Trwa ładowanie...
diuq9te

Javier Bardem

Najnowsze informacje
4.5
(207 głosów)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

Las Palmas, Gran Canaria, Hiszpania

Filmografia:

Biutiful (2010) (Uxbal)

Drżące ciało (1997) (David)

Segunda piel (1999) (Diego)

Entre las piernas (1999) (Javier)

Torrente, el brazo tonto de la ley (1998) (Quinqui del billar)

Perdita Durango (1997) (Romeo)

Más que amor, frenesí (1996)

Madre, La (1995) (Son)

Amante bilingüe, El (1993) (El limpiabotas)

Skyfall (2012) (Silva)

Poniedziałki w słońcu (2002) (Santa)

Tacones lejanos (1991) (Regidor T.V)

Lobos de Washington, Los (1999) (Alberto)

Airbag (1997) (Actor de telenovelas)

Amor perjudica seriamente la salud, El (1996) (Camillero)

Éxtasis (1996) (Rober)

Boca a boca (1995) (Víctor Ventura)

Detective y la muerte, El (1994) (Detective (Cornelio))

Días contados (1994) (Lisardo)

Teta y la luna, La (1994) ((as Benito González))

Huevos de oro (1993) (Benito González)

Huidos (1992)

Jamón, jamón (1992) (Raul)

Amo tu cama rica (1991) (Antonio)

Lulu (1990) (Jimmy)

Zanim zapadnie noc (2000) (Reinaldo Arenas)

Boskie jak diabli (2001) (Tony Graco)

To the Wonder (2012) (Ojciec Quintana)

Dancer Upstairs, The (2002) (Rejas)

Zakładnik / Collateral (2004) (2004) (Felix)

Last Face, the (2016)

The Gunman: Odkupienie (2015) (Felix)

Adwokat / The Counselor (2013) (2013) (Reiner)

Jedz, módl się, kochaj (2010) (Felipe)

To nie jest kraj dla starych ludzi (2007) (Chigurh)

Miłość w czasach zarazy (2007) (Florentino Ariza)

Vicky Cristina Barcelona (2008) (Juan Antonio Gonzalo)

Duchy Goi (2006) (Brother Lorenzo)

W stronę morza (2004) (Ramon Sampedro)

Mother! (2017)

Kochając Pabla, nienawidząc Escobara (2017) (Pablo Escobar)

diuq9te

Pierwszy w historii aktor hiszpański nominowany do Oscara, jeden z najbardziej znanych obecnie na świecie aktorów hiszpańskiego pochodzenia. Zaczynał od występów w rodzimych produkcjach ocierających się o soft-pornografię, z czasem wypracował sobie jednak komfortową pozycję aktora, który ma możliwość wyboru najbardziej ambitnych i interesujących ról, co z powodzeniem czyni do tej pory.

Urodził się 1 marca 1969 roku w Las Palmas na przynależącej do Hiszpanii wyspie Gran Canaria. Pochodzi z rodziny o bogatych tradycjach filmowych. Jego matka, dziadek oraz rodzeństwo są aktorami, stryj zaś – znanym reżyserem. Mimo, że dzięki matce miał znacznie ułatwiony start zawodowy (już w wieku 5 lat pojawił się na ekranie TV w mini - serialu „El Picaro”), nie od razu wybrał tę drogę, decydując się początkowo na studia malarskie w Madrycie, okazjonalnymi występami aktorskimi dorabiając sobie jedynie na boku. Z czasem przypadkowe role stawały się jednak coraz poważniejsze, by w efekcie stworzyć podstawy dla rozwoju kariery aktorskiej najpierw na skalę krajową, później – w wymiarze globalnym.

Debiutem filmowym Bardema był występ w soft-pornograficznym, de facto, filmie Bigasa Luny „Lulu” (1990). U tego samego reżysera zagrał później wielokrotnie: m.in. w komedii „Szynka, szynka” (1992), gdzie na planie spotkał się m.in. z przyszłą gwiazdą wielkiego formatu - Penélope Cruz, oraz w obrazie „Macho” (1993).

W międzyczasie miał okazję współpracować z samym Almodóvarem, grając epizod w „Wysokich obcasach” (1991). Z mistrzem spotkał się również sześć lat później na planie „Drżącego ciała” (1997), za rolę w którym otrzymał nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej dla Najlepszego Aktora oraz Europejską Nagrodę Publiczności.

Drugoplanowy występ w thrillerze „Policzone dni” (1994) oraz główna rola w komedii „Usta do ust” (1995) przyniosły mu z kolei ważne w hiszpańskiej kinematografii statuetki Goyi.

W 1997 roku zadebiutował w angielskojęzycznym filmie „Perdita Durango”, jednak na przełomową rolę na arenie międzynarodowej musiał poczekać do 2000 roku, kiedy to miał okazję wcielić się w postać kubańskiego pisarza i poety Reinaldo Arensa w filmie Juliana Schnabla „Zanim zapadnie noc”. Rola przyniosła mu Puchar Volpiego na MFF w Wenecji, historyczną nominację do Oscara i Złotego Globu, Independent Spirit Award oraz liczne nagrody krytyków.

W 2002 roku wystąpił w dwóch ważnych produkcjach: amerykańsko-hiszpańskim „Tancerzu”, w reżyserii Johna Malkovicha oraz w obsypanym dalszymi wyróżnieniami dla Bardema (m.in. nominacją do Europejskiej Nagrody Filmowej oraz nagrodą Goyi) filmie „Poniedziałki w słońcu”.

Rok 2004 to niezapomniana rola w głośnym obrazie „W stronę morza”, w którym aktor wcielił się w autentyczną postać sparaliżowanego Ramona, który „z miłości do życia pragnie umrzeć”.

Kreacja przyniosła mu kolejną nagrodę aktorską na Biennale w Wenecji, statuetkę Goyi oraz nominację do Złotego Globu. Kreacja ta przyćmiła udział w pochodzącym z tego samego roku amerykańskim dramacie sensacyjnym „Zakładnik” w reżyserii Michaela Manna, z Tomem Cruisem w roli głównej.

W 2006 roku wystąpił u Miloša Formana w „Duchach Goyi”, zaś rok później – w głównej roli Florentyna Arizy w adaptacji „Miłości w czasach zarazy” Marqueza, w reżyserii Mike’a Newella. Kreacja ta, choć jak zwykle wyrazista i przekonująca, nie przykuła jednak uwagi krytyki tak bardzo, jak drugoplanowy występ Bardema w filmie braci Coen „To nie jest kraj dla starych ludzi” (2007). Rola przyniosła aktorowi Złoty Glob, nominację do BAFTA oraz do Oscara.

Aktor bardzo często spotyka się na planie ze swoją rodziną – najczęściej z matką i bratem.

Jedną z ostatnich produkcji, w jakich wziął udział jest „Guerilla” w reżyserii Stevena Soderbergha, film oparty na biografii jednego z najbardziej znanych rewolucjonistów świata – Che Guevary, w którego postać wcielił się Benicio Del Toro.

W 2008 roku zagrał u boku Penelope Cruz w filmie "Vicky Cristina Barcelona". Rok 2010 to rola w obrazie "Jedz, módl się, kochaj".

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
diuq9te
diuq9te
diuq9te