''Diabły'', Ken Russell, 1971
W filmie Kena Russella grupa zakonnic z francuskiego klasztoru zostaje opętana przez demona seksu. Szczególną chęcią do zrzucania habitu wykazuje się siostra Jeanne. Ponętna mniszka chętnie namówiłaby do grzechu przystojnego ojca Grandiera, ale – w obliczu niechęci ze strony mężczyzny – oskarża go o paktowanie z diabłem. Słowa Jeanne zostają podchwycone przez przeciwników ambitnego księdza, a cały film zamienia się w krytykę procesu upolityczniania religii.
Prowokator Ken Russell swoim zwyczajem nie zapomina jednak o dostarczaniu widowni szokujących bodźców wizualnych. „Diabły” to istna orgia seksu i przemocy, która w pełnej krasie mogła zostać zaprezentowana publiczności dopiero w 2006 roku. Niedługo po premierze ocenzurowanej wersji filmu krytyczka Judith Crist (zbieżność nazwisk przypadkowa) nazwała go festynem dla sadystów i zboczeńców. Najwidoczniej doskonale bawili się na nim jednak jurorzy festiwalu w Wenecji, którzy przyznali „Diabłom” nagrodę dla najlepszego filmu zagranicznego.