Anjelica Huston
Znana jest jako reprezentantka trzeciego pokolenia laureatów Nagród Akademii i córka „tego” Johna Hustona, jednak wizerunek, dzięki któremu najsilniej zapisała się w świadomości widzów wcale nie jest związany z oskarową kreacją w ojcowskim „Honorze Prizzich”, lecz z pamiętną rolą Morticii Addams w czarnej komedii „Rodzina Addamsów”.
Urodziła się 8 lipca 1951 roku w Santa Monika w Kalifornii, jako córka wybitnego reżysera i tancerki baletowej, Ricki Somy. Dużą część dzieciństwa spędziła na Wyspach Brytyjskich wraz z matką, którą straciła w wypadku samochodowym, mając 18 lat. Po powrocie do USA nie miała większych trudności z podjęciem pracy modelki. Mimo, ze występy filmowe zaczęła dawać już pod koniec lat 60. (pierwszym większym, kredytowanym występem był ten u boku ojca w „Spacerze z miłością i śmiercią” 1969), na poważnie zajęła się aktorstwem dopiero z początkiem lat 80.
W 1981 roku zagrała Madge w głośnym remake’u filmu „Listonosz zawsze dzwoni dwa razy” Boba Rafelsona, z Jessiką Lange i z ówczesnym partnerem, Jackiem Nicholsonem w rolach głównych. Nie było to jedyne zawodowe spotkanie z Nicholsonem.
** Cztery lata później para spotkała się na planie filmu, który okazał się przełomowy dla wciąż początkującej aktorki – „Honoru Prizzich” Johna Hustona (1985, Oskar, National Board of Review Award, nominacja do BAFTA i Złotego Globu, liczne nagrody krytyków).**
Przez co najmniej kilka kolejnych lat, bacznie śledzona i stale doceniana przez krytyków niemal nie schodziła z ekranu. Ponownie wystąpiła u ojca, Johna Hustona („Zmarli” 1987, Independent Spirit Award), ponadto zagrała też u: Francisa Forda Coppoli („Kamienne ogrody” 1987), Stephena Frearsa („Naciągacze” 1990, Independent Spirit Award, nominacja do Oskara i Złotego Globu oraz wiele nagród krytyków), Woody’ego Allena (nominowane do BAFTA występy w komediach: „Zbrodnie i wykroczenia” 1989 i „Tajemnica morderstwa na Manhattanie” 1993), Roberta Altmana („Gracz” 1992) i Paula Mazursky’ego („Wrogowie” 1989, nominacja do Oskara).
** Początek lat 90-tych zdominowany został przez kreację Morticii Addams w słynnej czarnej komedii Barry’ego Sonnenfelda „Rodzina Addamsów” (1991) oraz w jej kontynuacji z 1993 roku. Rola przyniosła aktorce ogromną popularność, kolejne nominacje do Złotego Globu i Saturna, ale też na długo uwięziła wizerunku tej, wyjątkowo ekscentrycznej „pani domu”.**
Huston nigdy nie gardziła występami na małym ekranie. Przeciwnie, to właśnie w tym formacie zadebiutowała jako reżyserka dramatu „Bękart z Karoliny” z Jennifer Jason Leigh (1996, Directors Guild of America Award, Certificate of Merit na MFF w San Francisco i nominacja do Emmy), to właśnie za role telewizyjne otrzymała jedyny Złoty Glob i Golden Satellite Award (dramat TV „Niezłomne” z Hilary Swank 2004), to tu powróciła jako reżyserka dramatu TV „Podróże z moją siostrą” z Andie MacDowell (2005).
W 1999 roku zadebiutowała jako producentka oraz reżyserka filmu kinowego „Agnes Browne” z własnym udziałem, otrzymując Youth Jury Award na MFF w San Sebastián.
Wielokrotnie wystąpiła w produkcjach fantasy („Wiedźmy” Nicolasa Roega 1989, „Długo i szczęśliwie” z Drew Barrymore 1999, Blockbuster Entertainment Award i kolejna nominacja do Saturnq, mini-serial „Mgły Avalonu” 2002, nominacja do Emmy).
** Zdobyła w sumie siedem nominacji do Złotego Globu (i jedną statuetkę), po trzy do Nagród Akademii (jeden Oskar) i nagród BAFTA oraz sześć do telewizyjnych nagród Emmy. Jest jedną ze stałych odtwórczyń ról w komediowych filmach Wesa Andersona (nieco autoironiczny występ w „Genialnym klanie” z Genem Hackmanem 2001, „Podwodne życie ze Stevem Zissou” z Billem Murrayem 2004, „Pociąg do Darjeeling” 2007, „The Fantastic Mr. Fox” 2009). W ciągu ostatniej dekady miała okazję współpracować też m.in. z Clintem Eastwoodem („Krwawa profesja” 2002) i Jamesem Ivory („Złota” 2000). W 2008 roku zagrała gościnnie w kilku odcinkach popularnego serialu „Medium” z Patricią Arquette (nominacja do Emmy), była jednym z laureatów Special Jury Prize na FF Sundance za udział w komedii „Udław się” Clarka Gregga wg powieści Chucka Palahniuka oraz honorową laureatką Nagrody za Całokształt, przyznanej podczas MFF w Locarno.**
