Todd Haynes

Jeden z najciekawszych, amerykańskich twórców niezależnych, reżyser i scenarzysta, najbardziej znany przedstawiciel tzw. „new queer cinema” (jednego z nurtów kina gejowskiego). Niemal każda z jego produkcji wzbudza kontrowersje, ale i zainteresowanie.

Urodził się 2 stycznia 1961 roku w Los Angeles, jednak karierę filmowca zaczynał w Nowym Jorku dokąd przeprowadził się w połowie lat 80-tych, ukończywszy studia z zakresu semiotyki na Brown University.

Jego pierwszym znanym projektem był krótkometrażowy film „Superstar: The Karen Carpenter Story” (1987), opowiadający historię zmarłej na anoreksję tytułowej bohaterki, będący połączeniem fabuły, dokumentu i animacji (główne role „grają” lalki Barbie i Ken). Publiczne odtwarzanie i rozpowszechnianie filmu jest prawnie zakazane ze względu na naruszenie praw autorskich twórcy muzyki wykorzystanej w filmie.

Debiut pełnometrażowy w postaci nowelowego horroru „Poison” (1991), podobnie jako poprzednie dzieło, był eksperymentalnym połączeniem różnych formuł i konwencji gatunkowych, podobnie jak poprzednik wzbudzał nie lada kontrowersje – tym razem za sprawą pornograficznych scen.

Film zdobył Wielką Nagrodę Jury festiwalu w Sundance oraz nagrodę Teddy na MFF w Berlinie.

W 1995 roku Haynes zrealizował odnoszący się do kwestii AIDS thriller „Safe” z udziałem Julianne Moore i Jamesa Lyonsa, który przyniósł mu nagrodę FIPRESCI na festiwalu w Rotterdamie.

* Zrealizowany trzy lata później „Idol” (oryg. „Velvet Goldmine” 1998) z Ewanem McGregorem, Toni Collette i Christianem Balem przyniósł mu nominację do Złotej Palmy oraz Nagrodę za Największy Wkład Artystyczny na MFF w Cannes.*

Sławę na większą skalę oraz sporą ilość nagród (nagroda krytyków w Seattle i San Francisco, Independent Spirit Award za reżyserię), nominacji (m.in. do Oscara i Złotego Globu za scenariusz, do Europejskiej Nagrody Filmowej – Screen International, do Złotego Lwa w Wenecji) i wyróżnień (SIGNIS Award - Honorable Mention na MFF w Wenecji) przyniósł reżyserowi dramat „Daleko od nieba” (2002) z rewelacyjną kreacją Julianne Moore.

Film oparty był o schemat melodramatu i jako taki odwoływał się do twórczości mistrza tego gatunku z lat 50-tych - Douglasa Sirka.

Reżyser po raz kolejny (po „Idolu”) poruszył kwestię tożsamości płciowej, odniósł się do tematu homoseksualizmu.

Ostatnio znów głośno było o Haynesie, za sprawą biograficznego filmu opowiadającego o znanym muzyku - Bobie Dylanie. „I’m Not There” (2007) posiada ciekawą konstrukcję, a w postać Dylana wcielili się kolejno m.in. Cate Blanchett, Heath Ledger, Christian Bale, Richard Gere i Marcus Carl Franklin.

Obraz zdobył Specjalną Nagrodę Jury i nagrodę CinemAvvenire na MFF w Wenecji oraz Specjalną Independent Spirit Award im. Roberta Altmana dla całego zespołu, był nominowany do Złotego Lwa i rozsławiony na cały świat dzięki rewelacyjnej i wielokrotnie nagradzanej kreacji Blanchett. W 2011 roku wyreżyserował serial dramatyczny z Kate Winslet pt. "Mildred Pierce".

Edward Lachman, autor zdjęć do filmu Haynesa otrzymał Srebrną Żabę na festiwalu Camerimage w Łodzi. Haynes sporadycznie pojawia się jako aktor i producent.

Wystąpił m.in. w kryminale Toma Kalina „Swoon” (1992). Był współproducentem takich obrazów, jak „Old Joy” i „Piętnastolatka” (oba z 2006 roku). Często współpracuje z producentką Christine Vachon. Wyreżyserował klip „Disappearer” zespołu Sonic Youth.