Znana i lubiana aktorka, która osiągnęła ogólnopolski sukces i rozpoznawalność dzięki roli Elżbiety Chojnickiej, jednej z głównych bohaterek telenoweli „Klan”. Stale związana z teatrem i dubbingiem, ma bogate doświadczenie w obu dziedzinach.

Urodziła się 27 stycznia 1954 roku w Bielsku-Białej. Mimo, że pochodziła z małopolskiej części miasta (tj. z Białej), do dziś nie potrafi powiedzieć, czy jest bardziej Ślązaczką, czy galicyjską góralką. Niewątpliwie jednak specyfika podbeskidzkiego miasta, zwanego czasem „Małym Wiedniem”, w którym dane jej było się wychować miała ogromne znaczenie dla jej rozwoju.

Jako dziecko często uczęszczała do słynnego, bielsko-bialskiego Teatru Lalek Banialuka, którego aktorzy przygotowywali ją później do egzaminów do szkoły teatralnej w 1973 roku. Studiowała w PWST w Warszawie, gdzie miała okazję uczyć się u tak wybitnych aktorów, jak Tadeusz Łomnicki, Ryszarda Hanin, Aleksander Bardini czy Aleksandra Śląska. Szczególny wpływ na młodą aktorkę miała Aleksandra Śląska – to pod jej „skrzydłami” aktorka stawiała pierwsze kroki na scenie Teatru Ateneum, do zespołu którego dołączyła tuż po studiach, w 1977 roku.

Żywiołem Barbary Bursztynowicz był od początku teatr. W filmie, jak sama przyznaje, nigdy się specjalnie nie odnalazła. Nie licząc epizodycznej, debiutanckiej roli ekranowej w „Sam na sam” Andrzeja Kostenki (1977), gdzie ani razu nie pojawia się nawet twarz aktorki, pojawiła się w sumie na planie siedmiu produkcji.

Były to: znane dzieło Kina Moralnego Niepokoju „Klincz” Piotra Andrejewa (1979), głośny serial biograficzno-historyczny „Królowa Bona” Janusza Majewskiego (1980), zapomniany dziś już film „Nic nie stoi na przeszkodzie” Huberta Drapelli (1980), dramat psychologiczny „W obronie własnej” Zbigniewa Kamińskiego (1981), głośne „Rośliny trujące” Roberta Glińskiego (1985), wojenne „Oszołomienie” Jerzego Sztwiertni (1988) i komedia „Dzieci i ryby” Jacka Bromskiego (1996).

* Niewątpliwie najbardziej znaną, ekranową rolą aktorki jest kreacja Elżbiety Chojnickiej, najsłynniejszej, serialowej farmaceutki w Polsce – bohaterki telenoweli „Klan”, z którą związana jest stale od 1997 roku. Propozycja zagrania w „Klanie” była dla Bursztynowicz „największą niespodzianką zawodową, jaką zgotował jej los”, szczególnie, że nadeszła po kilkuletnim przestoju w karierze na scenie.*

* Rola Elżbiety przyniosła aktorce statuetkę Galena i tytuł honorowego aptekarza od środowiska farmaceutów w 2002 roku.*

Barbara Bursztynowicz ma na swoim koncie wiele znaczących ról na deskach Teatru Ateneum (m.in. jako Ofelia w „Hamlecie”, służąca Ficia w „Onych” i Zofia Plejtus w „Matce” wg Witkacego lub w potrójnej roli w „Kubusiu Fataliście i jego Panu”) i w spektaklach Teatru TV (Ismena w „Antygonie”, Panope w „Fedrze”, Ceres w „Burzy”, Łucja w „Piraniach”).

Była współzałożycielką, wraz z mężem, Jackiem Bursztynowiczem i kompozytorem i pianistą, Julianem Tylmanem, liryczno - kabaretowego „Cafe-Teatru na Francuskiej”, który swoją działalność zainaugurował w małym, klimatycznym bistro przy ulicy Francuskiej na Saskiej Kępie w Warszawie.

Ma bogate doświadczenie jako aktorka dubbingowa. Ten rodzaj twórczości traktowała jako wytchnienie od pracy na scenie. Tuż po szkole zagrała wiele ról dla Teatru Polskiego Radia. Później użyczała swojego głosu bohaterom filmowym. Jak czytamy na jej stronie internetowej – „poza rolami ‘ludzkimi’, jak to się mówi w żargonie aktorskim, było mnóstwo stworków, czarownic, słodkich dziewczynek, szlachetnych i podłych charakterów w kreskówkach”. Lubi ten rodzaj pracy. Jedną z jej bardziej znanych „ról” tego typu jest Marta w „Bobie Budowniczym”.

Komentarze

Trwa ładowanie