Pussy Riot. Modlitwa punka

Zimą 2011 roku, po kontrowersyjnym przebiegu wyborów w Rosji, Władimir Putin został ponownie wybrany prezydentem kraju. W odpowiedzi na to setki tysięcy Rosjan wyszło na ulice, aby poddać w wątpliwość legalność wyborów, a tym samym legitymację Putina do rządów. Wśród protestujących były trzy młode radykalne feministki: Nadieżda Tołokonnikowa, Maria Alochina i Jekatierina Samucewicz, współzałożycielki zespołu punkowego Pussy Riot. W kolorowych kominiarkach na głowach, pończochach i letnich sukienkach weszły do słynnego soboru Zbawiciela w Moskwie i zaczęły satyryczny performance, śpiewając pieśń Bogurodzico, przegoń Putina. Po 40 sekundach zostały aresztowane, wytoczono im pokazowy proces, oskarżono o „chuligaństwo motywowane nienawiścią religijną” i skazano na dwa lata więzienia w łagrach. Maria i Nadieżda odbywają karę, a Jekatierinie ją zawieszono.

Pussy Riot. Modlitwa punka jest kroniką tego „małego” aktu protestu, który zdobył rozgłos na całym świecie i stał się symbolem walki z opresyjnym reżimem. Nadając tej antyputinowskiej rebelii ludzką twarz film pokazuje historię trzech młodych kobiet, które – zdumione reakcją władzy – za kratami więzienia pozostają gotowe bronić swoich racji. Dowiadujemy się, co tak naprawdę doprowadziło je do przemiany z aktywistek w ikony walki o wolność słowa. Ich osobista odwaga, poświęcenie własnym przekonaniom i świadomość polityczna bez wątpienia wywarły wpływ na aktualną sytuację polityczną w Rosji i pokazały, że sztuka może stać się doskonałym narzędziem protestu. Historia członkiń grupy Pussy Riot toczy się nadal. Sąd odrzucił prośbę Marii i Nadieżdy o warunkowe zwolnienie z powodu posiadania przez nich małych dzieci, co wywołało ich głodówkę. Trzy członkinie Pussy Riot, które pozostają na wolności, nagrały ostatnio nowy wideoklip Jak w czerwonym więzieniu, w którym atakują Putina m.in. za sposób kierowania
rosyjskim przemysłem paliwowym. „Wasz prezydent jest jak irański ajatollah, a wasz Kościół przypomina ten w Zjednoczonych Emiratach Arabskich” – śpiewają, wierząc, że ich sztuka przyczynić się może do zmiany politycznej rzeczywistości.