Amanda Peet

Znana i rozpoznawalna aktorka amerykańska, kojarzona głównie z licznymi występami w komediach romantycznych i melodramatach. Jedna z gwiazd komedii „Jak ugryźć 10 milionów” i „2012”.

Urodziła się 11 stycznia 1972 roku w Nowym Jorku. Jej mama była pracownicą socjalną, żydowskiego pochodzenia, ojciec – uznanym, nowojorskim prawnikiem. To właśnie rozwój jego kariery zawodowej wymusił na całej rodzinie przeprowadzkę do Londynu pod koniec lat 70-tych. Spędzili tam cztery lata. Po powrocie ukończyła szkołę średnią, a następnie podjęła studia historyczne na Columbia University i to właśnie wówczas zainteresowała się bliżej aktorstwem, przez kilka lat pobierając lekcje u znanego pedagoga, Uty Hagena.

Debiutowała w połowie lat 90-tych, w filmie akcji sci-fi „Animal Room” (1995). Zaledwie rok później, ta urodziwa dziewczyna miała okazję wystąpić u boku wielkich gwiazd, trafiając na plan komedii romantycznych: „Ta jedyna” z Jennifer Aniston i „Szczęśliwy dzień” z Michelle Pfeiffer i Georgem Clooneyem. W 1997 roku po raz pierwszy pojawiła się w głównej roli w dramacie/romansie „Touch Me”, grając bohaterkę borykającą się z problemem zarażenia wirusem HIV.

Od początku kariery pojawiała się również na małym ekranie, w gościnnych rolach w takich serialach, jak: „Prawo i porządek”, „One Life to Live”, „Spin City”, „Kroniki Seinfelda”, czy „Central Park West”. W 1999 roku dostała stały angaż do tytułowej roli Jacqueline ‘Jack’ Barrett w serialu „Jack i Jill”, z którym związała się na dwa kolejne lata.

W międzyczasie zaliczyła swój przełomowy występ w głośnej komedii kryminalnej „Jak ugryźć 10 milionów” z Brucem Willisem i Matthew Perrym (2000). Była to pierwsza, naprawdę znana produkcja z jej udziałem, która przyniosła jej uznanie publiczności i krytyki (Young Hollywood Award w kategorii Best New Style Maker, nominacja do Blockbuster Entertainment Award i do Teen Choice Award). Do kreowanej tu roli Jill powróciła cztery lata później na planie sequela „Jak ugryźć 10 milionów 2”.

Na kolejne, atrakcyjne propozycje występów nie musiała czekać zbyt długo. Już w 2001 roku pojawiła się w komedii „Twarda laska”, rok później wzięła udział w thrillerach: „Bez przedawnienia” z Morganem Freemanem i Ashley Judd oraz „Zmiana pasa” z Samuelem L. Jacksonem i Benem Affleckiem (2002), a następnie została jedną z gwiazd horroru „Tożsamość” z Johnem Cusackiem i Rayem Liottą (2003). W tym samym czasie trafiła też na plan tak znanych komedii, jak „Lepiej późno niż później” z Diane Keaton i Jackiem Nicholsonem (2003) oraz „Melinda i Melinda” Woody’ego Allena (2004).

Rok 2005 to gwiazdorski udział w komediowym filmie „Zupełnie jak miłość” Nigela Cole’a (nominacja do Teen Choice Award) oraz pamiętny występ u boku Matta Damona w thrillerze „Syriana” z Georgem Clooneyem, natomiast 2006 – główna rola w melodramacie „Miłość bez końca” z Dermotem Mulroneyem, spotkanie z Zachem Braffem i Jasonem Batemanem na planie komedii romantycznej „Stara miłość nie rdzewieje” oraz dołączenie do obsady serialu „Studio 60” z Matthew Perrym (nominacja do Satellite Award).

W 2008 roku, Peet wzięła udział w głośnej, filmowej wersji znanego serialu - „Z archiwum X: Chcę wierzyć” Chrisa Cartera, partnerując na planie Gillian Anderson i Davidowi Duchovnemu w rolach pamiętnych agentów FBI. Ostatnią produkcją z jej udziałem jest katastroficzno-apokaliptyczny film „2012” Rolanda Emmericha, gdzie pojawiła się w pierwszoplanowej roli Kate Curtis, po raz kolejny spotykając się na planie z Johnem Cusackiem.