Jennifer Grey

Popularna, szczególnie na przełomie lat 80. i 90., aktorka amerykańska, której udało się zapisać na trwałe w historii kina, dzięki jednej roli - u boku Patricka Swayze w słynnym przeboju filmowym „Dirty Dancing”.

Urodziła się 26 marca 1960 roku w Nowym Jorku, jako córka śpiewaczki Jo Wilder oraz aktora, tancerza, choreografa i zdobywcy Oskara za wybitną kreację w „Kabarecie”, Joela Greya. Tradycja uprawiania zawodu w branży rozrywkowej sięgała jednak jeszcze głębszych korzeni – dziadek aktorki, Mickey Katz był bowiem znanym komikiem.

Studiowała aktorstwo w prestiżowej szkole Neighborhood Playhouse w Nowym Jorku, karierę zaczynając od tańczonej „roli” w telewizyjnej reklamie Dr. Peppera. Zanim trafiła na plan filmowy, miała pewne doświadczenie jako aktorka sceniczna (off-Broadwayowska produkcja „Album” 1980).

Zadebiutowała w 1984 roku, w romantycznej komedii Jamesa Foleya „Buntownik z Eberton” z Adamem Baldwinem. W tym samym roku, po raz pierwszy wystąpiła obok Patricka Swayze w thrillerze „Czerwony świt” oraz dołączyła do gwiazdorskiej obsady muzycznego filmu Francisa Forda Coppoli „Cotton Club”.

Ze Swayzem spotkała się ponownie trzy lata później, dając u jego boku przełomowy występ w roli „Baby” w głośnej produkcji muzycznej „Dirty Dancing” (1987, nominacja do Złotego Globu). Rola uczyniła z niej gwiazdę i przyniosła dalsze propozycje występów, jednak żaden nigdy nie dorównał tamtemu popularnością. W 1989 roku dołączyła do obsady komedii kryminalnej

„Ogary Broadwayu” z Madonną i Mattem Dillonem, a po występie w kilku filmach TV (komedia „Tylko ciebie pragnę” z Robem Lowe 1990, dramaty: „Morderstwo w Mississippi” 1990, „Wymiar sprawiedliwości” 1990 i „Oczy świadka” 1991) zagrała w dość głośnym, „żeglarskim” filmie „Wiatr” z Matthew Modinem, który, mimo pokładanych w nim oczekiwań, ostatecznie okazał się jednak klapą (1992).

W 1993 roku zadebiutowała na Broadwayu w sztuce „Twilight of the Golds”, co było nie lada osiągnięciem, generalnie jednak jej kariera powoli przygasała, właściwie z niesprecyzowanego do końca powodu. Czy była to za mała siła (lub brak chęci) przebicia, zbyt przeciętny image „słodkiej i bezbronnej”, czy też zwykły brak szczęścia, faktem stało się jednak, że ta młoda aktorka dość szybko odeszła w zapomnienie.

Spośród nielicznych występów jakie dała w drugiej połowie lat 90., na pewno warto wspomnieć o roli u boku Shirley MacLaine, Kathy Bates i Lizy Minnelli w dramacie TV „Walc z West Endu” (1995), gościnnym występie w roli przyjaciółki Rachel w sitcomie „Przyjaciele” (1995), udziale w telewizyjnej komedii romantycznej „Odkąd Cię nie ma” w reżyserii i z udziałem Davida Schwimmera (1998), roli w melodramatycznej „Grze o miłość” z Benem Affleckiem i Gwyneth Paltrow (1999) i występie w horrorze „Rytuał” (2001).

W latach 1999-2000 grała bohaterkę o nazwisku Jennifer Grey w serialu komediowym „Wiecie, jak jest...”.

Po kilku latach przerwy od występów na dużym ekranie, ostatnio pojawiła się w drugoplanowych rolach w: dramacie akcji „Redbelt” Davida Mameta i romansie „Keith” Todda Kesslera (2008).