Trwa ładowanie...
d32nzxz

Ben Whishaw

Najnowsze informacje
4.7
(237 głosów)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

Clifton

Filmografia:

Burza (2010) (Ariel)

Skyfall (2012) (Q)

Atlas chmur (2012) (Robert Frobisher / Chłopak pokładowy / Właściciel sklepu z płytami / Georgette / Wieśniak)

Robokalipsa (2014) (Lurker)

Mój brat Tom (2001) (Tom)

Sufrażystka (2015) (Sonny Lancaster)

Dziewczyna z portretu (2015) (Henrik)

Lobster (2015)

W samym sercu morza (2015) (Herman Melville)

Spectre (2015) (Q)

Paddington (2014) (Paddington)

The Hollow Crown () (Ryszard II)

Heart of the Sea (2013) (Herman Melville)

Teoria wszystkiego (2013)

Czas prawdy () (Freddie Lyon)

Gdzie indziej jestem (2007) (Arthur Rimbaud)

Layer Cake (2004) (Sidney)

Trench, The (1999) (James Deamis)

Jaśniejsza od gwiazd (2009) (John Keats)

Powrót do Brideshead (2008) (Sebastian Flyte)

Stoned (2005) (Keith Richards)

Pachnidło (2006) (Jean-Baptiste Grenouille)

Mary Poppins powraca (2018) ( Michael Banks )

d32nzxz

Brytyjski aktor teatralny i filmowy, uważany za jednego z najzdolniejszych przedstawicieli młodego pokolenia aktorów. Szerokiej widowni znany jest przede wszystkim dzięki pierwszoplanowej kreacji w filmie „Pachnidło: Historia mordercy” Toma Tykwera.

Urodził się 14 października 1980 roku w Clifton, w hrabstwie Bedfordshire jako jedno z dwójki bliźniąt. W nastoletnim wieku zafascynował się teatrem, pierwsze kroki stawiając jako członek kółka teatralnego Bancroft Players, przy Hitchin’s Queen Mother Theatre. Już w 1995 roku osiągnął sukces podczas festiwalu w Edynburgu, gdzie zachwycił publiczność wiarygodną, trudną kreacją Leviego - więźnia, ocalałego od śmierci w nazistowskim obozie, w sztuce zatytułowanej „If This Is a Man”.

Studiował aktorstwo w prestiżowej, londyńskiej Royal Academy of Dramatic Art, którą ukończył w 2004 roku. Zarówno sceniczny, jak i filmowy debiut nadszedł jednak kilka lat wcześniej.

Zadebiutował już jako 19-latek, pojawiając się w brytyjskim dramacie wojennym „Okop” z udziałem, mało znanego wówczas, Daniela Craiga (1999).

Jeszcze w tym samym roku miał okazję wystąpić u boku samego Daniela Auteuila w „Facecie do towarzystwa” Michela Blanka, zaś dwa lata później, jako niespełna 21-latek zbierał pierwsze poważne nagrody aktorskie za tytułową kreację w dramacie „Mój brat Tom” (2001, BIFA, laury na festiwalach filmowych w Sochi i Weronie).

Zanim ponownie spotkał się z Craigiem na planie kryminalnego „Przekładańca” i thrillera „Przetrzymać miłość” (oba 2004), zabłysnął na scenie teatralnej, w 2003 roku debiutując na deskach London’s Royal National Theatre, a rok później – zbierając pochwały za kreację tytułowego „Hamleta” w inscenizacji Trevora Nunna. W ferworze, pełnych uznania porównań do samego Lawrence’a Oliviera, stał się jednym z najmłodszych i najbardziej wychwalanych odtwórców tej legendarnej, szekspirowskiej roli. Chórem okrzyknięto go jednym z najbardziej obiecujących, wschodzących aktorów scenicznych i filmowych w Wielkiej Brytanii. Wkrótce jego fama przekroczyła granice wysp, a nawet Europy.

Stało się to dzięki pamiętnej, tytułowej roli obdarzonego niezwykłą zdolnością mordercy – Jeana-Baptiste’a Grenouille’a w głośnej ekranizacji „Pachnidła” w reżyserii Toma Tykwera (2006, nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej).

Dwa lata później ponownie spotkał się z reżyserem, grając już mniejszą rolę w jego thrillerze „International” (2008). Whishaw ma na swoim koncie dwie role w biograficznym filmach o legendach muzycznych (Keitha Richardsa w „Stoned” o Rolling Stonesach 2005 oraz jednej z filmowych „reinkarnacji” Boba Dylana w „I’m Not There” Todda Haynesa 2007).

Telewizyjnej publiczności dał się poznać dzięki występom w produkcjach Paula Seeda (m.in. „The Booze Cruise” 2003), roli Pingu w komediowym serialu „Nathan Barley” (2005), zaś przede wszystkim dzięki pierwszoplanowej kreacji w mini-serialu „Criminal Justice” (2008, Royal Television Society Award).

W 2008 roku miał okazję wystąpić obok swojego przyjaciela, Matthew Goode’a w stylowym melodramacie „Powrót do Brideshead”, a w 2009 roku brawurowo wcielił się w postać słynnego poety, Johna Keatsa w subtelnym melodramacie „Jasna gwiazda” w reżyserii Jane Campion.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d32nzxz
d32nzxz
d32nzxz