Kolorowe wzgórza

Pomimo niebezpieczeństwa Manuel z dwójką przyjaciół wyruszają w misję ratunkową… Podczas gdy dzieci zajmują przeróżne zabawy oraz przygody związane z nieszczęsną piłką, mieszkańcy górskiego regionu „La Pradera” coraz mocniej odczuwają piętno walk pomiędzy grupami paramilitarnymi a komunistyczną partyzantką.

Film Carlosa Césara Arbeláeza nie próbuje wyjaśniać widzowi zawiłości kolumbijskiego konfliktu zbrojnego, skupia się za to na dramacie ludności cywilnej. Lokalni rolnicy robią co mogą by wyżywić rodzinę i nie dać się wciągnąć żadnej ze stron konfliktu, za co mogą zapłacić życiem. Przyjmując punkt widzenia chłopca reżyser kontrastuje świat dzieci z irracjonalnym oraz absurdalnym światem dorosłych.

Większość scen przemocy ukazanych jest pośrednio – przez ciszę, nerwowe zachowania i spojrzenia rodziców lub zasłyszane rozmowy, których bohaterowie do końca nie rozumieją.

W “Kolorowych wzgórzach” reżyser mistrzowsko dozuje napięcie i przytłaczającą atmosferę otaczającego świata. Wraz z rozwojem akcji piękne kolory kolumbijskiej dżungli bledną ustępując miejsca szarej rzeczywistości.