Jest jednym z tych aktorów, których po prostu „się zna” – jeśli nie z nazwiska, to na pewno z twarzy. Nie jest osobą charakterystyczną, wręcz przeciwnie – ma urodę przeciętniaka, amerykańskiego everymana. Ta swojskość właśnie sprawiła, że zawsze był aktorem chętnie zatrudnianym, chętnie oglądanym, lubianym i bardzo popularnym. Poza planem filmowym, jego pasją i głównym zajęciem jest muzykowanie.

Urodził się 19 lutego 1955 roku w Athens w stanie Georgia, dorastał w Chelsea w stanie Michigan. Początkowo chciał zostać nauczycielem i z takim zamiarem wstąpił do college’u. Jednocześnie jednak interesował się teatrem. Jako niespełna 20-letni chłopak dostał angaż w sztuce „Summer and Smoke” w reżyserii Marshalla W. Masona, porzucił studia i podążył wraz z Masonem do Nowego Jorku, wiążąc się z trupą Circle Repertory Company. W 1976 roku zadebiutował na deskach teatru, rozpoczynając tym samym owocną karierę, początkowo sceniczną. W 1980 roku występował już na Broadwayu, a w 1982 – został laureatem prestiżowej nagrody OBIE, za monodram „Johnny Got His Gun”.

* Zadebiutował u Miloša Formana w mniej znanym filmie „Ragtime” (1981), szerszej publiczności objawiając się 2 lata później za sprawą roli w głośnym filmie „Czułe słówka” (1983) z Shirley MacLaine. W 1986 roku otrzymał pierwszą nominację do Złotego Globu za występ u Woody’ego Allena w „Purpurowej róży z Kairu” (1985), kolejną zgarniając rok później za rolę u boku Melanie Griffith w komedii kryminalnej Jonathana Demme’a „Dzika namiętność” (1986). W tym samym czasie zagrał u Mike’a Nicholsa w „Zgadze” z Meryl Streep i Jackiem Nicholsonem (1986) oraz ponownie spotkał się z Woodym Allenem na planie komedii „Złote czasy radia” (1987).*

Rok 1988 to możliwość współpracy z Robertem Altmanem na planie filmu TV „Bunt na okręcie”, 1990 – udział w horrorze „Arachnofobia” (nagroda Saturna), 1991 – występ u boku Demi Moore w komedii romantycznej „Żona rzeźnika”, a 1992 – wyróżniony nagrodą Fantasporto występ w filmie sci-fi „Timescape”.

* Później zasłynął jako odtwórca jednej z głównych ról w wojennym dramacie „Gettysburg” i partner Jima Carreya w komedii „Głupi i głupszy” (1994, nominacja do MTV Movie Award dla Najlepszego Duetu).*

Wziął udział w głośnym filmie sensacyjnym „Speed: Niebezpieczna prędkość” (1994), zagrał u boku Glenn Close w pamiętnej adaptacji „101 dalmatyńczyków” (1996) i wystąpił w komedii fantasy „Miasteczko Pleasantville” Gary’ego Rossa (1998, nominacja do Golden Satellite Award), zanim zadebiutował jako reżyser komedii „Escanaba in da Moonlight” (2001) i „Super Sucker” (2002, nagroda publiczności na U.S. Comedy Arts Festival), w których również sam wystąpił. W 2002 roku zagrał u Clinta Eastwooda w kryminalnym filmie sensacyjnym „Krwawa profesja” oraz dołączył do gwiazdorskiej obsady głośnego filmu „Godziny” Stephena Daldry’ego, z Meryl Streep, Julianne Moore i Nicole Kidman.

Pojawił się wraz z Robertem Duvallem w „Generałach” (2003), rok później zagrał w komediach: „Dziewczyna na pożegnanie” i „Wymyśleni bohaterowie” z Sigourney Weaver, a w 2005 roku wystąpił u George’a Clooneya w „Good Night and Good Luck” oraz zgarnął szereg pochlebnych opinii i wyróżnień za rolę u boku Laury Linney i Anny Paquin w komedii obyczajowej „Walka żywiołów” (Chlotrudis Award, nominacja do Złotego Globu i Independent Spirit Award, Gotham Award dla całego zespołu).

Co ciekawe, aktor spotkał się z Anną Paquin 9 lat wcześniej, kreując postać jej ojca w familijnym filmie „Droga do domu” (1996), którego akcja działa się na farmie pełnej gęsi. Tutaj natomiast musieli sprostać zadaniu zagrania sceny erotycznej. Daniels, zapytany o to jak sobie z tym zadaniem poradzili, odpowiedział: „Cóż, staraliśmy się nie myśleć o...no wiecie, gęsiach”.

W 2006 roku dołączył do znamienitej obsady dramatu „Bez skrupułów”, a w 2007 roku zdobył nominację do Satellite Award za rolę w kryminale „Świadek bez pamięci”. W tym samym roku partnerował też Diane Keaton na planie komedii „Maminsynek”.

* W 2008 roku został laureatem specjalnej nagrody Honorary Lady Harimaguada, wręczonej podczas MFF w Las Palmas.*

Daniels bardzo poważnie traktuje swoją działalność muzyczną, a jego oficjalna strona internetowa poświęcona jest wyłącznie kwestiom związanym z muzyką. Nie ma w niej słowa o jego dokonaniach aktorskich.

Jest założycielem Purple Rose Theatre Company w Chelsea – swoim rodzinnym mieście.

Komentarze

Trwa ładowanie