Jerzy Kamas

Jeden z najbardziej cenionych polskich aktorów teatralnych i filmowych.

Obraz

W ciągu swojej kariery współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami - m.in. z Adamem Hanuszkiewiczem, Kazimierzem Kutzem i Maciejem Prusem. Prawie czterdzieści lat był aktorem warszawskiego Teatru Ateneum.

Urodził się 8 lipca 1938 r. w Łodzi. Studiował na Wydziale Aktorskim łódzkiej “filmówki”. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze w 1957 roku - na scenie Teatru Ziemi Łódzkiej zagrał w sztuce “Kowal, pieniądze i gwiazdy” Jerzego Szaniawskiego, którą wyreżyserowała Stefania Domańska.

Trzy lata później w innym łódzkim teatrze - Powszechnym - wystąpił w dwóch sztukach Williama Szekspira: “Wieczorze Trzech Króli” (reż. Jerzy Walden) i “Śnie nocy letniej” (reż. Emil Chaberski). W łódzkim Teatrze Powszechnym grał do 1964 r. - wystąpił tam m.in. w “Klubie Pickwicka” Karola Dickensa i “Fizykach” Friedricha Duerrenmatta.

W latach 1964-67 był aktorem Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Na jego scenie zagrał m.in. Poetę w “Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego (reż. Bronisław Dąbrowski), Filcha w “Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta (reż. Lidia Zamkow) i Makdufa w “Makbecie” Szekspira (reż. Lidia Zamkow).

Od 1968 r. Kamasa można było oglądać na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Zagrał tam w wielu spektaklach wyreżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza - wystąpił m.in. jako Bianchetti w “Nie- boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego (1969), Inkwizytor w “Świętej Joannie” George’a Bernarda Shawa (1969), Car w “Kordianie” Juliusza Słowackiego (1970) i Klaudiusz w “Hamlecie” Szekspira (1970). W Teatrze Narodowym Kamas zagrał też w “Ryszardzie III” Szekspira, jako Ryszard książę Gloucester (1969, reż. Jan Maciejowski) i “Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta, jako Mackie Majcher (1970, reż. Jan Maciejowski).

W 1971 r. Kamas zaczął występować na scenie warszawskiego Teatru Ateneum - do dziś jest w jego zespole. Grał tam w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Janusza Warmińskiego, Kazmierza Kutza i Macieja Prusa.

U Warmińskiego zagrał m.in. we “Wspólniku” Friedricha Durrenmatta (1973, jako Cop), “Wierzycielach” Augusta Strindberga (1982, jako Adolf) i “Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa (1986, jako Leonid Andrejewicz Gajew). U Kutza - w “Śmierci Dantona” Georga Buchnera (1982, jako Robespierre) i “Zwierzeniach służki Zerliny” Hermanna Brocha (1992, jako Pan A.). U Prusa - w “Szewcach” Witkacego (1971, jako Młody chłop), “Don Carlosie” Fryderyka Schillera (1972, jako Ojciec Domingo), “Fantazym” Juliusza Słowackiego (1973, jako Hrabia Fantazy Dafnicki) i “Gyubalu Wahazarze” Witkacego (1973, jako Wahazar).

O kreacji Kamasa w “Gyubalu Wahazarze” pisano na łamach “Kultury”: “Jest dosłowny, gra tę rolę bez modnego w interpretacji sztuk Witkiewicza dystansu, nawet bez ironii, wydaje się jednak, iż to właśnie było zamierzeniem inscenizatora. Jego Wahazar jest groźny i okrutny, i naprawdę samotny”.

Za rolę w wystawionej na deskach Ateneum “Pornografii” Witolda Gombrowicza (reż. Andrzej Pawłowski) - gdzie wcielił się w rolę Fryderyka - Kamas otrzymał w 1985 r. nagrodę prezydenta Warszawy.

