Rapsodia w bieli

“Jest to historia kobiety, ale niezupełnie kobiety. Niezupełnie, bo jest zabawna i pulchna. Bo jest komikiem, a bycie jednocześnie kobietą i komikiem jest niezwykle trudne. Kobieta nieustannie wchodzi w drogę komikowi, a komik nieustannie wchodzi w drogę kobiecie. Jak i kiedy te dwie strony dojdą wreszcie do porozumienia, zjednoczą się i zrobią coś wspólnie? To jedno z pytań, na które znajdziemy w tym filmie odpowiedź. Właściwie wszystko w życiu tej kobiety jest trochę “niezupełnie”. Jest aktorką, ale niezupełnie. Gra rolę swego życia, ale niezupełnie. Specjalnie piszę tak zagadkowo, abyście sami obejrzeli film. Postaram się przywrócić komedię do łask, śmiać się ze spraw, które nas smucą. Humor i inteligencja są tym samym. Chciałbym, żeby komedia i tragedia szły ręka w rękę. To będzie film o walce z wielkim, niepokonanym wrogiem - banalnością życia. Odnajdziemy tu elementy prowincjonalnej beznadziei Czechowa, ukazanej w zwierciadle nagłych zwrotów i humoru rodem z Chaplina. To wielki ukłon w stronę niemego