Dennis Quaid
Znany i lubiany aktor amerykański, od ponad trzech dekad obecny na małym i dużym ekranie. Jeden z najprzystojniejszych gwiazdorów hollywoodzkich w swojej klasie wiekowej, często porównywany do Harrisona Forda. Gwiazda wielu filmów z gatunku „dramatu sportowego”.
Urodził się 9 kwietnia 1954 roku w Houston, w stanie Texas. W połowie lat 70-tych porzucił studia na tamtejszym uniwersytecie, by wstąpić na drogę filmowej kariery, podążając tym samym śladami starszego brata – Randy’ego Quaida.
** Debiutował w komedii Jonathana Demme’a „Szalona mama” (1975), a przełomowy występ dał już cztery lata później w dramacie sportowym „Uciekać” Petera Yatesa (1979).**
Znany z romansów na planie, niejednokrotnie zakończonych małżeństwem – zarówno pierwsza żona, P.J. Soles, narzeczona Lea Thompson, jak i druga żona, Meg Ryan, zanim zostały życiowymi partnerkami Quaida, najpierw towarzyszyły mu na planie. Z Soles spotkał się podczas realizacji filmu „Nasz zwycięski sezon” (1978), Thomson zagrała z nim w „Szczękach 3” (1983), a z Ryan po raz pierwszy zetknął się na planie „Interkosmosu” (1987). Rok później – już jako para – pojawili się razem w remake’u znanego filmu noir „Zmarły w chwili przybycia” (1988).
Ponadto, często występował z bratem, i to zarówno w filmie (western „Straceńcy” 1980), jak i na scenie („True West” Sama Sheparda).
** W 1983 roku zagrał w głośnym, nominowanym do Oskara filmie Philipa Kaufmana „Pierwszy krok w kosmos”. Jednak chyba najważniejszym występem Quaida w dekadzie lat 80-tych była, nagrodzona Independent Spirit Award oraz nagrodą aktorską na MFF w Valladolid, rola u boku Ellen Barkin w kryminalnym obrazie „Wielki luz”(1987).**
Zagrał jeszcze u boku Jessiki Lange w dramacie sportowym „Bożyszcze tłumów” (1988), wystąpił w głównej roli muzyka Jerry’ego Lee Lewisa w biograficznym obrazie „Wielkie kule ognia” (1989), dał występ w wojennym filmie Alana Parkera „Przyjdź zobaczyć raj” (1990) i dołączył do gwiazdorskiej obsady „Pocztówek znad krawędzi” Mike’a Nicholsa (1990), zanim zmuszony był do chwilowego zaniechania występów.
Spowodowane to było walką z nałogiem narkotykowym, w której wspierała go Meg Ryan. Właśnie w tym czasie aktorzy założyli rodzinę.
Powrócił w 1993 roku, pojawiając się wówczas w kryminalnej komedii „Blues tajniaków” z Kathleen Turner, komedii fantasy „Piromani” z Debrą Winger i w romansie „Krew z krwi, kość z kości” z Meg Ryan.
Później zagrał obok Kevina Costnera i Gene’a Hackmana w westernie „Wyatt Earp” (1994), partnerował Julii Roberts na planie komedii romantycznej „Miłosna rozgrywka” Lasse Hallströma (1995), wystąpił w przygodowym filmie fantasy „Ostatni smok” (1996) i filmie akcji „Śledztwo nad przepaścią” (1997). W 1998 roku dał pamiętny występ w wojennym „Wybawcy”, dołączył do obsady komedii romantycznej „Gra w serca” i zadebiutował jako reżyser familijnego filmu TV „Serce rodziny”, z kolei rok później spotkał się z Oliverem Stonem na planie dramatu sportowego „Męska gra” (1999).
** Ostatnia dekada to bardzo owocny okres w karierze aktora. W 2000 zgarnął nominacje do Saturna i Blockbuster Entertainment Award za rolę w thrillerze sci-fi „Częstotliwość” oraz dołączył do znamienitej obsady słynnego „Traffic” Stevena Soderbergha (Screen Actors Guild Award dla całego zespołu).**
Rok później zagrał obok Andie MacDowell, Toni Collette i Grega Kinneara w telewizyjnym dramacie Normana Jewisona „Kolacja z przyjaciółmi” (2001), a w 2002 roku dał gwiazdorski występ w biograficznym filmie sportowym „Debiutant” Johna Lee Hancocka, zaś przede wszystkim zasłynął ze znakomitej kreacji homoseksualnego męża Julianne Moore w dramacie Todda Haynesa „Daleko od nieba” (2002, Independent Spirit Award, nominacja do Złotego Globu i Golden Satellite Award, Online Film Critics Society Awards, New York Film Critics Circle Award, Chicago Film Critics Association Award).
Później wystąpił m.in. w przygodowym „Locie Feniksa” (2004), katastroficznym „Pojutrzu” (2004) i historycznym „Alamo” Lee Hancocka (2004), zagrał ojca Scarllet Johansson w komedii „W doborowym towarzystwie” (2004), owdowiałego tatę zwariowanych dzieciaków w familijnym „Twoje, moje i nasze” (2005) oraz prezydenta USA w komedii z Hugh Grantem „Jak zostać gwiazdą” (2006).
Ostatnio dołączył do obsady sensacyjnego filmu „8 części prawdy” z Sigourney Weaver (2008) i ponownie wystąpił w sportowym dramacie biograficznym, tym razem jako trener w „The Express” (2008).
Planuje realizację muzycznego filmu wg swojego scenariusza – „Shame On You”.
Oprócz aktorstwa i reżyserii, Quaid od wielu lat zajmuje się także muzyką. Okazjonalnie występuje ze swoim zespołem – „Dennis Quaid and the Sharks”.
