojennego przeboju - „Skarb”. W międzyczasie zagrała też w głośnym obozowym filmie Wandy Jakubowskiej „Ostatni etap” (1947).

Po ponad 11 latach przerwy powróciła na ekrany rolą u Jerzego Passendorfera w filmie pod znamiennym tytułem „Powrót” (1960). Rok później wystąpiła w jednej z głównych ról w „Samsonie” (1961) Andrzeja Wajdy. Nadal grała też u Buczkowskiego (w „Czasie przeszłym” 1961, w „Smarkuli” 1963).

W latach 60-tych zasłynęła jako gwiazda małego ekranu, zdobywając popularność dzięki jednej głównych ról w serialu „Wojna domowa” Jerzego Gruzy (1965). W 1970 roku ponownie zagrała u Gruzy w komedii „Dzięcioł” z Wiesławem Gołasem i Violettą Villas.

W 1975 roku wcieliła się w postać Anieli Dulskiej w „Dulskich” Jana Rybkowskiego - ekranizacji słynnego utworu Gabrieli Zapolskiej, wzbogaconej o kilka innych wątków z jej twórczości i ujętej w formę stylowego wodewilu „retro”.

Wielokrotnie brała udział w produkcjach dla dzieci i młodzieży („Samochodzik i templariusze” 1971, „Podróż za jeden uśmiech” 1972, „Na tropach Bartka” 1982). W 1985 roku zagrała jedną z ważniejszych ról w komedii erotycznej Romana Załuskiego „Och, Karol”, w 1990 – w psychologicznym filmie „Femina” Piotra Szulkina, za rolę w którym otrzymała nominację do nagrody aktorskiej na FPFF w Gdyni, a w 1991 – w głośnej komedii Sylwestra Chęcińskiego „Rozmowy kontrolowane” oraz u Juliusza Machulskiego w sensacyjnym „VIP-ie”.

Często pojawiała się w mniejszych lub większych rolach w różnych filmach TV (jako Krzeszowska w „Lalce” 1977 Ryszarda Bera, Celina Powroźna w „40-latku” 1976 Jerzego Gruzy i kontynuacji serialu z 1993 roku, pani psycholog w „Rodzinie Leśniewskich” 1978), by wreszcie w latach 90-tych rozpocząć swoją przygodę z serialem „Złotopolscy” (1997), gdzie już od dziesięciu lat wciela się w komiczną postać apodyktycznej Eleonory. W latach 1960-64 rokrocznie nagradzana była Srebrną Maską w plebiscycie „Ekspressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora telewizyjnego, a w 1966 roku otrzymała Złotą Maskę w tymże plebiscycie.

W 1979 roku, za swoją działalność artystyczną została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz odznaką „Za zasługi dla Warszawy”. W 1996 roku otrzymała Prometeusza - Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady za szczególne osiągnięcia dla sztuki estradowej oraz odznaczenie państwowe - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

W 2001 roku odcisnęła dłoń na Promenadzie Gwiazd, podczas VI Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach. Jest jednym z Kawalerów Orderu Uśmiechu. W 2008 roku zagrała w filmie obyczajowym pt. "Niezawodny system", a rok później w "Ostatniej akcji".

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d4m2x5h
d4m2x5h
d4m2x5h