Dominika Ostałowska

Urodziła się 18 lutego 1971 roku w Warszawie.

Studiowała na Wydziale Aktorskim tamtejszej PWST, który ukończyła w 1994 roku, tuż po tym wiążąc się ze stołecznym Teatrem Ateneum (do 2000 roku), a później – z tamtejszym Teatrem Powszechnym.

Ma na swoim koncie kilka wybitnych ról filmowych i teatralnych oraz udział w kilku produkcjach zagranicznych.

** Debiutowała w polsko-amerykańskim filmie sensacyjnym „Anioł śmierci” (1994). Za drugoplanową rolę żony w filmowej adaptacji „Łagodnej” Dostojewskiego w reżyserii Mariusza Trelińskiego (1995) otrzymała w 1997 roku nagrodę aktorską na MFF „Złoty Rycerz” w Moskwie oraz na MF Aktorów Filmowych w Rydze.**

W 1997 roku wzięła udział w pięciu znaczących produkcjach: telewizyjnym filmie Magdaleny Łazarkiewicz „Drugi brzeg”, serialu Izabelli Cywińskiej „Boża podszewka”, węgierskiej produkcji „Bracia Witman”, filmie Konrada Szołajskiego „Musisz żyć” oraz u Krzysztofa Zanussiego w obrazie „Dusza śpiewa” ( z cyklu „Opowieści weekendowe”).

Rok 1998 to epizod w znanej komedii Janusza Majewskiego „Złoto dezerterów”, 1999 – rola Małej w biograficznym „Wojaczku” Lecha J. Majewskiego,** a 2000 – nagrodzona Orłem kreacja Reginy, Żydówki ukrywającej się u polskiej rodziny, w dramacie Jana Jakuba Kolskiego „Daleko od okna”.**

Rok 2000 to także początek wieloletniej przygody z telenowelą „M jak miłość”, w której po dziś dzień kreuje postać pani sędziny – Marty Mostowiak, jednej z córek Barbary i Lucjana.

** W międzyczasie aktorka zdobyła kolejną nagrodę Orła oraz pierwszą w karierze Nagrodę Aktorską na FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę w głośnym filmie Dariusza Gajewskiego „Warszawa” (2003).**

Ponadto pojawiła się u Witolda Adamka w telewizyjnym filmie „Miss mokrego podkoszulka” (z cyklu „Święta polskie” 2002), u Agnieszki Holland, Magdaleny Łazarkiewicz i Kasi Adamik w serialu „Ekipa” (2007), u Stanisława Muchy w „Nadziei” (2007) i Teresy Kotlarczyk w tytułowej roli w serialu TV „Regina” (2007).

Zaliczyła również gościnne występy w serialach „Kryminalni” (2007) i „Rodzina zastępcza” (2008).

Dominika Ostałowska ma na swoim koncie ważne dokonania w dziedzinie teatru.

Oprócz występów w swoich macierzystych teatrach, od 1993 roku stale pojawia się w spektaklach Teatru TV, gdzie spośród blisko 40 ról wspomnieć można m.in. o tytułowej kreacji „Małki Szwarcenkopf” (1994), Infantki w „Cydzie” (1995) i Izoldy w „Tristanie i Izoldzie” (1996) w reżyserii Krystyny Jandy, Lei w „Dybuku” (1999) w reżyserii Agnieszki Holland, Ewy w „Niektórych gatunkach dziewic” (2000) Agnieszki Glińskiej, czy Hanki w „Norymberdze” (2006) Waldemara Krzystka.

** Uznanie dla jej dokonań scenicznych znajduje materialne odzwierciedlenie. Dominika Ostałowska jest laureatką szeregu nagród: im. Tadeusza Łomnickiego przyznanej przez Senat PWST w Warszawie (1995), statuetki Feliksa Warszawskiego oraz prestiżowej nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę Marianny w „Opowieściach lasku wiedeńskiego” w Teatrze Ateneum (2000) oraz wyróżnienia za tytułową rolę w sztuce „Zdaniem Amy” na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu.**

Sporadycznie zdarza jej się wziąć udział w realizacji polskiego dubbingu (m.in. „Fałszywa dwunastka” 2003, „Nowe przygody Rodziny Addamsów” 1998-1999).