Poezja

Bohaterką filmu jest Mija, starsza pani samotnie wychowująca wnuka. Jej córka mieszka w odległym Busan, mąż najpewniej nie żyje (nie wiemy). Z otaczającą rzeczywistością staruszka mierzy się więc sama, co gorsza powoli przestaje ją rozumieć. Budowana przez lata rutyna zaczyna się rozpadać. Najpierw, gdy dowiaduje się od lekarza, ze słowa, których coraz częściej zapomina, są objawem Alzheimera, następnie, kiedy wnuk wraz z pięcioma kolegami oskarżony zostaje o gwałt na uczennicy, która niedługo później popełniła samobójstwo. Mija szuka odskoczni – zapisuje się na lekcje poezji, mające pomóc jej w walce z chorobą.