W Ateneum zagrał także m.in. w wyreżyserowanym przez Laco Adamika “Polowaniu na karaluchy” Janusza Głowackiego (1991, wspólnie z Piotrem Machalicą, Marią Pakulnis i Wiktorem Zborowskim), “Herbatce u Stalina” Ronalda Harwooda w reżyserii Tomasza Zygadły (2000, z Marianem Kociniakiem, Magdaleną Zawadzką i Arturem Barcisiem), w “Królu Edypie” Sofoklesa w reżyserii Gustawa Holoubka (2004, z Piotrem Fronczewskim, Teresą Budzisz- Krzyżanowską i Jerzym Trelą) oraz w “Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego w realizacji Barbary Sass (2006, z Bartoszem Opanią i Piotrem Fronczewskim).

Do najbardziej znanych filmowych ról Jerzego Kamasa należą kreacje w “Nocach i dniach” (1975) Jerzego Antczaka, “Kung-fu” (1979) Janusza Kijowskiego, “Dolinie Issy” (1982) Tadeusza Konwickiego, “Bez końca” (1984) Krzysztofa Kieślowskiego, “Cudzoziemce” (1986) Ryszarda Bera, “Pierścionku z orłem w koronie” (1992) Andrzeja Wajdy, “Dziejach mistrza Twardowskiego” (1995) Krzysztofa Gradowskiego, “Kratce” (1996) Pawła Łozińskiego oraz w serialach telewizyjnych “Lalka” (1977, reż. Ryszard Ber), “Królowa Bona” (1980, reż. Janusz Majewski), “Życie Kamila Kuranta” (1982, Grzegorz Warchoł) i “Klan” (1997-2008, wielu reżyserów).

Jerzy Kamas

Źródło artykułu: WP Film

Wybrane dla Ciebie

Napakowany i rozwiedziony Borat ma już nową dziewczynę. Oczywiście jest młodsza i jest modelką
Napakowany i rozwiedziony Borat ma już nową dziewczynę. Oczywiście jest młodsza i jest modelką
Już zachwyca widzów. "Nigdy nie wyglądał tak pięknie. Zapiera dech"
Już zachwyca widzów. "Nigdy nie wyglądał tak pięknie. Zapiera dech"
"LARP. Miłość, trolle i inne questy" zaskoczeniem festiwalu. Śmiali się wszyscy
"LARP. Miłość, trolle i inne questy" zaskoczeniem festiwalu. Śmiali się wszyscy
Smarzowski o nowym filmie: "Zrobiłem kilka scen, których się wstydziłem"
Smarzowski o nowym filmie: "Zrobiłem kilka scen, których się wstydziłem"
Skrzywdził jego siostrę. To skończyło przyjaźń aktorów
Skrzywdził jego siostrę. To skończyło przyjaźń aktorów
Numer jeden w Polsce. Tak dużego hitu dla dorosłych w tym roku nie było
Numer jeden w Polsce. Tak dużego hitu dla dorosłych w tym roku nie było
Rekord za rekordem. Powraca hit, który rozłożył na łopatki "Gladiatora"
Rekord za rekordem. Powraca hit, który rozłożył na łopatki "Gladiatora"
3 mln widzów premiery. Polscy widzowie kochają ten gatunek
3 mln widzów premiery. Polscy widzowie kochają ten gatunek
To miał być przebój roku. Wysoka oglądalność, ale skrajne opinie
To miał być przebój roku. Wysoka oglądalność, ale skrajne opinie
"Zbyt etniczne" nazwisko. Tak miał się nazywać gwiazdor kina
"Zbyt etniczne" nazwisko. Tak miał się nazywać gwiazdor kina
"Uwodziciel i erotoman". Krążyły o nim legendy. Miał mnóstwo kochanek
"Uwodziciel i erotoman". Krążyły o nim legendy. Miał mnóstwo kochanek
Dla niej wiek to tylko liczba. Modelka po 50. w szortach i kabaretkach
Dla niej wiek to tylko liczba. Modelka po 50. w szortach i kabaretkach