Daryl Hannah
Zadebiutowała w roku 1978 w filmie Briana De Palmy „Furia”, ale pierwszym sukcesem aktorki wśród fanów i krytyki jest jej niezapomniana rola Pris w klasycznym już filmie science-fiction, „Łowca androidów” (1982) Ridleya Scotta. W 1984 roku Hannah wystąpiła w dwóch dobrze przyjętych filmach, romantycznym „Reckless” Jamesa Foleya u boku debiutującego Aidana Quinna i komedii „Plusk” Rona Howarda, gdzie uwodziła Toma Hanksa jako powabna syrena. W drugiej połowie lat 80. mogliśmy docenić aktorkę w znacznie poważniejszych produkcjach, w „Wall Street” (1987) Olivera Stone’a, u boku Michaela Douglasa i Charlie Sheena, mignęła także w „Zbrodnie i wykroczenia” (1989) Woody Allena i wzruszała w nietypowej roli nieśmiałej fryzjerki w „Stalowych magnoliach” (1989) Herberta Rossa. Niecodzienną rolę dostała także w filmie o życiu jaskiniowców, „Klan Niedźwiedzia Jaskiniowego” (1986) Michaela Chapmana. W udanej komedii romantycznej „Roxanne” (1987) uwspółcześnionej wersji opowieści o Cyrano de Bergerac, partnerowała
Steve’owi Martinowi. W latach 90. Daryl Hannah występowała głównie w komediach, między innymi w „Crazy People” (1990) z Dudleyem Moorem, w „Dwóch zgryźliwych tetrykach” (1993) i jego sequelu, „Jeszcze bardziej zgryźliwych tetrykach” (1995), jako córka Jacka Lemmona, Melanie.
Pod koniec lat 90. Daryl Hannah coraz częściej pojawiała się w filmach niezależnych. Między innymi, zagrała tytułową “prawdziwą” blondynkę w ironicznym filmie Toma DiCillo „Blondynka” (1997), ponadto w „Hi-Life” i „Wildflowers”. . Rola Hannah w kinie niezależnym nie ogranicza się tylko do aktorstwa: na międzynarodowym festiwalu filmowym w Berlinie przyznano Daryl Hannah nagrodę Jury za najlepszy film krótkometrażowy 1994 roku, „The Last Supper”, którego była reżyserką, scenarzystką i producentką