Swietłana Chodczenkowa

Urodziła się 21 stycznia 1983 roku w podmoskiewskiej miejscowości Żelieznodorożnyj. Jako mała dziewczynka marzyła o pracy w zawodzie z dziedziny medycyny – najpierw chciała być pielęgniarką, później lekarką. Choć życie szybko zweryfikowało dziecięce plany (nie miała ani krzty zdolności w kierunku nauk biologiczno-chemicznych), nie od razu wiedziała, że zostanie aktorką. Zaliczyła po jednym semestrze na studiach z zakresu ekonomii oraz marketingu i reklamy, zanim, pod wpływem nagłego impulsu, postanowiła spróbować szczęścia i złożyć papiery do szkoły teatralnej im. Szczukina w Moskwie.

W gładkim przejściu przez egzaminy wstępne niewątpliwie pomogło jej obycie z obiektywem i śmiałość, jakiej nabyła dzięki nastoletniej pracy modelki. Niebagatelne znaczenie miała też z pewnością zjawiskowa uroda przyszłej gwiazdy.

Chodczenkowej udało się rozpocząć karierę ekranową jeszcze zanim zdobyła akademickie wykształcenie (2005). Miała okazję zadebiutować już na I roku studiów i to od razu w pierwszoplanowej roli w dramacie „Pobłogosławcie kobietę” w reżyserii znanego i szanowanego w Rosji twórcy - Stanisława Goworuchina (2003). Zanim spotkała się z nim ponownie na planie ekranizacji powieści „Nie samym chlebem” Władimira Dudincewa (2005), gdzie znów wcieliła się w pierwszoplanową postać kobiecą, zaistniała na małym ekranie, jako jedna z gwiazd takich seriali, jak historyczno-przygodowy „Talizman miłości”, thriller „Rieltor”, czy dramat „Karuzela” (wszystkie 2005). To wystarczyło, by osiągnąć w rodzinnym kraju status gwiazdy.

** Największym, artystycznym osiągnięciem Chodczenkowej poza występami u Goworuchina, a jednocześnie jedyną, jak do tej pory, nagrodzoną rolą w karierze była ta, która rozsławiła aktorkę w Polsce. Mowa o zachwycającej kreacji u boku Lesława Żurka w „Małej Moskwie” Waldemara Krzystka (2008, nagroda dla Najlepszej Aktorki na FPFF w Gdyni).**

Obok ról dramatycznych, Swietłana ma na swoim koncie występy w głośnych, rosyjskich komediach, takich jak: „Czterech taksówkarzy i pies 2” Fiodora Popowa 2006, familijny obraz „Prawdziwy tata” Siergieja Bobrowa 2008, czy komedia romantyczna „Miłość w wielkim mieście” Mariusa Balchunasa (2009).

W 2008 roku wzięła udział w rozbieranej sesji dla rosyjskiej edycji „Playboya”.

Od 13 grudnia 2005 roku jest żoną kolegi ze studiów, Vladimira Yaglycha. Data nie została wybrana przypadkowo – kilkakrotnie bowiem zdarzyło się, że właśnie 13-go któreś z dwójki aktorów podpisywało kontrakty filmowe. Liczą więc na to, że również w tym przypadku utrzyma się magia szczęśliwej 13-tki.