Debra Winger
Miejsce urodzenia: | Cleveland, Ohio |
Filmografia: | Zapomnij o Paryżu (1995) (Ellen Andrews) Zdradzeni (1988) (Katie Phillips/Cathy Weaver) Lola Versus (2012) (Robin) Cienista dolina (1993) (Joy Gresham) Terapia () (Frances) Rachel Getting Married (2008) (Abby) Big Bad Love (2001) (Marilyn) Orły Temidy (1986) (Laura Kelly) |
Znana i ceniona aktorka amerykańska, popularna szczególnie w latach 80. Zdobywczyni trzech nominacji do Oskara, gwiazda „Czułych słówek” i „Cienistej doliny”.
Urodziła się 16 maja 1955 roku w Cleveland w stanie Ohio w rodzinie o żydowskich korzeniach. Dorastała w rodzinnym Ohio i w Kalifornii, dokąd w 1960 roku przeprowadziła się jej rodzina. Jako nastolatka odwiedziła ojczyznę przodków i przebywała tam przez 2 lata, na krótki, trzymiesięczny okres wstępując nawet do izraelskiej armii.
Po powrocie do Stanów Zjednoczonych, kontynuowała naukę w college’u, aż do feralnego wypadku, jakiemu uległa w parku rozrywki, gdzie dorywczo pracowała. Odniosła wówczas bardzo poważne obrażenia i zapadła w śpiączkę na kilka kolejnych miesięcy. Szczęśliwie wyzdrowiała, i wciąż jeszcze będąc w szpitalu, podjęła decyzję o zostaniu aktorką.
Była druga połowa lat 70., kiedy przedsięwzięła starania o pierwsze role. Zaczynała, jak wielu innych aktorów, od udziału w reklamach i od gościnnych występów w telewizji (m.in. serial „Wonder Woman” 1976-77).
* Jej pełnometrażowym debiutem był komediowy film, przez niektórych zaliczany do gatunku soft porno – „Slumber Party’57” (1976).Później wystąpiła w, niewiele wnoszących do jej dorobku, produkcjach – „Dzięki Bogu już piątek” z Jeffem Goldblumem (1978) i „French Postcards” z Jeanem Rochefortem (1979), *zanim nastąpił przełomowy moment w jej karierze, za sprawą dramatu Jamesa Bridgesa „Miejski kowboj” z Johnem Travoltą (1980, dwie nominacje do Złotego Globu, nominacja do BAFTA). W latach 1983-84, rok po roku nominowana była do Oskara i Złotego Globu za kreacje u boku Richarda Gere w „Oficerze i dżentelmenie” (1982) oraz obok Jacka Nicholsona i Shirley MacLaine w głośnej produkcji Jamesa L. Brooksa „Czułe słówka” (1983, National Society of Film Critics Award). ** Była jedną z najbardziej znanych, cenionych i pożądanych przez producentów, aktorek i wszyscy czekali tylko na moment, gdy wreszcie zgarnie Nagrodę Akademii. Tak się jednak nigdy nie stało. Aktorka zaczęła bowiem odrzucać wartościowe propozycje, a
stosunkowo nieliczne, które przyjmowała, często rozczarowywały, powoli spychając ją tym samym w cień zapomnienia. Powodów takich decyzji aktorki, dopatrywano się w jej kilkuletnim romansie z ówczesnym senatorem Nebraski, Robertem Kerreyem.
Najbardziej znanymi produkcjami tamtych lat, z jej udziałem były: komedia sensacyjna Ivana Reitmana „Orły Temidy” z Robertem Redfordem i Daryl Hannah (1986), komedia fantasy „Między niebem a ziemią” Alana Rudolpha, z Timothym Huttonem i Kelly McGillis (1987), czy słynny dramat Bernarda Bertolucciego „Pod osłoną nieba” z Johnem Malkovichem (1990).
Powróciła do łask za sprawą dwóch triumfalnych występów z 1993 roku - w melodramacie biograficznym „Cienista dolina” Richarda Attenborough, z Anthonym Hopkinsem w roli C.S. Lewisa (nominacja do Oskara i BAFTA) oraz w dramacie/romansie Stephena Gyllenhaala „Niebezpieczna kobieta” (nominacja do Złotego Globu, nagroda aktorska na MFF w Tokio).
W 1995 roku wzięła jeszcze udział w komedii romantycznej „Zapomnij o Paryżu” w reżyserii i z udziałem Billy’ego Crystala, zanim zniknęła na kilka lat, zupełnie rezygnując wówczas z występów na ekranie. Powróciła w 2001 roku, dzięki roli w, w pełni autorskim filmie męża, Arlissa Howarda „Big Bad Love”. Cztery lata później ponownie zagrała u niego w dramacie TV „Potęga miłości” (nominacja do Emmy), w międzyczasie pojawiając się w sportowym „Radio” z Edem Harrisem i Cubą Goodingiem Jr. (2003), w komedii kryminalnej „Epitafium” (2004) i w, dotykającym konfliktu w Ruandzie, dramacie wojennym TV „Czasem w kwietniu” (2005).
Ostatnio wcieliła się w rolę matki Anne Hathaway w filmie Jonathana Demme’a „Rachel Getting Married” (2008). Aktorka Rosanna Arquette, z którą spotkała się na planie „Big Bad Love”, zrealizowała w 2002 roku dokumentalny film z nazwiskiem Debry w tytule – „W poszukiwaniu Debry Winger”.
Komentarze