George Clooney

Już jako dziecko poznał tajniki pracy w show-biznesie, w którym oprócz ojca pracowali też jego kuzyn oraz ciotka. W latach 1979-80 studiował na Northern Kentucky University.

Marzył o karierze baseballisty, kiedy jednak uznał, że nie zdziała wiele na tym polu, w wieku 21 lat wybrał się do Los Angeles, gdzie zatrzymał się u ciotki Rosemary (aktorki i piosenkarki) i spróbował szczęścia w filmie.

Zanim zdobył prawdziwą popularność, wystąpił w kilku nieudanych produkcjach, takich jak „Grizzly II” (1987), czy „Powrót zabójczych pomidorów” (1988), a także w wielu rolach telewizyjnych (m.in. „Roseanne” 1988-89, „Baby Talk” 1991, „Bodies of Evidence” 1993-94 i inne).

Dzięki ojcu i ciotce, Clooney był świetnie przygotowany do pracy w show-biznesie – kiedy więc osiągnął status gwiazdy, dzięki roli w znanym serialu „Ostry dyżur” (1994, po dwie nominacje do Złotego Globu i Emmy), świetnie się w tym odnalazł. Od tej pory Clooney coraz częściej pojawiał się w filmach kinowych.

Jednym z pierwszych występów był udział obok Salmy Hayek i Quentina Tarantino w filmie Roberta Rodrigueza „Od zmierzchu do świtu” (1996) oraz występ w filmie „Szczęśliwy dzień” (1996, wraz z Michelle Pfeiffer). Potem przyszły role w takich filmach jak m.in. sensacyjny „Peacemaker” (1997, u boku Nicole Kidman), „Batman i Robin” (1997), wojenny film „Cienka czerwona linia” (1998), pierwszy występ u Stevena Soderbergha w komedii romantycznej ,b>„Co z oczu, to z serca” (1998, obok Jennifer Lopez), rola w pastiszowym „Bracie, gdzie jesteś?” braci Coen (2000, Złoty Glob), dramacie „Gniew oceanu” Wolfganga Petersena (2000), czy „Ocean’s Eleven” (2001; w 2004 i 2006 roku Clooney wystąpił w kolejnych sequelach filmu Soderbergha – „Ocean’s Twelve” i „Ocean’s Thirteen”).

W 2002 roku zagrał u tego samego reżysera w filmie science - fiction „Solaris”, którego scenariusz oparty został o powieść Stanisława Lema.

Rok 2002 to także rok reżyserskiego debiutu aktora, który zrealizował biograficzny dramat pod tytułem „Niebezpieczny umysł” z Julią Roberts, Mattem Damonem, Drew Barrymore, Bradem Pittem i nim samym w rolach głównych. Film został dobrze przyjęty przez krytykę (Nagroda Krytyków na festiwalu w Toronto za Najlepszy Debiut). Był też pokazywany w konkursie głównym Berlinale.

W 2003 Clooney ponownie zagrał u braci Coen w filmie „Okrucieństwo nie do przyjęcia” (obok Catherine Zety- Jones), w 2005 wystąpił (po raz kolejny obok Matta Damona) w thrillerze politycznym „Syriana”, za rolę w którym otrzymał Oskara i Złoty Glob w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy. W tym samym roku znów dał o sobie znać jako reżyser - i tym razem również jako scenarzysta - ambitnego, politycznego „Good Night and Good Luck”. Film zebrał szereg nagród i nominacji na całym świecie (nagroda za scenariusz w Wenecji, nominacja dla najlepszego reżysera w Wenecji, dwie nominacje do Złotego Globu, cztery nominacje do nagrody BAFTA oraz dwie nominacje do Oskara – za Najlepszy Scenariusz i Reżyserię).

W 2005 roku Clooney po raz kolejny zagrał u Soderbergha w filmie „The Good German” (razem z Cate Blanchett). W tym samym roku wyreżyserował serial telewizyjny dla HBO pod tytułem „Unscripted”. W 2007 roku zagrał w filmie “Ocean’s 13” oraz w tytułowej roli w obrazie “Michael Clayton”, za co został nominowany do Oscara. Rok 2008 to dwa filmy z udziałem aktora - “Tajne przez poufne” oraz “Miłosne gierki”. W 2009 roku zagrał w obrazie “Człowiek, który gapił się na kozy” oraz w “W chmurach”. Rok później zagrał tytułowego “Amerykanina”.

Jest współwłaścicielem spółki produkcyjnej Section Eight, wraz z reżyserem Stevenem Soderberghiem, z którym współpracuje od ponad 8 lat – początkowo jako jego dyżurny aktor, później także jako współproducent (Soderbergh był m.in. jednym z współproducentów debiutu Clooneya).

W latach 1989-1993 był żonaty z aktorką Talią Balsam. W latach 2009-2011 był związany z aktorką Elisabetta Canalis.