Mariusz Sabiniewicz

Urodził się 21 stycznia 1963 roku w Poznaniu. Jego artystyczne zapędy dały o sobie znać już w podstawówce, kiedy to pasjami uczęszczał na zajęcia pozalekcyjne do kółka teatralnego w Domu Kultury „Trojka” na poznańskich Ratajach. Poza tym, jako młodzieniec pisał wiersze i często uczestniczył w konkursach recytatorskich. Wszystko to zaprowadziło go na studia w PWSFTviT w Łodzi, które ukończył w 1986 roku.

Jego debiut teatralny nastąpił rok wcześniej, na scenie łódzkiego Teatru Studyjnego`83 im. Juliana Tuwima, na której wystąpił w roli Mariusza w „Marii i Woyzecku” wg Georga Buchnera w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Po studiach powrócił do rodzinnego miasta i związał się na stałe z poznańskim Teatrem Polskim im. Tadeusza Łomnickiego.

Jego kariera na ekranie nie obejmuje zbyt wielu tytułów – Sabiniewicz był przede wszystkim aktorem teatralnym. Spośród wielu jego kreacji scenicznych wymienić można m.in. role: Gustawa-Konrada w „Dziadach” (Nagroda Artystyczna im. Stanisława Wyspiańskiego II stopnia 1989), Pankracego w „Nie-boskiej Komedii”, Haendla w „Kolacji na cztery ręce”, Artura w „Tangu”, Hrabiego Wacława w „Mężu i żonie” (tytuł „Najprzyjemniejszy Aktor” na VI Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych w Łodzi 2000), Syfona w „Ferdydurke”. Zagrał też w kilku spektaklach Teatru TV (główna rola w „Kosmosie” wg Gombrowicza, występ u Agnieszki Glińskiej w sztuce „Pieniądze i przyjaciele”).

** Na ekranie pojawiał się sporadycznie. W 1988 roku zadebiutował na małym ekranie, epizodyczną rolą w serialu sensacyjnym „Pogranicze w ogniu” Andrzeja Konica. Kolejny występ dał dopiero 8 lat później, debiutując tym razem na dużym ekranie w filmie „Deszczowy żołnierz” Wiesława Saniewskiego (1996). Później zagrał jeszcze w głośnym serialu Izabelli Cywińskiej „Boża podszewka” (1997), a w 2000 roku dołączył do obsady popularnej telenoweli „M jak miłość”, gdzie wcielił się w postać, początkowo negatywnego bohatera - Norberta Wojciechowskiego, ojca Łukasza i partnera Marty (Dominika Ostałowska). Rolę tę kreował aż do śmierci, która nastąpiła w wyniku nawrotu choroby nowotworowej, 26 kwietnia 2007 roku.**

W międzyczasie zagrał też gościnnie w popularnych serialach: „Na dobre i na złe” (2000) i „Kryminalni” (2005), każdorazowo urzekając widzów charakterystycznym, nieco tajemniczym uśmiechem.

** W 2000 roku został nagrodzony poznańską Złotą Maską, a rok później – Nagrodą Specjalną im. Romana Brandstaettera w I Konkursie Na Artystyczną Interpretację Tekstu Biblijnego i Klasycznego „Verba Sacra” w Poznaniu.**

Zmarł w Poznaniu, a urna z jego prochami została złożona na tamtejszym cmentarzu na Miłostowie.