Charakterystyczny, amerykański aktor filmowy i telewizyjny, ostatnio kojarzony w pierwszym rzędzie z serialem „Prison Break” i rolą agenta Mahone’a. Jest chyba najbardziej doświadczonym aktorem z serialowej ekipy, mającym na koncie wiele znaczących, drugoplanowych występów w tak głośnych produkcjach, jak „Armageddon”, „Kontakt”, „Gorączka”, „Helikopter w ogniu”, czy „Gniew oceanu”, by wymienić tylko niektóre z nich. Znany jest z tego, że często kreuje postaci antagonistów, którzy z czasem ewoluują w kierunku tej „właściwej” strony.

Urodził się 27 listopada 1956 roku na Long Island w Nowym Jorku. Był męskim rodzynkiem otoczonym czwórką sióstr. Studiował prawo karne na nowojorskim Uniwersytecie Stanowym Brockport, otrzymując dyplom w 1978 roku. Zafascynowany aktorstwem, w kolejnej dekadzie przekwalifikował się, podejmując studia teatralne w American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku. Karierę filmową zaczynał od telewizji.

** Zadebiutował na planie opery mydlanej „As the World Turns”, z którą związany był w latach 1987-93. W międzyczasie zaliczył debiut na dużym ekranie (epizod w „Malcolmie X” Spike’a Lee 1992) i przełomowy występ sceniczny („The Fiery Furnace” z Julie Harris 1993).

Jako aktor łatwo rozpoznawalny, prezentujący mocne, bardzo ekspresyjne środki wyrazu artystycznego, świetnie sprawdzał się w charakterystycznych epizodach i rolach drugoplanowych i właściwie z miejsca trafił na plan mainstreamowych produkcji akcji z gwiazdorską obsadą.

Znalazły się wśród nich tak znane filmy, jak: kryminalna „Gorączka” Michaela Manna, z DeNiro i Pacino (1995), thriller sci-fi „Kontakt” Roberta Zemeckisa z Jodie Foster (1997), superprodukcje: „Armageddon” i „Pearl Harbor” Michaela Baya (1998, 2001), „Gniew oceanu” Wolfganga Petersena, z Georgem Clooneyem (2000), „Helikopter w ogniu” Ridleya Scotta (2001), produkcje sci-fi „Equilibrium” i „Ultraviolet” Kurta Wimmera (2002, 2006), czy nagrodzony Oskarem dramat „Miasto gniewu” Paula Haggisa (2004, zespołowa nagroda Screen Actors Guild).

** Większe kreacje stworzył m.in. u Stevena Soderbergha w kryminale „Na samym dnie” (1995), u Kevina Spaceya w jego reżyserskim debiucie „Biały aligator” (1996) i u Agnieszki Holland w dramacie „Julia wraca do domu” z udziałem wielu polskich aktorów (2002).

Fichtner niejednokrotnie dał się również poznać jako aktor komediowy, grając m.in. obok Johna C. Reilly w „Polisie” (1999), biorąc udział w „Amatorskim projekcie” z Jeffem Bridgesem (2005), pojawiając się u boku znanych komików – Adama Sandlera w „Wykiwać klawisza” (2005) i Willa Ferrella w „Ostrzach chwały” (2007), czy wcielając się w epizodyczną postać terapeuty małżeńskiego słynnej komedii kryminalnej „Mr & Mrs Smith” z Bradem Pittem i Angeliną Jolie (2005). Choć to właśnie dzięki stałym występom na wielkim ekranie „opatrzył się” wśród międzynarodowej publiczności,** to jednak największą popularność i fakt bycia rozpoznawalnym również z nazwiska, przyniosły mu role telewizyjne, szczególnie zaś kreacja agenta Mahone’a w bijącym rekordy popularności, serialu „Prison Break” (2006-2008).

Wcześniej dał się poznać również jako chłopak głównej bohaterki w komediowym serialu „Grace w opałach” (1994-95), główny lekarz w „MD’s” (2003) i szeryf w serialu sci-fi „Inwazja” (2005-2006).

W 2005 roku dołączył do gwiazdorskiej obsady głośnego, wielokrotnie nagradzanego w Ameryce filmu TV „Empire Falls” z Paulem Newmanem, Edem Harrisem, Helen Hunt, Joanne Woodward, Philipem Seymourem Hoffmanem i Robin Wright Penn. Zagrał też niewielki epizod w „Mrocznym rycerzu” Chrisophera Nolana (2008).

Komentarze

Trwa ładowanie