Terrence Dashon Howard

Urodził się 11 marca 1969 roku w Chicago, dorastał w Cleveland. Pochodził z rodziny o afro-amerykańskich i kaukaskich korzeniach, a jedna z jego prababek - Minnie Gentry była nowojorską aktorką. Od trzeciego roku życia wychowywał się pod skrzydłami matki, kiedy to jego ojciec trafił do więzienia za nieumyślne spowodowanie zabójstwa (działał w samoobronie).

W wieku 19 lat przeprowadził się do Nowego Jorku z konkretnym zamiarem: rozpoczęcia kariery aktorskiej. Inżynierskie studia z zakresu chemii przeplatał więc udziałem w castingach. Pierwszą propozycją, jaką otrzymał, był epizod w „The Cosby Show”, sceny z jego udziałem zostały jednak usunięte podczas montażu. Na ekranie zadebiutował ostatecznie w 1992 roku, grając jednego z braci Michaela Jacksona w biograficzno-muzycznym dramacie TV „The Jacksons: An American Dream”. Jego pierwszym występem na dużym ekranie był z kolei epizod w komedii kryminalnej „Kim jest ten facet?” (1993).

Przełomem w karierze Howarda była rola w komediodramacie „Drużba” (1999) Malcolma D. Lee, która przyniosła mu pierwsze, aktorskie laury: Image Award oraz nominację do Independent Spirit Award. W nowym tysiącleciu jego kariera uległa zdecydowanemu ożywieniu – w 2000 roku miał okazję wcielić się w postać legendarnego boksera w telewizyjnym „Królu ringu”, pojawił się w głośnej komedii „Agent XXL”, a nawet zadebiutował w roli producenta wykonawczego filmu „Love Beat the Hell Outta Me” z własnym udziałem. Rok później partnerował Jennifer Lopez na planie „Oczu anioła” i spotkał się z Mariah Carey w muzycznej produkcji „Glitter”, a także zgarnął pierwszą statuetkę Black Reel Award za rolę w dramacie TV „Bojkot”.

Rok 2002 to występ u boku Bruce’a Willisa i Colina Farrella w wojennym dramacie „Wojna Harta”, a 2004 – gwiazdorski udział w obsypanych nagrodami produkcjach: muzyczno-biograficznym „Rayu” Taylora Hackforda i poruszającym rasistowskie kwestie dramacie „Miasto gniewu” Paula Haggisa. Rola w tym drugim przyniosła Howardowi aplauz publiczności i krytyki, jak również szereg aktorskich laurów, wśród których znalazły się: dwie Black Reel Awards, Image Award, National Board of Review Award, nagroda krytyków w Vancouver i zespołowa Screen Actors Guild Award.

Kolejne wyróżnienia, nominacje i statuetki zapewnił aktorowi świetny, pierwszoplanowy występ w roli rapera DJaya w dramacie muzycznym „Hustle & Flow” (2005, National Board of Review Award, Satellite Award, Black Reel Award, Black Movie Award, nominacje do Oskara, Złotego Globu, MTV Movie Award, Screen Actors Guild Award i Independent Spirit Award). Film ujawnił raperskie zdolności aktora, który samodzielnie wykonywał większość utworów w filmie.Sukces, jaki osiągnął, musiał zaowocować kolejnymi, atrakcyjnymi propozycjami – w 2007 roku miał okazję spotkać się na planie z Jodie Foster („Odważna”), Richardem Gere („W pogoni za zbrodniarzem”) i Jessiką Albą („Przebudzenie”).

Kolejny rok przyniósł mu następny, gwiazdorski występ – w głośnej produkcji akcji sci-fi „Iron Man” Jona Favreau, z Robertem Downeyem Jr., Jeffem Bridgesem i Gwyneth Paltrow (2008), jak również debiut na Broadwayu w adaptacji „Kotki na gorącym, blaszanym dachu” Tennessee Williamsa z udziałem wyłącznie afro-amerykańskich aktorów.

Ostatnio pojawił się w sportowym dramacie „Fighting” z Channingiem Tatumem (2009) i w thrillerze „Little Murder” z Joshem Lucasem (2010). Ponadto, użyczył głosu Jamesowi z animowanej bajki dla dzieci „Księżniczka i żaba” (2009).