Catherine Zeta-Jones

Zaczynała karierę na scenie muzycznej, biorąc – jako nastolatka – udział w takich przedstawieniach, jak „Annie”, „Bugsy Malone”, czy wreszcie „42nd Street” (1986).

W 1990 roku zadebiutowała w roli Szeherezady we francuskim filmie powstałym w oparciu o „Baśnie tysiąca i jednej nocy”. Przez następne lata występowała w serii filmów telewizyjnych, które stopniowo zaczęły przynosić jej coraz większą popularność na wyspach. Wśród wielu innych, warto wspomnieć o jednej z głównych ról w miniserialu „The Darling Buds of May” (1991-93), roli Mayi w „Przygodach Indiany Jones’a” (¹⁹⁹²⁄₁₉₉₃), udziale (obok Clive’a Owena”) w filmie „Miłość z wrzosowiska”, miniserialu „Katarzyna Wielka” (1995, rola tytułowej carycy), czy w telewizyjnym, kanadyjsko – amerykańskim „Titanicu” (1996).** Jednocześnie grała też w filmach kinowych, takich jak m.in. „Kolumb Odkrywca”** (1992), „Awantura o spadek”(1993), czy „Lazurowy dynamit” (1995).

W 1996 roku zadebiutowała w amerykańskim filmie „Fantom”, jednak dopiero udział obok Antonio Banderasa i Anthony’ego Hopkinsa w „Masce Zorro” (1998) można uznać za przełomowy moment w jej karierze.** Za rolę w tym filmie aktorka otrzymała dwie nominacje do Nagród Filmowych MTV**. Rok później zagrała w horrorze „Nawiedzony – niektóre domy rodzą się złe” oraz w filmie sensacyjnym pod tytułem „Osaczeni”, za rolę w którym dostała Europejską Nagrodę Filmową (People’s Choice Award), a za oceanem - dwie nominacje do Złotej Maliny (jedną dzieliła z Seanem Connery w kategorii Najgorszy Duet Aktorski).

O aktorce zaczęło być w tamtym czasie głośno również ze względu na romans (w efekcie zakończony trwającym do dziś małżeństwem) ze starszym o 25 lat aktorem amerykańskim, Michaelem Douglasem. 18 listopada 2000 poślubiła Mgo i obecnie ma z nim dwójkę dzieci: syna o imionach Dylan Michael (ur. r. 2000) i córkę Carys Zeta (ur. r. 2003).

W 2000 roku wystąpiła u Stephena Frearsa w komedii „Przeboje i podboje” oraz u Stevena Soderbergha w głośnym filmie „Traffic”. Za drugoplanową rolę w tym drugim Zeta – Jones otrzymała nominację do Złotego Globu. Choć w filmie występował mąż aktorki, nie zagrali razem żadnej ze scen.

Rok 2001 to udział w komedii romantycznej „Ulubieńcy Ameryki”, gdzie Zeta –Jones wystąpiła m.in. obok Julli Roberts i Billy’ego Crystala, zaś kolejny, 2002 był szczęśliwym rokiem dla aktorki i w pewnym sensie powrotem do początków kariery(którą zaczynała jako sceniczna aktorka musicalowa). Zeta – Jones wcieliła się w rolę morderczyni, Velmy Kelly w musicalu „Chicago” w reżyserii Roba Marshalla (2002), za którą otrzymała Oskara za Najlepszą Drugoplanową Rolę Kobiecą, nagrodę BAFTA oraz nominację do Złotego Globu.

W 2003 roku wystąpiła u boku George’a Clooneya w komedii braci Coen „Okrucieństwo nie do przyjęcia” oraz użyczyła głosu Marinie w animowanym filmie „Sindbad: Legenda Siedmiu Mórz” (Sindbadowi głosu udzielił wówczas Brad Pitt).

W roku 2004 partnerowała Tomowi Hanksowi w Spielbergowskim „Terminalu”, dołączyła też do obsady sequela „Ocean’s Twelve: Dogrywka”, na planie którego po raz kolejny spotkała się z reżyserem Stevenem Soderberghiem oraz z aktorami, z którymi miała okazję pracować wcześniej – Georgem Clooneyem, Bradem Pittem i Julią Roberts.

W 2005 roku pojawiła się ponownie w roli Eleny w sequelu „Legenda Zorro” (po raz kolejny obok Antonio Banderasa). W 2006 roku aktorka nakręciła zdjęcia do przygodowego filmu „Smoke&Mirrors”,** w którym wreszcie wystąpiła obok męża, Michaela Douglasa**. Zagrała też główną rolę (jest też jedną z producentek) w filmie „Coming Out” (2006). W 2007 zagrała w filmie “Houdini: Magia miłości” i “Życie od kuchni” w roli Kate Armstrong. Rok 2009 ro rola w filmie “Nowszy model”.

Dodany do właściwego nazwiska człon „Zeta” to imię babci aktorki od strony ojca – Zety Jones.