Ernst-Hugo Järegard

Do jego najważniejszych kreacji teatralnych należy rola Tartuffa w Świętoszku Moliera (The Royal Dramatic Theater 1971) i postać Hjalmara Ekdala w Dzikiej kaczce Ibsena, wyreżyserowanej przez Ingmara Bergmana (The Royal Dramatic Theater 1972). W filmie zadebiutował w r. 1962 (Raggarganget, reż. Ragnar Frisk). Do jego największych ról filmowych należy zaliczyć zwłaszcza te z filmów Larsa von Triera - począwszy od drugoplanowej w Europie (1991) do pierwszoplanowej w obu częściach Królestwa. Współpracował również z innymi wybitnymi reżyserami skandynawskimi - m. in. Alfem Sjöbergiem i Bo Widerbergiem. Zagrał w kilku szwedzkich serialach telewizyjnych, dzieki temu zdobył ogromną popularność w Szwecji. Natomiast stworzona przez niego postać w Królestwie przyniosła mu uznanie międzynarodowe oraz popularność w Danii, pomimo tego, że Stig Helmer na każdym kroku podkreślał swoją nienawiść do Danii i Duńczyków. Za rolę tę uzyskał nagrodę dla najlepszego aktora na Bodil Festival oraz Robert Festival w 1995 r.