Paranoja

„Paranoja” to trzymający na krawędzi fotela dreszczowiec, w którym widzowie zostają zabrani w podróż do ociekającego chciwością, korupcją i oszustwem świata międzynarodowych korporacji oraz globalnych intryg. Dwóch potężnych miliarderów, potentatów branży technologicznej, którzy nie cofną się przed niczym, by zniszczyć rywala, a między nimi młody, idealistycznie usposobiony chłopak, wschodząca gwiazda świata biznesu, który może im porządnie zaszkodzić. Tylko czy Adam Cassidy (Liam Hemsworth) będzie potrafił oprzeć się wizjom nieskończonego bogactwa oraz nieograniczonej władzy i nie stanie się jedynie kolejnym pionkiem na szachownicy, na której zblazowani bogacze rozgrywają kolejną śmiertelnie niebezpieczną partię? Czy odnajdzie w sobie na tyle odwagi, by zaryzykować wszystko, co posiada?

„Paranoja” to thriller szpiegowski, w którym nic nie jest tym, czym się wydaje, przyjaciele mogą stać się wrogami, a ambicja to największy narkotyk, który bardzo łatwo przedawkować.

Genezy filmowej „Paranoi” należy upatrywać w wielkim sukcesie bestsellerowego techno-thrillera Josepha Findera pod tym samym tytułem. Książka trafiła idealnie w nastroje swoich czasów, zmuszając czytelników do zadania sobie i swoim bliskim drażliwych pytań. Czy korporacyjna władza wymknęła się spod jakiejkolwiek kontroli? Gdzie leży granica pomiędzy zbieraniem i wykorzystywaniem cyfrowych baz informacji a niebezpieczną inwigilacją? Do czego może dojść, kiedy dyrektorzy wielkich międzynarodowych firm zaczną działać poza prawem? Wszystkie te pytania czytelnicy dostali w formie świetnie napisanego, intensywnego thrillera. Finder opisał świat, w którym gigantyczne korporacje miały więcej bogactw i politycznej władzy niż całe państwa. „Kiedy zbierałem informacje do mojej powieści, zacząłem zastanawiać się nad tym, co by się stało, gdyby jakaś wielka korporacja potrzebowała jakiejś ultra-nowoczesnej technologii, wiedząc, że jest ona w posiadaniu ich najgroźniejszego rywala? Jak daleko byliby się w stanie się
posunąć, by zdobyć to, czego chcieli? W ten sposób doszedłem do kreacji Adama Cassidy’ego”, wyjaśnia Finder. „Pod pewnymi względami to klasyczny bohater literacki, który zostaje zmuszony do czegoś, czego nigdy nie chciał – w mojej powieści zostaje szpiegiem. Ale jego podróż zawiera się również w opowieści o poszukiwaniu tożsamości oraz robieniu tego, co właściwe”.