Jerzy Kamas

Jeden z najbardziej cenionych polskich aktorów teatralnych i filmowych.

Obraz

W ciągu swojej kariery współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami - m.in. z Adamem Hanuszkiewiczem, Kazimierzem Kutzem i Maciejem Prusem. Prawie czterdzieści lat był aktorem warszawskiego Teatru Ateneum.

Urodził się 8 lipca 1938 r. w Łodzi. Studiował na Wydziale Aktorskim łódzkiej “filmówki”. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze w 1957 roku - na scenie Teatru Ziemi Łódzkiej zagrał w sztuce “Kowal, pieniądze i gwiazdy” Jerzego Szaniawskiego, którą wyreżyserowała Stefania Domańska.

Trzy lata później w innym łódzkim teatrze - Powszechnym - wystąpił w dwóch sztukach Williama Szekspira: “Wieczorze Trzech Króli” (reż. Jerzy Walden) i “Śnie nocy letniej” (reż. Emil Chaberski). W łódzkim Teatrze Powszechnym grał do 1964 r. - wystąpił tam m.in. w “Klubie Pickwicka” Karola Dickensa i “Fizykach” Friedricha Duerrenmatta.

W latach 1964-67 był aktorem Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Na jego scenie zagrał m.in. Poetę w “Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego (reż. Bronisław Dąbrowski), Filcha w “Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta (reż. Lidia Zamkow) i Makdufa w “Makbecie” Szekspira (reż. Lidia Zamkow).

Od 1968 r. Kamasa można było oglądać na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Zagrał tam w wielu spektaklach wyreżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza - wystąpił m.in. jako Bianchetti w “Nie- boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego (1969), Inkwizytor w “Świętej Joannie” George’a Bernarda Shawa (1969), Car w “Kordianie” Juliusza Słowackiego (1970) i Klaudiusz w “Hamlecie” Szekspira (1970). W Teatrze Narodowym Kamas zagrał też w “Ryszardzie III” Szekspira, jako Ryszard książę Gloucester (1969, reż. Jan Maciejowski) i “Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta, jako Mackie Majcher (1970, reż. Jan Maciejowski).

W 1971 r. Kamas zaczął występować na scenie warszawskiego Teatru Ateneum - do dziś jest w jego zespole. Grał tam w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Janusza Warmińskiego, Kazmierza Kutza i Macieja Prusa.

U Warmińskiego zagrał m.in. we “Wspólniku” Friedricha Durrenmatta (1973, jako Cop), “Wierzycielach” Augusta Strindberga (1982, jako Adolf) i “Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa (1986, jako Leonid Andrejewicz Gajew). U Kutza - w “Śmierci Dantona” Georga Buchnera (1982, jako Robespierre) i “Zwierzeniach służki Zerliny” Hermanna Brocha (1992, jako Pan A.). U Prusa - w “Szewcach” Witkacego (1971, jako Młody chłop), “Don Carlosie” Fryderyka Schillera (1972, jako Ojciec Domingo), “Fantazym” Juliusza Słowackiego (1973, jako Hrabia Fantazy Dafnicki) i “Gyubalu Wahazarze” Witkacego (1973, jako Wahazar).

O kreacji Kamasa w “Gyubalu Wahazarze” pisano na łamach “Kultury”: “Jest dosłowny, gra tę rolę bez modnego w interpretacji sztuk Witkiewicza dystansu, nawet bez ironii, wydaje się jednak, iż to właśnie było zamierzeniem inscenizatora. Jego Wahazar jest groźny i okrutny, i naprawdę samotny”.

Za rolę w wystawionej na deskach Ateneum “Pornografii” Witolda Gombrowicza (reż. Andrzej Pawłowski) - gdzie wcielił się w rolę Fryderyka - Kamas otrzymał w 1985 r. nagrodę prezydenta Warszawy.

W Ateneum zagrał także m.in. w wyreżyserowanym przez Laco Adamika “Polowaniu na karaluchy” Janusza Głowackiego (1991, wspólnie z Piotrem Machalicą, Marią Pakulnis i Wiktorem Zborowskim), “Herbatce u Stalina” Ronalda Harwooda w reżyserii Tomasza Zygadły (2000, z Marianem Kociniakiem, Magdaleną Zawadzką i Arturem Barcisiem), w “Królu Edypie” Sofoklesa w reżyserii Gustawa Holoubka (2004, z Piotrem Fronczewskim, Teresą Budzisz- Krzyżanowską i Jerzym Trelą) oraz w “Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego w realizacji Barbary Sass (2006, z Bartoszem Opanią i Piotrem Fronczewskim).

Do najbardziej znanych filmowych ról Jerzego Kamasa należą kreacje w “Nocach i dniach” (1975) Jerzego Antczaka, “Kung-fu” (1979) Janusza Kijowskiego, “Dolinie Issy” (1982) Tadeusza Konwickiego, “Bez końca” (1984) Krzysztofa Kieślowskiego, “Cudzoziemce” (1986) Ryszarda Bera, “Pierścionku z orłem w koronie” (1992) Andrzeja Wajdy, “Dziejach mistrza Twardowskiego” (1995) Krzysztofa Gradowskiego, “Kratce” (1996) Pawła Łozińskiego oraz w serialach telewizyjnych “Lalka” (1977, reż. Ryszard Ber), “Królowa Bona” (1980, reż. Janusz Majewski), “Życie Kamila Kuranta” (1982, Grzegorz Warchoł) i “Klan” (1997-2008, wielu reżyserów).

Jerzy Kamas

Źródło artykułu: WP Film
Wybrane dla Ciebie
Po 50 latach zorientował się, że popełnił błąd. Internet nie zostawia na Pacino suchej nitki
Po 50 latach zorientował się, że popełnił błąd. Internet nie zostawia na Pacino suchej nitki
Oto nowy Rocky. Jest o ponad 50 lat młodszy od Stallone'a
Oto nowy Rocky. Jest o ponad 50 lat młodszy od Stallone'a
"Fantastyczny". Nowa wersja hitu z lat 80. W PRL kultowy film wideo
"Fantastyczny". Nowa wersja hitu z lat 80. W PRL kultowy film wideo
Najdłuższe samobójstwo w historii Hollywood. Życie Montgomery’ego Clifta poraża tragizmem
Najdłuższe samobójstwo w historii Hollywood. Życie Montgomery’ego Clifta poraża tragizmem
Program TV. Polska komedia, która zawojowała kina, teraz do zobaczenia w domu
Program TV. Polska komedia, która zawojowała kina, teraz do zobaczenia w domu
Numer jeden w Polsce. Pentagon uderza w przebój Netfliksa
Numer jeden w Polsce. Pentagon uderza w przebój Netfliksa
Costner w tarapatach. Przegrywa w sądzie
Costner w tarapatach. Przegrywa w sądzie
Bijatyka w zatłoczonym barze. Hollywoodzki aktor położył rękę na niewłaściwej kobiecie
Bijatyka w zatłoczonym barze. Hollywoodzki aktor położył rękę na niewłaściwej kobiecie
W PRL został zakazany. Powraca "najbardziej wstrząsający film wojenny"
W PRL został zakazany. Powraca "najbardziej wstrząsający film wojenny"
Dobra, polska komedia o seksie? To im się udało
Dobra, polska komedia o seksie? To im się udało
Poszła na imprezę do Paris Hilton. Wyprowadziła ją ochrona
Poszła na imprezę do Paris Hilton. Wyprowadziła ją ochrona
"Seksistowska", "śmieć". Paltrow w końcu zabrała głos ws. książki
"Seksistowska", "śmieć". Paltrow w końcu zabrała głos ws. książki