Bartosz Opania

Po raz pierwszy przed kamerami wystąpił w 1992 roku w filmie politycznym „1968. Szczęśliwego Nowego Roku” Jacka Bromskiego. Później pojawił się kolejno w takich filmach jak „Białe małżeństwo” Magdaleny Łazarkiewicz (1993), „Pora na czarownice” Piotra Łazarkiewicza (1994), w epizodycznej roli w „Pułkowniku Kwiatkowskim” (1995) Kazimierza Kutza, w „Cwale” (1996) Krzysztofa Zanussiego, czy wreszcie w roli Józefa Andryszka I w pamiętnej „Historii kina w Popielawach” (1998) Jana Jakuba Kolskiego, za którą to kreację otrzymał w 1999 roku nominację do nagrody Orła.

Aktor od początku swojej kariery związany jest z teatrem. Od 1994 roku występuje na deskach warszawskiego Teatru Ateneum (m.in. rola Adasia w „Domu wariatów” [1998] Marka Koterskiego, czy Zbyszka w „Moralności pani Dulskiej” 1999). Grywał również w innych teatrach warszawskich - Narodowym, Na Woli – tytułowa rola w „Przygodach Tomka Sawyera” (1995), Sceny Prezentacje.

Wystąpił w kilkudziesięciu spektaklach Teatru TV, wśród których wymienić można takie kreacje jak m.in.: Artur Rimbaud w „Całkowitym zaćmieniu” (1995), czy Don Sancho w „Cydzie”.

W 2000 roku pojawił się w obok Magdaleny Cieleckiej w znanym filmie Piotra Wereśniaka „Zakochani”. Rola przyniosła mu popularność i większą rozpoznawalność, o które to aktor nigdy jednak nie zabiegał – jest bowiem osobą unikającą rozgłosu, niechętnie udzielającą wywiady, czy pozującą do zdjęć. Mówi o sobie: „To grane przeze mnie postacie są na sprzedaż, a nie ja, Bartek Opania. Niczego nie muszę. Chcę otrzymywać propozycje nie z powodu wywiadów.”

W tym samym, 2000 roku po raz kolejny spotkał się na planie z Janem Jakubem Kolskim przy okazji realizacji dramatu „Daleko od okna” z Dominiką Ostałowską w roli głównej. Rok później stworzył doskonałą kreację w „Ciszy” Michała Rosy, gdzie pojawił się obok rewelacyjnej Kingi Preis.

W 2001 roku po raz pierwszy pojawił się w serialu TV „Na dobre i na złe” jako doktor Witold Latoszek, początkowo gościnnie, a od 2004 roku w miarę regularnie. Podczas realizacji serialu miał okazję spotkać się zawodowo z ojcem, Marianem Opanią. W 2006 roku wystąpił na planie polsko – chińskiej komedii „Statyści” w reżyserii Michała Kwiecińskiego.

Trzykrotnie wziął udział w realizacji polskich wersji językowych do filmów dla dzieci („W 80 dni dookoła świata” 2004, „Szeregowiec Dolot” 2005 i „Na psa urok” 2006).