Urodził się 13 lipca 1942 roku w Chicago. Jego ojciec był Irlandczykiem, a matka rosyjską Żydówką. Zaczynał karierę w latach 60-tych, kiedy to podpisał kontrakty – najpierw z wytwórnią Columbia, później Universal. Jego debiutem na dużym ekranie była produkcja zatytułowana „Spryciarz Ed” (1966).

W latach 70-tych pojawiał się co prawda w epizodach w takich dziełach, jak „Zabriskie Point” (1970) Michelangela Antonioniego, „American Graffiti” (1973) George’a Lucasa, czy „Rozmowa” F. F. Coppoli (1974), jednak zasadniczo zamierzał porzucić aktorstwo i zostać stolarzem.

Wszystko przybrało inny obrót wraz z przełomową rolą Hana Solo w „Gwiezdnych wojnach” (1977) George’a Lucasa. Wkrótce potem ponownie spotkał się z Coppolą na planie „Czasu apokalipsy” (1979), zaś w 1981 roku stworzył jedną ze swoich najbardziej znanych kreacji Indiany Jonesa w „Poszukiwaczach zaginionej arki” Stevena Spielberga.

W tym krótkim czasie stał się jedną z największych gwiazd Hollywood. Obok typowo komercyjnych produkcji, wybierał również role bardziej ambitne. W latach 80-tych oprócz gry w sequelach superprodukcji Lucasa (1980 i 1983) oraz Spielberga (1984, 1989) wystąpił w głównej roli w klasyku kina science- fiction – „Łowca androidów” (1982) Ridleya Scotta oraz pojawił się w dwóch dziełach Petera Weira – kryminale „Świadek” (1985, nominacja do Oscara, Złotego Globu i BAFTA) oraz w dramacie przygodowym „Wybrzeże Moskitów” (1986, nominacja do Złotego Globu), o którym sam mówi, że jest ulubionym filmem, w którym zagrał.

W 1988 roku zagrał w głośnym thrillerze Romana Polańskiego „Frantic” oraz w „Pracującej dziewczynie” Mike’a Nicholsa.

Na początku lat 90-tych pojawił się gościnnie w serialu TV „Kroniki młodego Indiany Jonesa” (1992-93), jako Indiana Jones w wieku 50 lat.

Rok 1993 przyniósł mu trzecią nominację do Złotego Globu oraz filmową nagrodę MTV dla najlepszego duetu ekranowego (wraz z Tommym Lee Jonesem) za rolę w głośnym filmie sensacyjnym „Ścigany”, rok 1994 – występ u boku Willema Dafoe w filmie akcji „Stan zagrożenia” w reżyserii Philipa Noyce’a, a 1995 – rolę u Sydney Pollacka w filmie „Sabrina” (nominacja do Złotego Globu).Z ostatnim reżyserem spotkał się ponownie w 1999 roku na planie melodramatu przygodowego „Zagubione serca” . Wcześniej zagrał obok Brada Pitta w thrillerze Alana J. Pakuli „Zdrada” (1997).

W okresie 1998-2000, trzy lata z rzędu był laureatem People’s Choice Award w USA dla Najpopularniejszego Aktora.

Nowe tysiąclecie rozpoczął od roli u boku Michelle Pfeiffer w thrillerze Roberta Zemeckisa „Co kryje prawda” (2000). W kolejnych latach grywał mało, raczej w niezbyt znaczących produkcjach.

W 2002 roku otrzymał Honorowy Złoty Glob w postaci nagrody im. Cecile’a B. DeMille’a. W 2006 roku wystąpił w filmie kryminalnym „Firewall”.

Projekt z 2008 roku, z jakim związany jest Ford ma reminiscencyjny charakter – jest to produkcja Stevena Spielberga według scenariusza George’a Lucasa – „Indiana Jones 4”.W 2010 roku zagrał w filmach "Środki nadzwyczajne" oraz "Dzień Dobry TV". W 2011 roku zagrał w filmie "Kowboje i obcy".

Harrison Ford był trzykrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Mary Marquardt (27.06.1964 - 1979, rozwód), mają synów Benjamina (ur. 22.09.1967) i Willarda (ur. 14.05.1969). Drugą żoną była Melissa Mathison (14.03.1983 - 06.01.2004, rozwód), mają syna Malcolma (ur. 03.10.1987) i córkę Georgię (ur. 30.06.1990). Aktualną żoną jest Calista Flockhart (od 15.06.2010).

Komentarze

Trwa ładowanie