Elizabeth Banks

Wszechstronna aktorka amerykańska, szerokiej publiczności znana przede wszystkim z komediowych ról w tak głośnych produkcjach, jak m.in. „40-letni prawiczek”, „Bill”, czy „Zack i Miri kręcą porno”. Ma na swoim koncie teatralne doświadczenie i udział w dwóch dramatach sportowych z „niepokonanym” w tytule („Niepokonany Seabisciut” i „Vince niepokonany”).

Urodziła się jako Elizabeth Mitchell, 10 lutego 1974 roku w malowniczo położonym, zachodnim miasteczku Pittsfield w stanie Massachusetts. Jako dziecko uwielbiała typowo chłopięce gry i zabawy (baseball, jazdę konną), była szkolną sportsmenką i dopiero kontuzja nogi skierowała jej zainteresowania w kierunku artystycznym.

W 1996 roku ukończyła licencjackie studia aktorskie na University of Pennsylvania w Philadelphii, a następnie przeprowadziła się do San Francisco, gdzie uzupełniła wykształcenie w tamtejszym American Conservatory Theater. To właśnie podczas studiów w przepojonym artystyczną atmosferą San Francisco nabyła bogatego doświadczenia na scenie teatralnej.

W 1998 roku przeprowadziła się do Nowego Jorku, zmieniła nazwisko na ‘Banks’, by uniknąć mylnych skojarzeń z aktorką o tym samym nazwisku i rozpoczęła karierę na ekranie. Jej debiutem była niezależna produkcja „Surrender Dorothy” (1998). Rok później zadebiutowała na małym ekranie w jednym odcinku serialu „Brygada ratunkowa”, a w 2000 roku pojawiła się gościnnie w „Seksie w wielkim mieście”.

Również w 2000 roku zagrała epizodyczną rolę w głośnym filmie sensacyjnym „Shaft” z Samuelem L. Jacksonem, a rok później po raz pierwszy wystąpiła w pierwszoplanowej roli w mało znanym romansie „Ordinary Sinner”.

Jej kariera nabrała rozpędu, wraz z angażem do niedużej, ale istotnej roli Betty Brant w superprodukcji „Spider-Man” oraz dołączeniem do gwiazdorsko obsadzonej komedii kryminalnej „Złap mnie, jeśli potrafisz” w reżyserii Stevena Spielberga (oba z 2002 roku).

Pochwały i zainteresowanie ze strony krytyków przyniosła jej rola w dramacie sportowym „Niepokonany Seabiscuit” Gary’ego Rossa (2003, zespołowa nominacja do Screen Actors Guild Award), zaś popularność wśród masowej publiczności – występ u boku Steve’a Carrella w „40-letnim prawiczku” Judda Apatowa (2005).

Kontynuowała komediowe występy, jako jedna z gwiazd takich produkcji, jak: czarna komedia „Robale” (2006), „Bill” z Aaronem Eckhartem i Jessiką Albą (2007), „Zack i Miri kręcą porno” Kevina Smitha, z Sethem Rogenem (2008), „Mów mi Dave” z Eddiem Murphym (2008), „Wyrolowani” z Paulem Ruddem (2008), czy komedia romantyczna „Na pewno, być może” z Ryanem Reynoldsem (2008).

W międzyczasie powracała do roli panny Brant na planie kolejnych sequeli „Spider-Mana” (2004, 2007). Wzięła też udział w jeszcze jednym, głośnym dramacie sportowym, tym razem partnerując Markowi Wahlbergowi jako filmowemu „Vince’owi niepokonanemu” (2006, nominacja do MTV Movie Award w kategorii Najlepszy Pocałunek).

W 2008 roku wystąpiła w roli prezydentowej Laury Bush w kontrowersyjnym filmie biograficznym Olivera Stone’a „W.”, z Joshem Brolinem w roli głównej.

W 2009 roku zadebiutowała w roli producentki wykonawczej głośnego thrillera sci-fi „Surogaci” Jonathana Mostowa, z Brucem Willisem w roli głównej. Wraz z mężem jest właścicielką firmy Brownstone Productions.

Od 2006 roku pojawia się sporadycznie w roli dr Kim Briggs w serialu „Hoży doktorzy”.

Najnowszym filmem z jej udziałem będzie komedia „The Details”, gdzie ponownie spotka się na planie z Tobeyem Maguire’em - tym razem jako pierwszoplanowa bohaterka. Premiera filmu planowana jest na 2010 rok.