Znana z wybitnych ról (zwłaszcza w thrillerach), unikająca gwiazdorskiego rozgłosu amerykańska aktorka i reżyserka. Urodziła się 19 listopada 1962 roku w Los Angeles.

Już jako trzyletnie dziecko grywała w reklamach telewizyjnych i – nieco później – w filmach familijnych. Stało się o niej głośno za sprawą nominacji do Oskara za drugoplanową rolę nastoletniej prostytutki w „Taksówkarzu” Martina Scorsese (1975, obok Roberta De Niro). Po kilku kolejnych występach (m.in. w takich filmach, jak „Bugsy Malone” 1976 [nagroda BAFTA], „Mała dziewczynka, która mieszka na końcu drogi” 1977, „Carny” 1980) zwolniła tempo rozwoju swojej aktorskiej kariery, aby móc kontynuować naukę.

Skończyła Francuskie Liceum w Los Angeles (biegle włada tym językiem), później z kolei studiowała literaturę na prestiżowym Uniwersytecie Yale, który ukończyła w 1985 roku. W międzyczasie grywała role w mniej głośnych filmach kinowych i telewizyjnych, na dobre wróciła jednak na ekrany w połowie lat 80-tych („Hotel New Hampshire” 1984).

W 1988 roku za rolę w thrillerze „Oskarżeni” otrzymała Oskara. Ponownie odebrała tę prestiżową nagrodę w trzy lata później, dzięki roli agentki FBI w słynnym „Milczeniu owiec” (1991) Jonathana Demme’a. W tym samym roku zajęła się też reżyserią. Jej debiutem na tym polu był dramat psychologiczny „Tate, mały geniusz” (1991).

W 1993 roku zagrała w romansie „Sommersby” wraz z Richardem Gere, w 1994 wsławiła się rolą tytułowej „Nell” – dzikiej, dorastającej w totalnej izolacji od otoczenia kobiety (nominacja do Oskara) oraz w westernie-komedii „Maverick” (obok Mela Gibsona).

W 1995 wyreżyserowała kolejny film pod tytułem „Wakacje w domu”. W 1997 roku na krótko wróciła do aktorstwa rolą w produkcji science – fiction „Kontakt” w reżyserii Roberta Zemeckisa. Dopiero 2 lata później można było zobaczyć aktorkę w melodramacie historycznym „Anna i król” (1999). W tym czasie Foster rzadko udzielała się zawodowo – raz na 2-3 lata pojawiała się w filmie, zrobiła sobie też przerwę (ponad dziesięcioletnią) w reżyserii, całkowicie poświęcając się wychowaniu synów (ur. w 1998 i 2001 roku).

W 2002 roku pojawiła się w filmie „Ministranci” oraz w głośnym „Azylu” Davida Finchera, w 2004 – w melodramacie francusko – amerykańskim „Bardzo długie zaręczyny” w reżyserii Jean Pierre’a Jeuneta, obok Audrey Tautou (reżyser i odtwórczyni głównej roli w filmie „Amelia”), zaś - kolejno - w 2005 i 2006 - w thrillerach „Plan lotu” i w głośnym „Planie doskonałym” w reżyserii Spike’a Lee, gdzie wystąpiła m.in. obok Clive’a Owena, Denzela Washingtona i Willema Dafoe.

Ostatnio Jodie Foster powróciła do reżyserii, realizując takie filmy jak „Flora Plum”, „Sugar Kings” i „Sugarland” (z Robertem De Niro i nią samą w rolach głównych).* W 2007 roku zagrała w filmie "Odważna".* W 2008 roku widzieliśmy ją w obrazie "Wyspa Nim". W 2011 roku zagrała w "The Beaver".

Jest aktorką cenioną, pilnie strzegącą swojego życia prywatnego oraz jedną z najbardziej niezależnych postaci w Hollywood. Mimo wszechstronnych uzdolnień aktorskich, najbardziej kojarzona jest z rolami w szeregu filmów z gatunku thrillera, w grze w których wyspecjalizowała się poniekąd przez lata kariery. Orientacja seksualna artystki jest uznawana za homoseksualną, chociaż sama tego publicznie nie potwierdziła. Jodie Foster ma dwóch synów: Charlesa Bernarda Fostera (ur. 1998) i Kita Bernarda Fostera (ur. 2001). Aktorka nigdy nie ujawniła, kto jest ojcem dzieci ani w jakich sposób zostały poczęte.

Komentarze

Trwa ładowanie