Krzysztof Majchrzak
Miejsce urodzenia: | Gdańsk |
Filmografia: | Ziemia obiecana (1974) (Chłop) Konopielka (1981) (Kaziuk Bartoszewicz) Kuchnia polska (film) (1991) (Major Bolko) Brunet wieczorową porą (1976) (Widz w kinie) Chopin - Pragnienie miłości (2002) (Maurycy Schlesinger) Opadły liście z drzew (1975) (Sęp) Wściekły (1979) (Lewus) Aria dla atlety (1979) (Władysław Góralewicz) Tam, gdzie żyją Eskimosi (2002) (Pułkownik Vuko) Komisarz Rex () (Oleg Karenin) Kuchnia polska (serial) () (Bolko) Quo vadis (serial) () (Tygellinus) Ziemia obiecana (serial) () (Socha) Cudowne miejsce (1994) (Ksiądz Andrzej) Wolne chwile (1979) (Krzysztof Kwaśniewski) Najlepsze w świecie (1976) (kolega Wandalina) Yesterday (1984) (WF'ista) Historia kina w Popielawach (1998) Golem (1979) (student, brat Rozyny) Koniec babiego lata (1974) (Janek Kozioł) Pornografia (2003) (Fryderyk) |
Charakterystyczny polski aktor filmowy i teatralny, znany z licznych kreacji w filmach Jana Jakuba Kolskiego, Piotra Szulkina i Witolda Leszczyńskiego; również muzyk. Przez wielu uważany za kontrowersyjnego ze względu na styl wypowiedzi, odwagę i otwartość w wyrażaniu poglądów. Pasje muzyczne realizował m.in. jako pianista zespołu jazzowego A-2.
Urodził się 2 marca 1948 roku w Gdańsku. Nigdy nie marzył o zostaniu aktorem. W wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” przyznał się nawet: „Nienawidziłem tego. Pamiętam, że w szkole wymyśliłem grę na pieniądze, której istotą było trafienie w głowę aktorów ze szkolnego teatrzyku kulą z gazety. Wystawiano „Cicer cum caule” Gałczyńskiego. To było dla nas totalne frajerstwo i popelina.”
Studiował wokalistykę i pedagogikę na PWSM w Łodzi, później rozpoczął studia aktorskie w tamtejszej PWSFTviT, by ostatecznie dyplom zrobić w warszawskiej PWST w 1974 roku.
Po studiach, w latach 1974-1975 występował w Teatrze Narodowym, przez 16 kolejnych lat należał do zespołu warszawskiego Teatru Powszechnego, a od 1991 został aktorem warszawskiego Teatru Studio.
Debiutował w 1970 roku w filmie TV „Draka” Janusza Kubika, na dużym ekranie po raz pierwszy pojawiając się w niedużej roli chłopa Sochy w „Ziemi obiecanej” (1975) Andrzeja Wajdy. Oprócz stosunkowo licznych występów w filmach telewizyjnych (m.in. komedia „Wesołych świąt” Jerzego Sztwiertni 1977, czy nagrodzony na FPFF w Gdyni występ w „Końcu babiego lata” Ewy Kruk), zawsze brał czynny udział w projektach dla dzieci i młodzieży (m.in. „Najlepsze w świecie” Stanisława Jędryki 1976).
Zanim nastąpił przełomowy dla aktora występ w „Arii dla atlety” Filipa Bajona (1979, nagroda im. Zbyszka Cybulskiego, nagroda aktorska na festiwalu w Hyeres), zagrał m.in. u boku Andrzeja Seweryna w filmie Stanisława Różewicza „Opadły liście z drzew” (1975) oraz pojawił się w znanej komedii muzycznej Janusza Rzeszewskiego „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” (1978). Na wspomnianą już, prestiżową nagrodę im. Cybulskiego zasłużył sobie też dzięki kreacji w filmie psychologicznym Andrzeja Barańskiego „Wolne chwile” (1979).
W tym samy roku zagrał też u Piotra Szulkina w filmie sci-fi „Golem” (1979) z Krystyną Jandą i Markiem Walczewskim, w wojennym filmie Władysława Ślesickiego „Daleka droga przed nami” (1979) oraz w serialu TV „Ród Gąsieniców”.
* Za pierwszoplanowy występ w „Konopielce” (1981) Witolda Leszczyńskiego, wg powieści Edwarda Redlińskiego otrzymał Złotą Laseczkę na MFF Komediowych w szwajcarskim Vevay.*
W latach 80-tych nie wystąpił w zbyt wielu filmach.
Ponownie spotkał się m.in. z Piotrem Szulkinem na planie dwóch części fantastycznej trylogii w jego reżyserii: „O- bi. O-ba. Koniec cywilizacji” (1984) z Krystyną Jandą i Jerzym Stuhrem oraz „Ga, Ga. Chwała bohaterom” (1986) z Danielem Olbrychskim, Katarzyną Figurą i Jerzym Stuhrem. Ponadto zagrał u Radosława Piwowarskiego w „Yesterday” (1984) i u Witolda Leszczyńskiego w „Siekierezadzie” (1985), Kolejną dekadę rozpoczął od występów u Jacka Bromskiego w „Kuchni polskiej” (1991) i u Juliusza Machulskiego w produkcji „V.I.P.” (1991).
W 1994 roku po raz pierwszy współpracował na planie z Janem Jakubem Kolskim, pojawiając się u niego w „Cudownym miejscu” (1994).
Za drugoplanową rolę w tym filmie został uhonorowany nagrodą na FPFF w Gdyni. Nie bez echa przeszły również jego kolejne występy w filmach reżysera: „Historia kina w Popielawach” (1998, nagroda w Gdyni) i „Pornografia” (2003, nominacja do Orła, nagroda w Gdyni za pierwszoplanową rolę męską).
* W międzyczasie zgarnął jeszcze jedną nominację do Orła za występ u Natalii Korynckiej – Gruz w „Amoku” (1998), zagrał Tygillenusa w „Quo Vadis” (2001) Jerzego Kawalerowicza i wydawcę utworów kompozytora w „Chopin. Pragnienie miłości” (2002) Jerzego Antczaka oraz pojawił się w głównej roli w telewizyjnym filmie Kolskiego „Małopole, czyli świat” (2001).*
O Majchrzaku głośno było z okazji jego udziału w filmie Davida Lyncha „Inland Empire” (2007).
Kilka lat wcześniej wystąpił obok Boba Hoskinsa w międzynarodowej produkcji „Where Eskimos Lives” (2003) Tomasza Wiszniewskiego.
* W 1999 roku Majchrzak został laureatem Złotej Kaczki – nagrody dla najlepszego aktora, przyznawanej przez miesięcznik „Film”. W tym samym roku, podczas IV Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach, odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.*
Komentarze