Linda Hamilton
Amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna, która w świadomości widzów zapisała się przede wszystkim jako Sarah Connor – główna bohaterka legendarnego „Terminatora” Jamesa Camerona. Posiadaczka najpełniejszych i najbardziej zmysłowych ust sprzed ery Angeliny Jolie.
Urodziła się 26 września 1956 roku w Salisbury w stanie Maryland, jako jedna z dwójki identycznych bliźniaczek. Zanim wyjechała do Nowego Jorku, by podjąć naukę w słynnym Instytucie Lee Strasberga, zaliczyła dwa lata studiów aktorskich w Washington College w Chestertown, gdzie podobno nie dawano jej większych szans na pomyślność w zawodzie aktorskim. Szczęśliwie nie skłoniło to Lindy do zejścia z obranej ścieżki. Po trzyletnim okresie nowojorskim, pod koniec lat 70-tych przeprowadziła się do Los Angeles.
Zaczynała od występów na małym ekranie (m.in. debiutancki epizod w filmie TV „Night-Flowers” 1979, pierwsza stała rola w serialu „Secrets od Midland Heights” 1980-81, tytułowa kreacja Grety Rideout w dramacie TV „Rape and Marriage: The Rideout Case” z Mickeyem Rourke’iem 1980, stały angaż w operze mydlanej „King’s Crossing” 1982). Telewizji pozostała zresztą wierna przez cały okres kariery zawodowej.
** Jej debiutem filmowym była rola w filmie akcji „Tag: The Assasination Game” (1982), na planie którego spotkała swojego przyszłego męża, aktora Bruce’a Abbotta. Później zagrała jeszcze obok Glenn Close i Roberta Duvalla w dramacie „Chłopiec z marmuru” (1983), partnerowała Peterowi Hortonowi na planie horroru „Dzieci kukurydzy” (1984), dołączyła do obsady serialu „Hill Street Blues” (1984) i dała kilka występów w filmach telewizyjnych (m.in. „Wishman”, „Sekrety matki i córki” 1983), zanim otrzymała rolę, która okazała się absolutnym przełomem w jej karierze. Mowa o kreacji Sary Connor, bohaterki kultowego filmu akcji sci-fi, bezskutecznie ściganej przez tytułowego robota - „Terminatora”, granego przez Arnolda Schwarzeneggera (1984). Film bił rekordy popularności, doczekał się szerokiego grona wiernych fanów a, co za tym idzie, kontynuacji. Hamilton powróciła do roli Sary Connor siedem lat później w sequelu „Terminator 2: Dzień sądu” (1991, Saturn, dwie nagrody MTV).**
W międzyczasie dała kilka występów na małym i dużym ekranie, z których najsłynniejszym okazała się serialowa rola u boku Rona Perlmana w głośnej produkcji z gatunku romans fantasy - „Piękna i Bestia” (1987-89, dwie nominacje do Złotego Globu, nominacja do Emmy).
W późniejszym okresie popularność aktorki nieco osłabła. Nie licząc takiego przeboju kinowego, jak katastroficzna „Góra Dantego” z Piercem Brosnanem (1997, Blockbuster Entertainment Award), nieco mniej znanych thrillerów: „Podwójne życie” z Jamesem Belushi (1995), „Tajemnica” z Treatem Williamsem (2001) i „Poza kontrolą” z Heather Graham (2005), czy dość głośnej komedii „Dzieciak i ja” (2005), kolejne dwie dekady obejmują przede wszystkim występy w telewizyjnych produkcjach (głównie dramatach).
Najsłynniejsze z nich, to wyróżniona nominacją do Złotego Globu i nagrodą CableACE, kreacja matki zarażonej wirusem HIV w „Twarzą w twarz ze śmiercią” (1995), występ u boku Alfreda Moliny w dokumentalizowanym, wojennym filmie TV „Wybawcy: Ocalenie” (1998), uhonorowana nagrodą Golden Satellite kreacja w dramacie „Kolor odwagi” (1999), czy pierwszoplanowe role w takich dramatach, jak: „Ostatni ślad” (1998), „Cudowna przemiana” (2000), czy Cicha noc” (2002).
W 2005 roku spotkała się po latach z Ronem Perlmanem na planie kanadyjsko-amerykańskiego dramatu „Zagubiony w Ameryce”, rok później wystąpiła w komedii romantycznej „Chyba śnisz” tej samej produkcji (2006), a ostatnio zagrała główną rolę w brytyjskiej komedii „Holy Water” Toma Reeve’a (2009).
