Jerzy Dobrowolski

Polski satyryk, dramaturg, aktor i reżyser. Widzowie zapamiętali go z komedii Stanisława Barei - z ról “wiecznego” dyrektora z filmu “Poszukiwany, poszukiwana” i Jerzego Dąbczaka z “Nie ma róży bez ognia”.

Redakcja film.wp.pl

13 czerwca 2011, 15:39

Jerzy Dobrowolski urodził się 15 marca 1930 roku w Warszawie, zmarł 17 lipca 1987 roku także w Warszawie. Syn Władysława Dobrowolskiego - szermierza, brązowego medalisty olimpijskiego w szabli drużynowo z igrzysk w Los Angeles (1932).

W roku 1954 ukończył PWST w Warszawie. Występował w Teatrze Młodego Widza we Wrocławiu (1949-50), następnie w teatrach warszawskich - Ludowym (1954), Narodowym i Współczesnym(1955-57; także asystent reżysera), Dramatycznym (1957-59) i Rozmaitości (1972-84; reżyser i współtwórca programu teatru).

** Był jednym z animatorów słynnych kabaretów “Koń” (1958-59) i “Owca” (1966-68).**Wieloletni współpracownik radia i telewizji. Wśród jego filmowych kreacji na uwagę zasługują role w “Rejsie” Marka Piwowskiego (1970), “Hydrozagadce” Andrzeja Kondratiuka (1971) i “Motodramie” Andrzeja Konica (1971).

Był także aktorem radiowym. Uczestniczył w niezliczonej ilości słuchowisk radiowych nadawanych głównie w Radiowej Trójce(m. in. Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy i kabaret “Decybel”). Był najważniejszym głosem w słuchowiskach autorstwa Marii Czubaszek.

Drugą żoną Jerzego Dobrowolskiego była aktorka, Jolanta Zykun. Para ma dwie córki: Dominikę i Olę. Artysta pochowany jest na cmentarzu “Stare Powązki” w Warszawie.