Polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, artysta kabaretowy. Popularność zawdzięcza przede wszystkim produkcjom telewizyjnym takim jak „Daleko od noszy” czy „Hela w opałach”. Prowadzi taneczne show w telewizji TVN „Taniec z gwiazdami”.

Urodził się 16 kwietnia 1964 roku w Mielcu, ale maturę zrobił w poznańskim II LO. Już w klasie maturalnej pojawił się w drobnej rólce w „Limuzynie Daimler-Benz” w reżyserii Filipa Bajona (1982). Na prawdziwy debiut trzeba było zaczekać do ukończenia studiów aktorskich w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie (1986).

Rok później pojawił się na deskach Teatru Komedia w sztuce „W naszym domu straszy” Stefana Friedmanna w reżyserii Tomasza Grochoczyńskiego. Niebawem przeniósł się do Teatru Nowego jednocześnie organizując wraz z Hanną Śleszyńską, Wojciechem Kaletą i Robertem Rozmusem grupę kabaretową znaną pod nazwą Tercet czyli kwartet. Za duet z Robertem Rozmusem otrzymał w 1992 roku pierwszą nagrodę na trzynastym Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. W tym samym czasie po raz pierwszy pojawił się w większej roli w Teatrze Telewizji, gdzie zagrał w sumie blisko dwadzieścia ról.

Jako dyplomowany aktor zadebiutował w 1988 roku w filmie „Spadek” Mirosława Gronowskiego. Z kolei pierwszą poważną rolę zaproponował mu Andrzej Wajda w dramacie historycznym „Pierścionek z orłem w koronie” z 1992 roku. Równocześnie rozwijała się jego kariera telewizyjna – występował w kolejnych serialach, dubbingował kolejne postaci seriali animowanych.

W latach 90-tych występował z powodzeniem w filmie i telewizji, dzięki czemu ugruntował swoją pozycję na rynku młodych aktorów komediowych. Pierwszym kasowym hitem był film Marka Koterskiego „Nic śmiesznego”. Potem przyszły ciekawe i ważne role w kostiumowym „Za co?” Jerzego Kawalerowicza (1995), w „Wezwaniu” Mirosława Dembińskiego (1996), debiutanckim „Billboardzie” Łukasza Zadrzyńskiego i w głośnym „Złocie dezerterów” Janusza Majewskiego (oba z 1998). W międzyczasie dał też występy serialowe w drugim sezonie popularnej „Ekstradycji”, „Domu” czy „Barze Atlantic” Majewskiego.

Przełom tysiącleci to dla Gąsowskiego czas powrotów do reżyserów – w 1999 roku wrócił do Andrzeja Wajdy, aby stworzyć dobrze odebraną postać Rejenta w „Panu Tadeuszu”. Z kolei rok później o Gąsowskim przypomniał sobie Filip Bajon podczas realizacji „Przedwiośnia”. Po „Miss mokrego podkoszulka” (2002, reżyseria Witold Adamek) zrealizowanym w ramach telewizyjnego cyklu „Święta polskie” poświęcił się występom w serialach, przede wszystkim polsatowskich: „Daleko od noszy”, „Tango z aniołem” i „Świat według Kiepskich” oraz emitowanej w TVN „Heli w opałach”. W 2005 roku wystąpił wraz z Anną Głogowską w drugiej edycji cieszącego się niesłabnącą popularnością show „Taniec z gwiazdami”. Pikanterii jego występowi dodał fakt, iż inną uczestniczką programu była wieloletnia partnerka Gąsowskiego – Hanna Śleszyńska, zaś po programie aktor związał się z towarzyszącą mu w tańcu Anną Głogowską. Przy silnej obsadzie (m.in. Cichopek, Foremniak, Deląg) zajął piąte miejsce, niemniej producenci programu dostrzegli potencjał
drzemiący w Gąsowskim i zaproponowali mu prowadzenie programu miast Huberta Urbańskiego. W ten sposób, od września 2007 roku Gąsowski jest gospodarzem „Tańca z gwiazdami”. Wcześniej z powodzeniem prowadził m.in. muzyczny program rozrywkowy „Dubidu”, czy teleturniej „Kalambury”.

W 2009 roku wystąpił u boku Grażyny Wolszczak w prezydenckiej roli w komedii „Zmiana” Konrada Aksinowicza według scenariusza Cezarego Harasimowicza.

Komentarze

Trwa ładowanie