Wes Craven

Urodził się 2 sierpnia 1939 roku w Cleveland w stanie Ohio.

Studiował literaturę, psychologię i „kreatywne pisanie” najpierw w Wheaton College, później – w Johns Hopkins University w Baltimore. Po ukończeniu studiów przez pewien czas pracował jako wykładowca w college’u w Potsdam.

Od planów zostania pracownikiem naukowym odwiodła go pasja filmowca, którą odkrył w sobie jako 27-latek. Przygodę z filmem zaczynał jako montażysta i asystent produkcji niskobudżetowych komedii.

** Debiutował jako scenarzysta i reżyser horroru „Ostatni dom na lewo” (1972) – którego dystrybucja w czasie premiery zakazana była w wielu krajach ze względu na zbyt brutalne sceny gwałtu i mordu.**

Wedle niektórych, film luźno oparty był na „Źródle” Bergmana.

Przez pięć kolejnych lat pracował jako montażysta, pisał również liczne scenariusze „do szuflady”, próbując swoich sił w różnych gatunkach: filmie biograficznym, wojennym, komedii, romansie, jednak dopiero tekst horroru „Wzgórza mają oczy” zyskał uznanie producentów i został zmaterializowany w 1977 roku, szufladkując tym samym Cravena jako twórcę specjalizującego się w tym określonym gatunku.

W 1978 roku zrealizował telewizyjną adaptację powieści „Obcy w naszym domu” z „królową kina klasy B” – Lindą Blair, w 1981 – „Śmiertelne błogosławieństwo” z udziałem Sharon Stone, a w 1982 roku - adaptację komiksu z gatunku horroru sci-fi „Potwór z bagien”.

** W 1984 roku zasłynął jako twórca filmu, który okazał się jednym z kamieni milowych, jeśli chodzi o rozwój gatunku – „Koszmar z ulicy Wiązów” z Robertem Englundem w roli Freddy’ego Krugera, Heather Langencamp w roli Nancy i debiutującym Johnnym Deppem (Nagroda Krytyków na Avoriaz Fantastic Film Festival).**

Film odniósł ogromny sukces i doczekał się licznych kontynuacji (cztery kolejne części oraz serial TV „Koszmary Freddy’ego”), które jednak nie były już realizowane przez Cravena - nie licząc sporadycznej współpracy scenariopisarskiej i wsparcia producenckiego.

W latach 1988-92 Craven realizował przynajmniej jeden horror rocznie (m.in. „Zbrodnia ze snu” 1989 z udziałem Langencamp i „W mroku pod schodami” 1991, nagroda publiczności na festiwalu w Brukseli, Specjalna Nagroda Jury Avoriaz Fantastic Film Festival), wcześniej słynąc jako twórca telewizyjnych produkcji: thrilleru „Morderczy chłód” (1985) i pierwszej serii serialu „The Twilight Zone” (1985-89).

Bawiąc się formułą gatunkową i jej schematami, w 1994 roku zrealizował „Nowy koszmar Wesa Cravena” (nagroda Fantasporto za scenariusz) rewidując wyświechtany model najpopularniejszego ze swoich horrorów, a w 1995 roku – utrzymanego w nieco komediowym tonie „Wampira na Brooklynie” z Eddiem Murphym.

** W 1996 roku powstała pierwsza część głośnego cyklu „Krzyk” nominacja do Saturna), tym razem z gwiazdorską obsadą (Courteney Cox, David Arquette, Neve Campbell, Drew Barrymore).**

Ten autoironiczny horror doczekał się w sumie trzech części (sequele z 1997 i 2000), zdobywając ogromną popularność i rzesze fanów na całym świecie.

W 2005 roku, po 5 latach przerwy wyreżyserował thriller „Red Eye” oraz „Przeklętą” z udziałem „pierwszej damy horroru” Christiny Ricci. Rok później wziął udział w nowelowym projekcie „Zakochany Paryż” (2006). W 2010 roku wyreżyserował horror “Zbaw mnie ode złego”. Rok 2011 to kolejna część serii z Neve Campbell pt. “Krzyk 4”.

W 1999 roku, Craven próbował sprawdzić się w totalnie odmiennym gatunku, realizując biograficzny dramat muzyczny „Koncert na 50 serc” (1999) z Meryl Streep, Angelą Bassett i Glorią Estefan.

** W 1995 roku został uhonorowany Nagrodą za Całokształt przez Amerykańską Akademię Filmów Sci-fi, Horrorów i Fantasy, a w 2000 roku otrzymał podobną na Fantastic Film Festival w Amsterdamie.**

Wraz z producentką Marianne Maddaleną posiada własną wytwórnię filmową „Craven/Maddalena Films”.