Jak reklamowało się filmy w PRL-u?

W Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze będzie można oglądać od najbliższej środy wystawę "Polski plakat filmowy z lat 1948-1988". Ekspozycja prezentuje najbardziej interesujące plakaty powstałe w okresie PRL.

Na wystawie znajdzie się ponad 100 plakatów, wśród nich prace Jana Lenicy ("Niebieski ptak", 1957, "Cena strachu", 1954), Franciszka Starowieyskiego ("Teresa Desqueyroux", 1964, "Dyskretny urok burżuazji", 1975), Wojciecha Fangora ("Maclovia", 1955), Waldemara Świerzego ("Nocny kowboj", 1973), Mieczysława Wasilewskiego ("Most na rzece Kwai", 1988) oraz wielu innych wybitnych artystów.

Od lat 90. artystyczny plakat filmowy znika z ulic, zastąpiony głównie przez komercyjny plakat fotograficzny, stanowiący montaż zaczerpniętych z filmu zdjęć. - Wystawa stanowi zatem okazję do przypomnienia wspaniałych czasów plakatu filmowego w Polsce, który ze względu na swój wysoki poziom artystyczny zdobył wielką popularność nie tylko w kraju, ale i na arenie międzynarodowej - powiedziała kurator wystawy Marta Gawęda.

Pracujący dla reklamy filmów polscy artyści wprowadzili do tej dyscypliny sztuki nowatorskie i wyjątkowe środki wyrazu, które na świecie funkcjonują pod pojęciem polskiej szkoły plakatu. Wielu z artystów wypracowało w tej dziedzinie indywidualny, łatwo rozpoznawalny styl.

Prezentowane na ekspozycji plakaty pochodzą ze zbiorów Muzeum Ziemi Lubuskiej oraz biblioteki Uniwersytetu w Zielonej Górze. Wystawa będzie czynna do 18 marca.

Ekspozycja ukazuje... ...główne tendencje interpretacyjne i formalne, wytyczające nowe kierunki rozwoju w polskim plakacie filmowym oraz daje możliwość zapoznania się z wyborem najbardziej interesujących plakatów powstałych w latach 1948-1988, pochodzących z kolekcji Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Ziemi Lubuskiej oraz Zbiorów Specjalnych Biblioteki Uniwersyteckiej w Zielonej Górze.

Film - dziedzina sztuki określana mianem X muzy rozbudzała wyobraźnię wielu polskich plakacistów posługujących się bogatym arsenałem rozwiązań plastycznych. Pracujący dla reklamy filmów artyści wprowadzali do tej dyscypliny tak nowatorskie i wyjątkowe środki wyrazu, iż w świecie funkcjonuje pojęcie polskiej szkoły plakatu. Wielu z artystów wypracowało w tej dziedzinie indywidualny, łatwo rozpoznawalny styl. Operując skrótem myślowym, wyrażonym za pomocą środków plastycznych twórcy zachęcali odbiorcę plakatu do konfrontacji z filmem. Plakat filmowy inspirował się tendencjami panującymi w sztuce światowej XX wieku, przemawiając językiem współczesnej plastyki. Twórcy tacy jak Henryk Tomaszewski, Eryk Lipiński, a także Tadeusz Trepkowski przełamali realistyczną, komercyjną konwencję plakatu kinowego, a ich następcy wzbogacili język artystyczny plakatu filmowego, który obok plakatu teatralnego stał się w następnych latach specjalnością polskiej szkoły plakatu.